μιλάμε ανοιχτά

θα πρεπει να κρατησω την κοιλια στο στομα για εννέα μήνες. Να είμαι ήρεμη για εννέα μήνες και για πάντα έπειτα.
Πως γίνεται κάποιος που παραπατάει και πέφτει μόνο και μόνο στη σκέψη του να φρακάρει η πόρτα της τουαλέτας να το κάνει αυτό;
όταν μπαίνω μέσα σκέφτομαι πάντα, σχεδόν τελετουργικά, τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να συμβούν και φτιάχνω σχέδιο διαφυγής. Στη συνέχεια το σχέδιο αυτό μου γίνεται έμμονη ιδέα και πρέπει να εφαρμόσω έστω κάποιο μικρό κομμάτι του για να ηρεμήσω. Συνέρχομαι πια όλο και σπανιότερα.
Τις περισσότερες φορές δε με πειράζει, αν η θερμοκρασία είναι εντάξει ή αν υπάρχει ήδη μια άλλη εμμονική σκέψη στο μυαλό μου, τότε δεν μπορώ να μπω σε αυτή τη διαδικασία.
Απο χτες σκέφτομαι την πιθανότητα να έχω καταπιεί κάποιο σκουλήκι.
Πιστεύω πως αν γεράσω θα περάσω πολύ δύσκολα, κ γω κ τα εγγόνια μου, ίσως γι' αυτό να ναι καιρός να σκεφτώ κάποια πράγματα. Είναι πιθανό να είναι καλύτερη επιλογή το να είμαι απλώς θεία.
όλοι γκρινιάζουν επειδή είναι μόνοι τους, αν το εγώ τους ήταν λίγο μικρότερο ίσως να υπήρχε χώρος και για κανέναν άλλον.
Πεινάω αλλά δε θα φάω, η κοιλιά μου έχει φουσκώσει και δεν ξέρω αν είναι από το σκουλήκι ή αν είμαι χοντρή ή αν περιμένω παιδί. Το σίγουρο είναι ότι περιμένω μια απάντηση.

το θλιμμένο μου στομάχι

Ήδη έχω ξεχάσει

το πηρούνι μου αρπάζει
τα μαλλιά
τα έντερα
το δέρμα

τα τυλίγει

η πρωτείνη με γεμίζει
τα δάχτυλα
τα νύχια
τα χέρια
στο στομάχι μου θα γίνουν υγρό

γιατί δεν είσαστε χόρτα;

σήμερα έφαγα παγωτό
κανείς δεν μπόρεσε να σταματήσει την όρεξη
φωνάζω το κοπάδι να έρθει στο σπίτι
τους λέω να περάσουν να με δουν
να φάμε κατιτί
πεινάω λυσσασμένα
πονάω
ξερνάω με αυτό που είσαι
που γεμίζει τώρα την κοιλιά μου

θελω να βγω απ' το μπουκαλι

είμαι ένα χυμένο υγρό και θέλω να βγω έξω.
δεν ξέρω πως γίνεται το ένστικτο της επικείμενης καταστροφής να έχει πάει σε μένα τόσο λάθος.
όταν γεμίζει ο πνεύμονάς μου με νερό δεν είναι ποτέ αλήθεια, κι όμως εγώ είμαι σίγουρη
ζεσταίνομαι και νιώθω έτοιμη να κυλιστώ στο πάτωμα
έυχομαι πια να γίνει για να τελειώσει επιτέλους
το ξέρω ότι δεν είναι αλήθεια κι όμως μέσα μου λέω: "κι αν είναι;"
ξαπλώνω και βουτάω μέσα, σχεδόν κολυμπάω
μέσα στο τρένο, έξω στον ήλιο, κοντά σε κόσμο, πάνω στο κρεβάτι, δίπλα στην πόρτα, κάτω από το παράθυρο, είτε εισπνέω είτε όχι, είτε είμαι μόνη είτε όχι, και πάντα ξέρω ότι δεν είναι αυτό. Δεν θα είναι αυτή τη φορά γιατί δεν υπάρχει κανένας λόγος.
φοβάμαι ακόμα περισσότερο πως όταν θα υπάρχει λόγος, το ένστικτο της επικείμενης καταστροφής θα έχει αποβλακωθεί ακόμα περισσότερο. είμαι μόνος, ένα υγρό χυμένο σε μια κατάσταση ημιστέρεη και αηδιάζω από τα εσωτερικά μου όργανα.
πως γίνεται εγώ και αυτό να είμαστε το ίδιο;
γιατί το σώμα μας να είναι ένα κλουβί και όχι ένα μπουκάλι;
με πιάνει αηδία και πρέπει να τα δω όλα για να ηρεμήσω. με προδίδει αυτή η ατμόσφαιρα.
το ξέρω ότι όσο πιο πολύς κόσμος μπαίνει μέσα τόσο λιγοστεύουν οι πιθανότητες να βγω.
το νιώθω ότι θα με πιάσει ταχυπαλμία
και με πιάνει
και αμέσως ζεσταίνομαι και κοκκινίζω.
και όλα αυτά για το τίποτα; δεν σημαίνουν τίποτα;
που είναι η σοφία της φύσης;
γιατί δε θέλουν να μου πουν τίποτα;
στέκομαι όρθια και με απογοητεύω, και αμέσως γινόμαστε δύο διαφορετικά άτομα.

η αρρώστεια μου προκαλεί φρίκη.
είναι αλήθεια ότι αυτό που φοβάσαι το παθαίνεις για να μπορέσει ο οργανισμός να αποκτήσει μια πραγματική εικόνα αυτού του εφιάλτη και να έρθει έτσι η απομυθοποίηση;

σ' αγαπω για λόγους πανηλίθιους

Κατ' αρχήν γιατί δε σηκώνεις το τηλέφωνο. Μπορώ να παίξω στο μυαλό μου ξανά και ξανά, κάθε φορά όλο και πιο διαστρεβλωμένη, μία από τις ελάχιστες κουβέντες μας. Να φανταστώ τι θα σου πω, τι θα μου πεις και πως θα εξελιχθεί. Έχω το χώρο να είμαι δημιουργική σ' αυτή τη σχέση.
Με περιφρονείς έχοντας καταλάβει ή και όχι. Δε με αφορά και ποτέ δε θα το μάθω.
Προβάλλω πάνω σου όλα τα χαρακτηριστικά που με γοητεύουν κι εσύ μπορείς να τα έχεις. Είσαι όλα αυτά και ποτέ δε θα με διαψεύσεις. Ξέρω πως είσαι πιο μεγάλος τώρα αλλά στα μάτια μου δεν έχεις ούτε μία άσπρη τρίχα. Είσαι νέος, αδύνατος, γεμάτος από όλα και παθιαζόμαστε και οι δύο ελάχιστα, όπως πάντα. Χαίρομαι πολύ που σε έχω βρει.
Σε συναντώ πάντα στην ίδια κατάσταση. Μια φορά ήμουν περισσότερο νηφάλια και είδα πως τα μαλλιά σου έχουν γκριζάρει. Η φυσική σου παρουσία μπήκε βάναυσα ανάμεσα σε μένα και την ονειροπώλησή μου. Μη μου χαλάς τον ανεκπλήρωτό μου έρωτα.
Μπορείς να είσαι το αντικείμενο του πόθου μου για πάντα, αρκεί να σταματήσεις να εμφανίζεσαι μπροστά μου.
Δε χορταίνω να μη σε βλέπω. Τι πιο ειλικρινές από αυτό;
Μια επαναλαμβανόμενη συνάντηση ανευ ουσίας που αποκτά τις επόμενες μέρες τεράστιες διαστάσεις. Μου δίνεις την ευκαιρία να συνεχίζω να πιστεύω ότι κάποτε είχα κάτι με νόημα. Να νοσταλγώ το παρελθόν και να ζω το δράμα που έχω ανάγκη χωρίς καμία πρακτική συνέπεια.
Κάποιος που ποτέ δεν είχα και δε θα έχω, η πιο ελεύθερη κατάσταση που έχω συναντήσει. Δεν πιστεύω σε τίποτα πέρα από αυτό, σταμάτα να έρχεσαι και να γίνεσαι πραγματικός.
Σύντομα θα βαρεθώ και θα σε αφήσω, όταν σε βλέπω με θυμώνεις. Δρουν όλα μου τα ένστικτα ταυτόχρονα, θέλω να φύγω και ταυτόχρονα να μείνω μέχρι να φύγεις εσύ και να είμαι ασφαλής. Δεν είσαι όλα όσα νομίζω και δεν με καταλαβαίνεις. Κ εγώ χρειάζομαι μια ιδέα και όχι έναν άνθρωπο.

