Οδηγός αναζήτησης πάγου

It's not fair you know, you, coming back, home...
Yeah, I know.

Η διαγραφη εμπεριέχει μια τεράστια δειλία. Το ξερει καθε φαλαινα που σεβεται το παρελθον της, οσο χαζο και αν αυτο ακουγεται ή γραφεται στο παρον.
"Αν στην επιφανεια μου ημουν καλος" σκεφτηκες για λιγο απο μεσα σου "θα μπορουσα να τα αφησω ολα να φυγουν με το summer breeze". The problem is you're just not good at letting go. Πράγματι, αυτό είναι κατι που κληροδοτηθηκε ισως, δεν ειμαι σιγουρος. Αν κατι συμβαινει μανιωδως μεσα στο μυαλο και την καθημερινοτητα περισσοτερο απο ολα, ειναι το οτι θελω να θυμαμαι ξανα και ξανα γεγονοτα και ατμοσφαιρες και στρατοσφαιρες και εκφρασεις και λογια και ηχους και συναισθηματα που για κανεναν αλλον δεν σημαινουν κατι. Το λαθος τετοιους σκοπους εξυπηρετει. Εκτος αν ειναι το μεγαλυτερο λαθος και ξαφνικα μια μερα διαγραφεται απο τη μνημη σου γιατι δεν υπαρχει αλλη επιλογη στην υγεια ή στη μη υγεια. Ποτε δεν θα μπορουσα να ειχα προβλεψει οτι θα γινομουν για αλλο σκυλακι οτι αντεληφθην εγω απο το πιο δειλο και τοσο εκτος αληθειας κυμα που εχω δει ποτε. Για αυτο αγορασε και εσυ σημερα εναν κυματοθραυστη καμπια, τί περιμένεις? Ο θεος σου σου χτυπαει την πορτα 4 φορες, την 5η θα σου γκρεμισει το σπιτι και θα σε κανει αμμο για να πηξει καλα το τσιμεντο. Διατηρω μια χ ψ και ω ελπιδα πως δεν εγινα αυτο, και αν οντως εγινα, δεν ξερω τι αλλο να κανω περα απο το να μπω στο κελι μου και να παρακαλεσω τον εαυτο μου να μου cut some slack. Καθε μερα ειναι μια καλη ευκαιρια για αυτοτιμωρια, δεν το ξεχναει κανεις εδω μεσα. Αδιαφορία, χαρα, στ'αρχιδια μας, περναμε καλα, δεν πειραζει, αποτυχια, δεν εχεις σχεδιο, κατι θα κατσει μωρε, καπως θα τα βολεψουμε, καποιος θα βρεθει να μας σωσει, καποιου θα του γαμησουμε την τυχη, την τελευταια στιγμη θα προλαβω, τοσο γαματος ειμαι, μου χρειαζεται ενα παρασημο γιατι κοιτα πως ξεσκιζομαι τωρα, μου χρειαζεται ενα παρασημο που θα μου υποδεικνυει ποιος βαλτος με καταπινει καθε φορα που πρεπει το μυαλο μου να καρφωνει με ολη του τη δυναμη τοιχους. Εγω, οχι. Ποτε δεν ηταν ετσι τα πραγματα, εκτος απο τον βαλτο.
Το goodbye karoline γραμμενο πραγμα θα το φαω για να μην υπαρχουν αποδειξεις. Οι νερομπογιες δεν ηταν ποτε αρκετες απο μονες τους και καποια στιγμη θα χρειαστεις σολιντ φουντ. Παραλιγο να λουστω με υδροχλωρικο οξυ μια μερα. Εφαγα κατι τοξικους κολοκυθοσπορους. Ανοιξα ενα μπουκαλι και πλημμυρησε η κουζινα. Επιασα για πρωτη φορα ξυραφι, εκανα τα δαχτυλα μου σαν της κυριακης μαρινας πριν γνωρισω καν την κυριακη μαρινα και μετα εφαγα πατατακια με αλατι. Ετσουξε παρα πολυ αλλα δεν σταματησα γιατι ηθελα να φαω πατατακια. Δεν ξαναεπιασα ξυραφι για πολλα χρονια γιατι δεν μπορουσα να καταλαβω πως προεκυψε αυτο το αποτελεσμα και μεχρι να καταλαβω τι ειναι το ξυραφι και για ποια χρηση προοριζεται, ημουν πιο φοβισμενη απο το φοβο μπιτς. "Λες και ειναι η πρωτη φορα που καιω τα χερια μου". Καλα τα λετε αλλα δεν ακουω καλα! Καταλαβαινεις? Ναι, ναι καταλαβαινω (τιποτα δεν καταλαβαινα εκεινη την ωρα αλλα μπρος στο lose face, τι ειναι το να μην ξερεις τι σου γινεται). Ντουτ ντουτ ντουτ
Στην εκρηξη γινεται δικαστηριο και βγαινουμε ολοι αθωοι. ντιν ντιν!
Με αγαπη και αγαπη gayσα