take the edge off

I'd like to have a piano,  to take the edge off.
I don't even know how to play the piano. But it takes the edge off.
Nothing takes the edge off like a good piece of piano. Or a bad piece of piano. I am at large irrelevant to the concept of a piano. I don't judge. It just takes the edge off. It always does. And I find that it takes the edge off, better than any other thing I've tried.
Go get your self a piano today. And play some ugly music.

αρλουμπες

Μισω αυτην την κωλοπολη. Μισω καθε κωλοπολη. Γιατι καμια πολη δεν με αγκαλιασε ποτε. Τα ειπε και ο αγγελακας. Μισω την κωλοπολη σου γιατι δεν με δεχτηκε ποτε. Γιατι εκανε τα παντα για να με κανει να σιχαθω τον εαυτο μου μεσα σε αυτη. Γιατι καθε μοριο σκονης θελει να με αποκτηνωσει. Και οταν δεν τα καταφερνει με διωχνει με τον πιο αθλιο τροπο. Καθε φορα που φευγω κλαιω απο χαρα. Οι πολεις του ντουνια ειναι ιδιες, ευτυχως δεν θα ζησουμε αρκετα για να τις μαθουμε ολες. Ξυσε λιγη επιφανεια και αν ξεχαστεις, μεινε εκει. Πινω μπυρες στη μεση του πουθενα. Και η ερημια ειναι καλυτερη γιατι εχει σκυλια. Τα σκυλια ειναι καλυτερα γενικα. Και τα μπασταρδα σκυλια ειναι ακομη καλυτερα. Γυρω γυρω εχει χωραφια με σκοταδι. Αλλα εχουμε παρεα σκυλιων που φοβουνται τη βροχη και ειναι καταραμενα να βρισκονται εδω. Και γατια. και μοναξια και μπυρες. Και μπορω να ουρλιαζω και κανεις δεν με ακουει. Μπορω να τραγουδαω. Και εδω ειναι το σπιτι μου, αλλα οταν ειναι αδειο δεν ειναι σπιτι. Ειναι αυτο στο οποιο θελω να εξαφανισω ολα τα τζαμια.
φφφφ δεν εχω σπιτι. Δεν ειχα ποτε. Ουτε εσυ ειχες. Ουτε θα εχεις. Κανεις δεν θα εχει ποτε. Ηρθε η ωρα να το καταλαβετε. Τα πραγματα παντα θα χρειαζονται συντηρηση και παρ'οτι τα αγαπω ολα αυτα, δεν ειναι εγω ουτε κανεις. Δεν ειναι τιποτα που θα διδαξει οτιδηποτε.
υγ.1 τι θα ειμαι εγω?
υγ.2 θα ειμαι κουταβι?
η αυτοκριτικη επηλθε. Αλλα δεν μπορω να μαστιγωνω τον εαυτο μου για παντα.

Δωσε, να φανε και οι κοτες

Ακουω συνεχεια πραγματα, ακομη, και βλεπω και ξερω τι θα γινει, το βλεπω ηδη, σε καποιο αλλο σπιτι, στο οποιο δεν πηγα ποτε. Αυτο που βλεπω με στενοχωρει, με εκνευριζει, με πληγωνει, με κανει να αμφισβητω τα παντα απο την αρχη ξανα, καθε μερα, καθε δευτερολεπτο. Το μονο που με κραταει απο το να μην πιστευω ο,τι απαισιο νιωθω ειναι οτι καποια στιγμη πιστεψα με την πιο αθωα προαιρεση. Αυτο δεν εχει καμια εξαιρεση. Σε αυτην την απογοητευση εχουν συμβαλει ολοι. Δεν ειναι μονο δικη μου, αλλα τη βλεπω ξεκαθαρα, γιατι δεν τη φοβαμαι. Γιατι την εχω ξανασυναντησει εκατονταδες φορες καθε φορα που κλεινει η πορτα του σπιτιου μου, καθε φορα πριν και μετα.
Τη στιγμη που ερχεται η στενοχωρια και ο εκνευρισμος λεω στον εαυτο μου σιωπηλα οτι δεν πειραζει, οπως εχω πει κανονικα πολλες φορες σε πολλους ανθρωπους. Δεν αξιζει τον κοπο. Ουτως η αλλως μονος σου εισαι μεσα σε αυτες τις καταστασεις και οποιος διαφωνει ειναι ψευτης. Οπως εσυ και εσυ και εσυ και εσυ και εσυ. Η παιδικοτητα δεν πεθανε ποτε. Ουτε η αθωωτητα. Και ουτε προκειται. Οποιος διαφωνει, ειναι ψευτης, ΚΑΙ σακατεμενος. Θελει να παραμεινει σακατεμενος και θελει να σακατεψει και αλλους.
Ειςαι ακριβως το ιδιο με την καινουργια μου φιλη, παρ'οτι σε αυτα τα αναμενομενα λυπηρα κληροδοτηματα, ελπιζω παντα πως ειμαι λαθος.
Ηρθε αυτη η ωρα οπου θα εξομολογηθω οτι οποτε περναω εξω απο ψαραδικα, η μυρωδια με συγκινει λιγο.

brother, my cart is empty

Με ποναει η κοιλια
εχω φιογκο στα μαλλια
ρευμα στο ηλεκτρικο
και κουρκουτι στο μυαλο


"κομο σουκα, Νασατοκε;"
Ο Νασατοκε κοιταξε με απορια την φιλη του που του εδειχνε ενα στραβωμενο ποτηρι. Η Τσιτσιμπικα ηταν ενθουσιασμενη με την ιδεα του να πινει τη μπυρα της γερνοντας. Οταν παντρευτουν θα του τα κανει δωρο. Ασαπι.
"ιτσικουκουε, Τσιτσιμπικα"
Ειναι μια αηδια. Αυτο που κραταει ειναι μια αηδια. Στο εξης θα εφτιαχνε μονος του ολα του τα ποτηρια, και αν δεν ειχε κ αυτη την υποχρεωση στον πατερα της μικρης, θα την παραταγε συξυλη κ αυτην επιτοπου.

Το ζευγαρι συνεχισε τη βολτα του στη λαικη αγορα της Χαμασουνε ΙΣΚ. Ο Νασατοκε ανυπομονουσε να πανε πισω στο ξενοδοχειο για να καπνισει και να δει ποδοσφαιρο. Μισουσε τα παντα και δεν το εδειχνε ποτε.
Η Τσιτσιμπικα δεν ενδιαφεροταν για τιποτα περα απο πραγματα με κλιση, κι ετσι δεν την ενοιαζε καθολου. Ηταν το μοναδικο της ενδιαφερον και ο μοναδικος τροπος να διεγερθει σεξουαλικα. Οταν γνωρισε τον Νασατοκε εκστασιαστηκε απο την προχωρημενη του σκολιωση και υποσχεθηκε στον εαυτο της να κανει τα παντα για να ειναι μαζι του.

Ο Νασατοκε ειχε καποτε πιαστει με ναρκωτικα στα συνορα του Χακακουε με την Ισισια, περιπου τρια χρονια αφου ειχε παρατησει τις σπουδες του στο πανεπιστημιο Κουσκουε.
Ο πατερας της Τσιτσιμπικας τον ειχε ξεβρωμισει απο τις ανυποστατες κατηγοριες, ενωπιων δικαστων, ενορκων και διαφορων. Ο Νασατοκε τον πληρωσε, αλλα ως ενοχικος δεν μπορεσε να αρνηθει τη γνωριμια με την κορη του, την Τσιτσιμπικα.
Οντας η μοναδικη γυναικα που εντυπωσιαστηκε απο το παρουσιαστικο του, προσπαθησε να κανει μια σχεση μαζι της. Απο ανασφαλεια, αισθημα ευθυνης απεναντι στο μελλον και διαστροφη, που στη συνεχεια μετεφρασε ως "υποχρεωση στον πατερα της". Μπλιαξα

overly attached cat owner

Είμαι ξάπλωμένη στον καναπέ, με το λάπτοπ να στηρίζεται στην κοιλιά μου από την πλευρά του πληκτρολογίου και στο γόνατο από πίσω από την οθόνη. Η ζέστη είναι φρικτή και τα μυαλά στα κάγκελα.
Προσπαθώ να αδειάσω όσα περισσότερα πράγματα μπορώ, και δε νομίζω ότι έχει κάποια σημασία, πάντως δεν έχω γάτο πια και μαζί μ αυτόν την έκανε και όποιο ενδιαφέρον μπορεί να είχα για κάτι, οτιδήποτε και αν ήταν αυτό. Βέβαια σκέφτομαι ακόμα, αλλά δεν σκέφτομαι την παραλία ούτε κάποιο κοκτέιλ, περισσότερο θα ήθελα να σκέφτομαι κάτι τέτοιο αλλα δε συμβαίνει, σκέφτομαι ότι δεν έχει καμία σημασία το τι σκέφτομαι και ότι δεν τα νιώθω όλα αυτά στην πραγματικότητα. Παρ' ολ'αυτά θα σε στηριζα αν αποφάσιζες να φτιάξεις κοκτειλ μπαρ με οποια μεσα διαθέτω.
Δεν ξερω ακριβως εαν υπαρχει καποια διαφορα, παρατηρώ μεν οτι είμαι πιο άσπρη από τον υπόλοιπο κόσμο ακριβώς επειδη συμβαίνουν τα παραπάνω, αλλά η ανάγκη για τα κοκτειλ και την παραλια είναι μηχανική και σχεδόν καταναγκαστική. Η σκατόζεστη ταιριάζει στο καυσαέριο ό,τι και να λέμε, αν είναι να έχεις αγχος ή να καταπιέζεσαι είναι σίγουρα καλύτερα να το κάνεις όταν εισπνέεις ιδρωτίλα μέσων μαζικής μεταφοράς, βέβαιος ότι αυτή η διαδρομή θα είναι η τελευταία σου γιατί θα πεθάνεις εκεί μεσα, αν όχι από την έλλειψη οξυγόνου, τότε επειδή θα συγκρουστούν τα τρένα μεταξύ τους. Η το δικό σου τρένο θα μείνει στη μέση της διαδρομής και οι πόρτες δε θα ανοίγουν και τότε θα πρέπει να αποδεχτείς τη νέα σου ζωή μέσα στο τρένο.
Δεν είναι όμως όλα μαύρα. Είναι γκρι και κίτρινα. Έχω κατεβάσει πάρα πολλές ταινίες για να σκέφτομαι έτσι. Εμείς ξέρουμε από απαισιοδοξία, κι ας μας απειλεί η ατελείωτη έμπνευση αυτού του μπλόγκ ότι θα μας λιώσει σαν μικρά σκουλήκια. Θα πρεπε να κάνουμε κανάλι κλώτσα το σκαμπώ στο γιουτιουμπ προς απάντηση του. Η καλύτερα ένα τριμπιουτ, εχω βάσιμες υποψίες ότι είμαστε τα μόνα άτομα που κατάλαβαν ποτέ ακριβώς το μέγεθος της καλλιτεχνικής ευφυιας αυτού του μεγαλομανή χιχιφιόγκου. Οι περισσοτεροι τον υποτιμάνε και ο ίδιος υπερεκτιμάει τον εαυτό του, ερμηνεύει καταπληκτικά και σκέφτεται απαίσια.
όπως όλοι οι τσουτσέδες, έτσι κ αυτός, έτσι κ ο γιώργος ο γαμπρός.
Και ο πατσας που ήταν περιοδικός.
Πες κ αλλα, δεν εχω καμια ιδεα

20 μερες χαπακια

Πριν απο 20 μερες επρεπε να σταματησω να παιρνω τα χαπακια μου. Εκεινα για τα οποια ειχα γραψει μια καταπληκτικη ωδη. Σε 10 μερες πρεπει να εξεταστω για να δουμε αν δουλεψαν τα χαπακια μου. Χωρις τα χαπακια μου νιωθω πιο μονη. Δεν ξερω αν φταιει το οτι δεν παιρνω τα χαπακια μου. Ξυπναω καθε πρωι κουρασμενη. Δεν ξερω αν φταιει το οτι δεν παιρνω τα χαπακια μου. Επεξεργαζομαι τα πιο απαισιοδοξα σεναρια καθε μερα, καθε ωρα και προσπαθω πολυ να τα καλυπτω ολα με αισιοδοξια. Δεν ξερω αν φταιει η ελλειψη των χαπακιων. Ισως πεφτουν ολα μαζι καποιες φορες στη ζωη στις πλατες μας. Και ισως ειναι ιδεα μου το οτι φταιει που δεν παιρνω τα χαπακια μου. Νομιζω πως οι γιατροι θα μου πουν να συνεχισω να παιρνω χαπακια. Αλλα δε θελω να παιρνω χαπακια για παντα. Υποθυροειδισμε, you are messing with my mind. Το φαγητο δεν εχει γευση, το νερο εχει χαλια γευση, δεν εχω ορεξη να μιλησω και παραταυτα συνεχιζω να μιλαω, ειχα ορεξη να κανει λιγη περισσοτερη δροσια και οταν δεν υπαρχει καποια προοπτικη που να μπορω να σκεφτω για να νιωσω καλυτερα, σκεφτομαι οτι ειμαι μονη μου στη θαλασσα και πινω απαισια-αλλα αστεια cocktails που φτιαχνω. Αλλα μετα αυτο το τοπιο ρυπενεται απο την ελλειψη χαπακιων και ξαφνικα στην παραλια ερχονται ανθρωποι με τους οποιους δεν θελω να μιλησω, και ολα αυτα τα απειρα ασχημα ενδεχομενα της ζωης και μετα η φαση ειναι οτι γαμανε την παραλια και την ηρεμια και τη γλυκια ανακουφιση του να ειναι κανεις μονος του για λιγο και με ρωτανε και με κοιτανε και παιζουν βολευ διπλα μου και φοβαμαι τα ιπταμενα αντικειμενα και αγχωνομαι και περιμενω να μου ερθει η μπαλα στο κεφαλι απο στιγμη σε στιγμη.
Ειμαι υπερβολικος τυπος. Απλως θελω να τελειωσουν αυτες οι εξετασεις και να περασω. Και φοβαμαι οτι σταματησα τα χαπακια τη χειροτερη στιγμη. Και φευγω. Και απο την αλλη, στη φαση με τα χαπακια δεν εχει ερθει η συντελεια του κοσμου. Και γενικα δεν εχει ερθει η συντελεια του κοσμου. Και γενικα ελπιζω να μην ερθει. Και βασικα φταιω περισσοτερο εγω για τον υποθυρομπλαμπλα γιατι με παιρνει απο κατω ευκολα. Αλλα αυτα τα πραγματα αλληλοσερνουν  το ενα το αλλο και εκει πρεπει να ελεγχει κανεις τη σκεψη του και τις παρορμητικες εκδηλωσεις αγαπης που ενδεχομενως επιβαρυνουν τους αλλους. Και ας μη γινει αρρωστο παλι.
στη μοσχα αδερφες μου.
Αγγελινα, εσυ τι κανεις?

Ποίηση τουαλέτας

Αυτο θα ειναι ενα ποιημα. Το ονομαζω "Κωλοτουμπες".
Δεν μπορω να γραψω κατι σοβαρο προς τα φωτα της δημοσιοτητας ακομη. Γιατι ειμαστε διασημο κρου. Μη σου πω οτι τα διαβαζω μεχρι και εγω αφου τα γραψω. Και εγω μου αρεσω εμενα καποιες φορες. Οποτε το κοινο μας αποτελειται κυριως απο ανθρωπους που μας αρεσουν. Οπως ελεγα λοιπον, θα προσπαθησω να γραψω ενα χαζουλικο ποιημα, γιατι τα σοβαρα στενοχωρημενα δεν ειναι επικοινωνησιμα ακομη. σνιφ. μπουχου. Αλλα οταν ερθει η ωρα που θα τα εχω επεξεργαστει θα εχω τελειωσει ενα ακομη υπεροχο εικαστικο μανιφεστο πονου και ερωτος το οποιο θα γραφει και πραγματα πανω. Και θα τα διαβασω παλι και θα λεω "Μα τι ωραια που τα λεω". Αυτο θα με κανει ακομη πιο διασημη αλλα θα ειμαι τοσο στενοχωρημενη (και ομορφη ταυτοχρονα) που δεν θα με νοιαζει.
Αστείζομαι βεβαιως

ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ

"αχ.

αααααααααχ...

αχ βαχ

:(

ΟΧΙ

ΝΑΙ

ΟΧΙ

μηπως?

ΟΧΙ

καλά.

:("

νιωθω σαν μπουλουκος με μεγαλο κεφαλι που τρεχει ατσουμπαλα και σκονταφτει και πεφτει πανω σε εναν τοιχο και χτυπαει την τεραστια κεφαλα του. Ο,τι και να πω δεν ειναι ακομη αυτο που εννοω. Γιατι τα feelings ειναι overwhelming.Για αυτο καλυτερα να μη μιλαει κανεις, και να μενει μονος του και να αφηνει τους ανθρωπους στην ησυχια τους να απολαυσουν το μιζερο ποτακι τους για το οποιο εχουν βγαλει και εχουν μετρησει τα φραγκακια τους. Θα παω και εγω σπιτι να δω κανεναν εφιαλτη. Και τωρα ερχεται το επωδυνο για τους φανς σημειο οπου θα περιγραψω τον χθεσινο εφιαλτη. Επωδυνο γιατι εγω βαριεμαι ακραια οταν μου περιγραφει ονειρα ο κοσμος. Με οοοοοοοοοολες τις λεπτομερειες. Αγγελινα πιασε το χιντ, για εσενα το ριχνω. Μπακ του δε ναιτμερ (and the poem as it turns out)
Ησουν εκει (σε ενα σπιτι στη θαλασσα)
Και ηταν και αλλοι δυο
και μια ξανθια
Και μου μιλουσατε ασχημα
Και ενιωθα σαν βαρος
Και ξαφνικα ξεκινησε να με δερνει η ξανθια
η οποια ηταν αρρωστη
Και μετα μου ορμηξαν και οι αλλοι δυο
και με εδειραν πολυ
εριξα και εγω λιγες
αλλα δεν ειχε σημασια
και σερνομουν χαμέ
και εσυ καθοσουν σε μια πολυθρονα
και συνεχισες να με βριζεις.
???
p.s. kserei kaneis pws vazoume dialytika sto plhktrologio?

Ήταν εκείνη η μέρα

Εσύ και εσυ και εσυ και εσυ, μου φαινεστε πολυ μακρια. Oλα και ολοι τοποθετουνται εκατομυρια εκατοστα μακρια, οι πιο κοντινοι σου ανθρωποι. Και δεν μπορω να φερω τιποτα πιο κοντα, ουτε αντεχω να προσπαθησω να φερω πιο κοντα, ουτε θελω να ελεγξω την αποσταση απο τα παντα. Ο,τι με ενδιαφερει, ο,τι σε ενδιαφερει, ο,τι συμβαινει σε ολους, ο,τι ακουω, ο,τι προσπαθω να εξηγησω, ειναι πολυ μακρια και στη μεση υπαρχει μουδιασμα. Υπαρχει μια αεράτη μεμβρανη, σαν θωλο ελαφρυ πλαστικο που ανεμιζει αναμεσα μας. Σας βλεπω θωλα. Αυτη η μεμβρανη ειναι αυτο που δεν εχεις κανενα κουραγιο να επικοινωνησεις σε ο,τι και οποιον υπαρχει στην αλλη πλευρα. Και εχω βαρεθει να σκεφτομαι και δεν μπορω να το σταματησω και καποιες φορες με πιανω στο δρομο να παραμιλαω. Δεχομαι τεραστιο βαρος πληροφοριων, οπως και εσυ και εσυ και εσυ και γινεται ολο και πιο βαρυ και γινομαι ολο και πιο αργη και βουλιαζω ολο και περισσοτερο και πεφτω για υπνο νωρις, για να σταματησω να σκεφτομαι, αλλα ξυπναω και δεν μπορω να κοιμηθω και χαζευω και γινεται ολο και χειροτερο, και ζεστη, και κουνουπια. Αυτο το βαρος το μεταφερω και το αδειαζω και  εγω, αμασητο, για να το μεταφερουν και αλλοι και να γινει επιδημια. Πρεπει να σταματησω να το μεταφερω και να το πονταρω σε καποια λιμνοθαλασσα για παντα. Πονταρω σημαινει πεταω κατι για να πνιγει. Ποσα πραγματα να σας μαθω πια...
Αναρωτιεμαι τι θα μπορουσε να ειχε αλλαξει αν δεν ειχε σταματησει το ρολοι εκεινο το συγκεκριμενο μεσημερι, εκεινη τη συγκεκριμενη μερα. Αναρωτιεμαι πως αντιδρα κατι μεσα σου οταν αναρωτιεσαι το ιδιο. Αυτο που νιωθω ειναι πως αυτο που νιωθω θα μπορουσε να χαρακτηριστει ως κιτρινος πυρετος, χωρις κανενα συμπτωμα, με ολη τη στενοχωρια που κουβαλαει μια αρρωστια.
Κουτελιτης. Ειναι ολα πολυ μακρια και το μονο που θα μπορουσε να κανει πιο υποφερτη τη μερα, με ολα αυτα που μου ζαλιζουν και μου ακινητοποιουν το μυαλο, ενα μυαλο κουρασμενο και γερασμενο γιατι ειμαι και γνωστη κωλογρια, θα ηταν ενα Ponstan. Ενας πονος χωρις υποχρεωσεις. Χιλια χρονια ηρακλης. Και να παω καπου που να κοιμαμαι στο χωμα μονη μου, να μην εχει ζεστη, να μην εχει κρυο, να μην υπαρχεις εσυ και εσυ και εσυ και εσυ, να μην υπαρχω και εγω, να μην υπαρχει κανεις και τιποτα, μονο χωμα και παλι δεν τα λεω πολυ καλα οποτε γεια σας τωρα, παω να το γλεντησω καπου μεσα στο μυαλο μου.
εξεταστικες 2015, του χρονου παλι μαζι, μια ομαδα, μια μαλακια, ενα συναισθημα, δημητρελα γκεισα.
Εισαι τρελη. Που σε βρηκα μωρη τρελη?

Φλαμπέ

έγραψα ένα τραγούδι

Γιάτρεψέ με γιάτρεψέ με γιάτρεψέ με
τριάντα λεπτά τώρα
σου λέω να με γιατρέψεις
με έχεις κάνει πουρέ

χτίσε μας χτίσε μας χτίσε μας
μοιάζω με πούρο φλαμπέ
έπιασα κότες προχτές

ζέστη ζέστη ζέστη
στρίψε τη μούρη μου μπεζ
σκύψε αυγό ντεκουπάζ


γιώργο μου γιώργο μου γιώργο μου
και τι βάζει μες στον κεφτέ
και τι βάζει μες στον κεφτέ

Καβι

Διψαω παρα πολυ, και ευτυχως εχω μπροστα μου ενα τεραστιο ψυγειο γεματο μπουκαλια νερο. Ανοιγω το ψυγειο και πιανω ενα, κ ομως ειναι τρυπιο κ το νερο χυνεται ολο στο πατωμα πριν φτασει στο στομα μου. Το ψυγειο ομως ειναι γεματο μπουκαλια και παιρνω ενα αλλο. Ομως ειναι τρυπιο και το νερο χυνεται ολο στο πατωμα. Και παιρνω ενα αλλο που ειναι κι αυτο τρυπιο και το επομενο απο αυτο ειναι τρυπιο και το επομενο
Η υπομονη με την απελπισια δε διαφερουν και πολυ.
θελω να ξερασω πανω σε ολο το συμπαν, νιωθω μια μεγαλη ανακατωσουρα. Ειναι φοβερα αηδιαστικα ορισμενα πραγματα. ο κωλος του γατου που εχει σκουληκια και πρεπει να παρει φαρμακο. Η το φαρμακο. Ο χαλασμενος απορροφητηρας ειναι επισης εμετικος, οχι εμφανισιακα αλλα σαν ιδεα. Και τα σκατα, ολα αυτα τα σκατα που δεν εχουν κανενα απολυτως νοημα. Τα μπιφτεκια που κουβαλαμε για μυαλα
η ολη βιολογικη υποσταση και το οτι ειναι τρομακτικη, οι βλακειες, ο μονιμος συνδεσμος, το προγραμμα, η τοποθεσια, οι επιλογες και οι ετικετες.οι ρυθμισεις αναρτησεων, η συνθεση ητμλ η αποθηκευση η προεπισκοπηση και δημοσιευση. Εγω εσυ και η ντιβι, ειμαστε μια αηδια στο χερι καποιου.

Νερό για τη σκόνη του κυρίου

Εισεπνευσα νερο. Και συνεχιζω να το κανω. Κοιταζω σαν γερασμενη σοφη κατσικα. Δεν θα παραδεχτω τιποτα. Ποτε. σε κανεναν. Παρε κατι για τα νευρα σου. Παιρνω τα χαπακια μου. ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΧΑΠΑΚΙΑ. μου αρεσουν τα χαπακια μου γιατι γεμιζουν την κοιλια μου με χαπακια. χαπακια. Τα χαπακια μου με κανουν καλυτερο. μου δινουν ενεργεια και με κανουν να μη βαριεμαι και να νιωθω ευχαριστημενη. Νιωθω αληθεια καλα με τα χαπακια μου. Χθες ομως τελειωσαν και επειδη ημουν σε βαρυ πονο δεν τα πηρα. ηταν η πρωτη φορα που δεν πηρα τα χαπακια μου. και ντραπηκα να πω σε καποιον να μου φερει χαπακια. χαπακια. Μου αρεσουν τα χαπακια. Παιρνεις τα χαπακια σου δημητρα? Ναι. αυτα τα χαπακια θα μπορουσα να πω οτι μου εσωσαν τη ζωη. Αλλα δεν μου την εσωσαν. μου την εκαναν πιο υποφερτη. Επανηλθε η βαθια, θελημενα τυφλη, ενδεχομενως αστοχη και αναγκαια απο το μυαλο μου, αισιοδοξια μου για τα πραγματα. Ειναι δυσκολο να με παρακολουθει κανεις. Η ενστικτωδης αναγκη για ακριβεια με κανει να χρησιμοποιω πολλα φρουφρου. Τα διαμαντακια μου καρφωνουν τα ματια καθε τοσο, και ετσι παιρνω τα χαπακια μου.  Καθε πρωι που ξυπναω παιρνω τα χαπακια μου και δεν κανει να φαει για ενα τεταρτο. Για ενα τεταρτο πινω νερο. και χαπακια. Γλουκ.
Ετσι γινομαι μια σουπα με χαπακια και νερο. και οι λεκεδες φευγουν και ειναι πιο αστραφτερα. Οι στιγμες ομως γινονται γκρι σουπες. Και κανεις δεν τρωει γκρι σουπες. Και βαριεμαι οπως παλια μετα απο μιση ωρα. Και μπορει να μη θελω να φαω τα χερια μου, αλλα θελω να φυγω γιατι νομιζω πως θα ειναι καλυτερα. Και μαλλον θα ειναι αλλα αν ειμαι μονος μου θα το βαρεθω και αυτο. μονο οταν μπορεις να το μοιραστεις δεν βαριεσαι.΄Μου λειπει να καθομαι χυμενη στον καναπε και να μιλαω με τη θεια σου. Με τον αδερφο σου δημητρα. Οι μονες στιγμες που αξιζουν ειναι αυτες που τις νιωθεις με τον αλλονα. Με τον σκυλο σου. Με τον φιλο σου. Ειμαι υπερπροστατευτικη προς οποιονδηποτε αγαπω. Το θωρω ακομη κατι σαν αρετη. Και ας τους κοροιδευω ολους. Αυτους τους κοροιδευω περισσοτερο. Ποιος ειναι μεγαλυτερος? με παιρνει ο βιτσας τηλεφωνο. Βιτσα ξεχναω να σου το πω, αλλα δεν μου αρεσει να μιλαω στο τηλεφωνο οταν σε παιρνω για να κανονισουμε κατι. Γιατι θα σε δω. Ειμαι better in person. Χχχχχα
επισης η δημητρα ηταν αδιαβαστη σημερα.΄Η δημητρα βαριεται. η δημητρα δεν μιλαει. η δημητρα ειναι νευρικη. η δημητρα ειναι αγχωμενη. η δημητρα ειναι ευαισθητη. Η δημητρα ειναι ετσι και η δημητρα ειναι γιουβετσι. Ενα πραγμα γνωριζω. Γαμιεστε και η δημητρα δεν ειναι τιποτα. η δημητρα αλλαζει 5 φορες τη μερα. Με τον ιδιο τροπο. Η δημητρα ειναι προβλεψιμη μεσα στις αλλαγες. η δημητρα ξερει οτι γαμιεται περισσοτερο απο ολους. ΛΑΛΑΛΑΛΑΛΑΛ
αααΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ
μου τα ειπα και ξαλαφρωσα χαμογελωντας. Ειμαι ο εαυτος μου μονο οταν εχω χρονο να μιλησω. All I ever asked for. So fuck you, wherever you are. BITCHAHJGSEHFGHDSE
Ολα αυτα δεν εχουν καποιο σκοπο. Ειναι το πως τα βρισκεις με τον εαυτο σου. Πολλα απο αυτα δεν τα εννοω. Απλως μιλαω ασταματητα με τον εαυτο μου και παριστανω πως ειμαι μερος καποιας θεατρικης παραστασης. Σιωπηλα. Απλως μου αρεσει να μιλαω με τον εαυτο μου. Γελαμε και οι δυο. ο ενας με τον αλλον, ο ενας με τον τριτο και ο αλλος με τον τριτο επισης. Τεταρτο δεν βρισκω. τα χαπακια μου με κανουν καλα. Αλλα η αληθεια ειναι οτι θα ηθελα εναν φιλο περισσοτερο. You know? You don't. You wo n't. Δεν ειμαι μοναδικος τυπος, το ξερω. Αλλα μου αρεσει να επενδυω τον εαυτο μου με μεγαλομανια γιατι ετσι οι φιλοι σου μπορουν να βρισκονται μεταξυ τους και να συζητανε για εσενα και να σχολιαζουν αυτο και απολαμβανω τη σκεψη του τι μπορει να λενε.
Μην ανησυχειτε φιλοι, ειμαι καλο χαπακι.

μην τα βλεπουμε ολα μαυρα

γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου ω γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου ω γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου ω γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου ω γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου γαμω το κερατο μου

From disappointment to diseverything

"Οταν μπαινω στη διαδικασια του να σκεφτομαι, μπερδευομαι", είπε η Κούλα. Η Κούλα είναι μία κάτι η οποία αρεσκεται να μιλάει αφειρημένα. Αυτό που η Κούλα δεν γνωρίζει η΄αρνείται, είναι το απλό γεγονός του ότι αφενος με αυτή τη συμπεριφορά, θα διώξει τους πάντες. Επίσης, θα κουράσει σε βαθμό αηδίας και τους πιο κοντινους. Έτσι, ολοι θα λένε για την Κούλα μια μέρα ότι ήταν καλή κοπέλα, αλλα ήταν τόσο επικεντρωμένη στο να προβάλλει για την πάρτη της μπερδεμενο-μάγκικα το εγώ της, που κάποια στιγμη βαρεθηκαμε. Αφετέρου, η Κούλα ως γνωστός μετεωρολόγος θα έπρεπε να γνωρίζει ότι αυτο το χαλαρο-ασαφές έχει ξεκινήσει ήδη να παρέρχεται και σύντομα η αμεσότητα μαζί με την ακρίβεια θα καθιερωθούν ξανά. Παραταύτα, Κούλα, το ζήτημα δεν είναι το επίκαιρον του θέματος. Το ζήτημα είναι η ανάληψη ευθύνης. Αλλά για εσένα Κούλα είναι αργά. Και αυτό Κούλα, με κάθε ειλικρίνεια ψυχής,αρνούμαι να το πιστέψω αλλα το λέω ξανα και ξανα στον εαυτό μου οπως το ακουσα για να φυγω. Κούλα, είσαι μία απογοήτευση. Οχι εσυ, αλλα το που μας πηγαινεις. Who the fuck needs this shit? Nobody needs it, nobody wants it, and useless advice is just stupidity filling silent gaps, and the urge to feel important.

Φαφούτης και γκαβούλιαξ.

Σήμερα θελω να σας μιλησω για ενα πολυ σημαντικο ζητημα. Νομιζω πως οι ζωες ολων περιστρεφονται γυρω απο τα καλωδια και τη μοδα. Και αυτο δεν το λεω ευαισθητοποιημενα. Το λεω αναισθητοποιημενα. Ειμαι αναισθητος. Ειμαι μια φαφουτα που τρωει μονο φρουτα.
Εννοω οτι ολα τα σπιτια οργανωνονται σε σχεση με τις πριζες. Αυτο πιστευω σημερα. Πριζες και ποσα γιου πι ες και καλωδια χωρανε. Για αυτο χαιρομαι που πηρα ηλεκτρομαγνητικες εγκαταστασεις. Ειναι φλωρεξ. Γιεα. Δεν εχω χρονο αλλα εχω χρονο για αυτο, εδω, τωρα, εσενα. Αν σου πιασω τη μαγουλα θα αισθανθεις καλυτερα?
Επισης, ελπιζω πως δεν θα πατησω κανεναν ανθρωπο με το αυτοκινητο. Σας παρακαλω, παρτε τα πεταλια. Δεν θα τρακαρουμε ποτε μου ειπε. Εγω ειπα απο μεσα μου οτι δεν εμπιστευομαι κανεναν ασχετο σε θεματα ασφαλειας. Ισως εχω αδικο.
Ολοκληρο το γενικο επιτελειο μαλακιας χρειαζεται να ερθει εδω μεσα για να φτιαξει το σπιτι. Και ξαναλεω, πως κανεις ενα σπιτι να φηλ λαικ χοουμ? Αν σου πιασω τη μαγουλα. Και τα αυτια προπελες. Ενα βραδυ ειναι αρκετο για να σου καταστρεψει την εβδομαδα για την οποια δουλεψες τοσο σκληρα. Θυμαμαι τον εαυτο μου, εννοω τον αδερφο μου, να μου λεει οτι ενα τσιγαρο ειναι αρκετο για να σου γκρεμισει τον πυργο που εχτισες μην καπνιζοντας. Και εγω του ειπα ενα τσιγαρο δεν συ καταστρεφει ολοκληρο τον πυργο, αλλα σου γκρεμιζει ολα και τα 7 ρετιρε. Περιπου. Δεν ηξερα τι σημαινε ρετιρε τοτε. Ποτε δεν ημουν βερυ φοντ οφ λεξεις που δεν ακουγονται ωραια στα αυτια μου εις την ελληνικην, ποσο μαλλον οταν αυτες εχουν αποτελεσει τιτλους σειρων που βγαζουν ολη αυτη την καθολικη μικροαστικη μιζερια των κιοφτεδων στα μουτρα. Γινομαι ψωναρας. Οπως και να εχει, δεν χρειαζεται να ταλαιπωρουμε ή εστω να τριβελιζουμε τα μυαλα μας με περισσοτερες ξενερωτες μιζεριες που προσπαθουν απεγνωσμενα να ειναι αστειες, απο αυτες που λαμβανουμε ουτως η αλλως οντας υποχρεωτικα κοινωνικοι για πρακτικους σκοπους. Γινομαι ακομη πιο ψωναρας. Σας αφηνω τωρα να παω να κοιταξω τον εαυτο μου στον καθρεφτη για 7 λεπτα.
Σημερα ενιωσα μια εγκαταλειψη. η οποια οφειλεται στη δικη μου δυσκινησια. Το αναγνωριζω. μπειμπι στεπς μπιατς/
Αν θελουμε να λεγομαστε ομαδα, πρεπει να φτιαξουμε ενα ειλικρινες πλανο και ενα ειλικρινες πιανο και να put all our cards on the table, both good and bad.
γεια σας

οσο τα λεφτα μας ειναι τοσο λιγα, θα μενουμε παντα παιδια

Αγαπητα μου παιδιά,
ειναι αληθεια
δεν μπορω να μεγαλωσω
δεν μπορω ουτε να μικρυνω
γαμημενα.
δεν μπορω να τα κρατησω
δεν μπορω να τα ξοδεψω
δεν μπορω να πληρωσω το ιντερνετ
μακαρι να μη μου κοψουν το ιντερνετ μεχρι να ολοκληρωσω αυτο το σκαμπω
μακαρι μακαρι μακαρι
μπορω να δουλευω και να φευγω απο το σπιτι οποτε θελω, δεν θα εχω φυγει ομως ποτε γιατι ο κοσμος ειναι αγριος εκει εξω. και γιατι δεν μπορω να βρω αλλο σπιτι. και γιατι δεν μπορω γενικοτερα. και οσο δεν μπορω, παλι καλα. γιατι υπαρχει το ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ.
αυτο το παλι καλα ειναι η συνοψη ολων, για να λεμε και καμια σωστη κουβεντα.
Οταν ημουν 18 χρονων και ειπα στη μανα μου οτι ισως να ηταν ωραια να πηγαινα στα καραβια, δε με πηρε καθολου στα σοβαρα, μεχρι που ρωτησα τον ξαδερφο της που ηταν καπετανιος τι ακριβως θα επρεπε να κανω. Η ιδεα αυτη εμεινε στο κεφαλι μου περιπου ενα διωρο.
Δεν εχει επανελθει απο τοτε, αλλα αναρωτιεμαι μερικες φορες τι θα εκανα αν δεν ημουν μια τεραστια κοτα, που τρεφεται αποκλειστικα και μονο απο ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ.
Δυστυχως, οσο ειμαστε στην αναπτυξη, δεν μπορουμε να καταληξουμε σε τι νουμερο σουτιεν φοραμε.
γαμημενα κωλοπαιδα.

vradia poihshs

I can see my self as a child, through you
I remember clearly, you, telling me not to be afraid of what was the most terrifying
I remember saying it was not easy
I remember you saying back that you knew
I believed you stared in through the outside

I can see my self hit my self as a child, through you
Through you, I lost my desire to speak,
Through you, my words have lost value for me,
And anyone who seeks words, will not reach them through me

Εξομολόγηcοn man

Εγώ είμαι.
Εγω ειμαι αυτος που θελει να κερδιζει, ειμαι αυτος που γουσταρει να χανει. Ειμαι αυτος που τα αφηνει ολα στον αερα γιατι φοβαμαι το τελειωμα. Φοβαμαι το τελος καθε επιδιωξης γιατι τρομοκρατουμαι απο την κεφαλα μου. Ειμαι αυτος ο τελειομανης τυπος που δεν τελειωνει. Ψευτικα. Ειμαι αυτος που απαιτει δικαιοσυνη και θα τρεξει να σε σωσει, ειμαι αυτος που δεν νοιαζεται ποτε, ειμαι αυτος που τα κανει ολα αδικα. Εγω ειμαι αυτος που βασανιζεται οταν κατι κακο σου συμβαινει. Εχω φτιαξει ενα μαστιγιο και οταν σας σκεφτομαι τα βραδια καθομαι στο πατωμα της κουζινας και σκιζω το αιμα μου.
Ειμαι αυτος που σε παρακινει να του πεις και αλλες σοβαρες ιστοριες για να γελαει απο μεσα του τα βραδια, εγω ειμαι αυτος που δεν αντεχει την εκμεταλευση της σκεψης κανενος. Ειμαι αυτος που σας σκεφτεται και σας κοροιδευει μεσα στη μαπα σας και αυτος που σιχαινεται οποιον κανει το ιδιο. Ειμαι νευροσπαστος και τερας ψυχραιμιας και εκνευριζομαι πολυ ευκολα και δεν θυμωνω και δεν εχω δει πιο ηρεμο ανθρωπο ποτε. Ειμαι αυτος που η σκεψη του διασπαται πενηντα φορες το δευτερολεπτο και μεσα στο μυαλο μου εχω εναν ανθρωπο που ειναι μονιμως κοιμισμενος, διαβρωνεται ραγδαια απο τον καιρο και σε λιγο θα σταματησει να υπαρχει. Ειμαι αυτος που επιζητα τροπους να παρει το αιμα του πισω, ειμαι αυτος που μολις σκεφτεται τη λεξη εκδικηση σιχαινεται τον εαυτο του και πιανει ξανα το μαστιγιο. Ειμαι φαν της αυτοτιμωριας αλλα η αληθεια ειναι πως τιποτα δεν με νοιαζει στην πραγματικοτητα εκτος απο τους φοβους μου. Ειμαι τοσο γαμημενα ανταγωνιστικος και ο ανταγωνισμος ειναι ακομη ενα πραγμα που δεν με ενδιεφερε ποτε.
Ειμαι παοκ, ειμαι και αρης, ειμαι και ηρακλης, οπως βολευει. Ειμαι το τεραστιο θυμα οποιασδηποτε καταστασης θετικης και αρνητικης, και ειμαι αυτος που φταιει. Εγω ειμαι αυτος που κλαιει και και εγω ειμαι αυτος που φτυνει, Εγω ειμαι ο υπερευαισθητος, αυτος που αρεσει στις γκομενες, ειμαι και αλητης, θελω και το ετσι θελω και το γιουβετσι, μου αρεσουν και οι κωλοι, και οι μεταξωτες βρακουλες και η επιδεξιοτητα. Εγω ειμαι αυτος που σας εχει ολους γραμμενους, ειμαι και ανασφαλης, νιωθω και ασχημος ειμαι και ομορφος. Eίμαι αυτός που θέλει να τον αγαπάνε αλλά τους μισεί για αυτο. Είμαι αυτός που θέλει να του θυμίζουν όλοι πόσο τίποτα μπορεί να είναι. Είμαι αυτός που θέλει να τον γουσταρει μεχρι και η ασφαλτος. Είμαι αυτός που φοβάται το κατσαβίδι στην τσέπη του. Είμαι πάντα εγώ και ποτέ δεν θα δαρθω. Είμαι αυτός που στην ανάγκη της πίεσης θα πλακώσει τον τοίχο.
Εγώ είμαι αυτός με τα παγωμένα μουτρα. Εγώ είμαι αυτός που ελέγχει την κατάσταση. Είμαι αυτός που χάνει τα λόγια του μόνιμα. Είμαι αυτός που σε σέβεται, είμαι αυτός που θα σε σπάσει. Θελω και αυτο θελω και εκεινο που ειναι αντιθετο εξ'ορισμου. Εγω ειμαι αυτος που κανει καλες πραξεις. Εγω ειμαι αυτος που με μανια θα βρει τροπο να κανει αυτο που θελει. Εγω ειμαι αυτος που θα βαλει στην ακρη τις επιθυμιες του για να το κανει ευκολο για τους αλλους. Εγω ειμαι αυτος που κοβεται οταν καποιος δεν τον συμπαθει, ειμαι αυτος που κανει ο,τι του κατεβαινει και οταν τον κρινουν σε βριζει. Ειμαι αυτος που ενιωσε τις ινες της καρδιας του να σκιζονται ενα βραδυ που κοιτουσε την αγνωστη εικονα απο το παραθυρο οταν χτυπησε το κινητο του, εγω ειμαι ο πιο αδικημενος ανθρωπος που εχω συναντησει, εγω τα εχω σκηνοθετησει ολα αυτα. Εγω ειμαι αυτος που προστατευεται απο ολα, εγω ειμαι αλανι, ειμαι πιο σκληρος απο ραδιενεργο γρανιτη, ειμαι ο μονος που σε προστατευει, ειμαι ο πρωτος που θα σε ριξει στα σκυλακια. Εγω πνιγομαι μεσα στη μπανιερα των παιδικων μου φοβων καθε πρωι και καθε βραδυ.
Εγω φταιω, αλλα ποτε δεν εφταιξα για τιποτα. Θα σε κανω να πιστευεις οτι το μετανιωσα και το γεγονος αυτο μου κοστισε, τη στιγμη που εχω βγει πιο κερδισμενος απο ολους, θα με λυπηθεις, αλλα δεν θα κρατηθεις, θα μου επιτεθεις και αυτο οταν εσυ το μετανιωσεις θα σου το υπενθυμιζω καθε φορα που θα ειμαι κωλοπαιδο. Θα κανω τα δικα μου λαθη, λαθη ολων εκτος εμου. Γιατι ειμαι μαεστρος γαμω την πανα. Εγω ειμαι αυτος ο μπασταρδος. Εγώ είμαι ο εχθρός της προσωπικής σου ασφάλειας,
εγώ είμαι αυτός που βγάζει περισσοτερο νοημα απο ολους, εγώ ειμαι αυτος που δεν θελει να καταλαβαινεις.
Εγώ είμαι αυτός που είναι ο καλυτερος φίλος σου για παντα.
Σαν σημερα την εκανα απο το σοβαρο state of mind. Παρ'οτι ελειπε ο,τι με αφορουσε, φυσουσε με μανια και στις 8 την πρωινην ωραν ημουν ηδη μεσα στον ανοιχτο αερα της αποφορτισης.
I'm your confidence man
geisha dhmhtrelaze

"Bullshit man" 2015

Παιζω λαθος αλλα κανεις δεν μου κανει παρατηρηση και ξεκιναω να εκνευριζομαι. Οχι, ειμαι τοσο ηρεμος, οσο ο βουδας. Τρωω με απιστευτο ρυθμο ξανα, αργα και συνεχομενα και σιωπηλα. Και κανω επιτελους αυτο που μου αρεσει μαλλον? Σημερα αποφασισα να ειμαι ο χειροτερος εαυτος μου. Ναι, εγώ είμαι. Είμαι ο Καρδινάλιος Ρισελιέ. Και θα προσπαθω να τα σπάσω με την καλή τύχη και να είμαι γρουσούζης για τον εαυτό μου και να μη θελει κανεις να κανει παρεα μαζι μου γιατι ολους θα τους κοροιδευω ακομη περισσοτερο και αυτο τους ολους θα τους ξενερωνει-τουλαχιστον και θα επιχειρω να τσουγκριζουμε ολοι τα ποτηρια μας 600 φορες μεσα σε ενα δειπνο και το ποτηρι μου θα εχει νερο και θα κανω περιεργες γκριματσες που δεν εχουν σχεση με την περισταση και μετα θα κυλιεμαι στο πατωμα και θα γελαω και σερνομαι και θα λεω αργοσυρτα και τρομακτικα "ναιααιαιαιαιαιαιαιαιαιαι" και οι ανθρωποι δεν θα θελουν να ξαναερθουν στο σπιτι για φαγητο και θα τα τρωω ολα μονος μου και θα μεινω μονος μου και θα ειμαι μονος μου και θα ημιτρελαθω (γεγονος που δεν ειναι μη αναστρεψιμο) και θα καπνιζω κρυφα στο μπαλκονι και θα γελαω απο μεσα μου αλλα οχι απο εξω μου γιατι δεν θα θελω να κανω ρυτιδες και μετα θα προσπαθησω να επανενταχθω στην κοινωνια και καθε φορα θα ειναι πιο δυσκολο και αναρωτιεμαι, οι φιλοι μου και αυτοι που δεν με ξερουν εχουν την ιδια αποψη για εμενα? Μηπως εισαι τρελος.
Η ιδέα της τύχης οπως γραφεται στο μυαλο μου ειναι κατι απο τα λιγα που καταφερα να μισησω σε αντιθεση με αλλα πραγματα στα οποια σταματησα να βασιζομαι γιατι ειμαι χαζοχαζή. Και το γιατι συνεβη αυτο το τραγικο γεγονος είναι μια ιστορία που κρίνεται από τις δικές μου προσωπικές ελλείψεις. Καπως ετσι, θα είμαι πολύ "κωλοπαιδο". Πιο κωλοπαιδο από ποτέ. Ισως ομως ετσι παλεψω με τους φοβους και τα κομπλεξ μου και γινω καλυτερος. Πιο χαρουμενος. Πιο φακιν αποδοτικος, Πιο φακιν κουλ, Πιο φακιν χωρις τοσες γκριματσες, πιο φακιν λεςς απο ο,τι ειμαι τωρα, πιο νες καφε φραπε.
παω να καψω επιτηδες τη σαλατα.
υγ. Χθες τοποθετησα στη βασιλοπιτα τα αμυγδαλα ωστε να γραφουν 1915. Η μαμα μου το βρηκε αστειο αλλα επεμεινε να το αλλαξω.