Ήδη έχω ξεχάσει
το πηρούνι μου αρπάζει
τα μαλλιά
τα έντερα
το δέρμα
τα τυλίγει
η πρωτείνη με γεμίζει
τα δάχτυλα
τα νύχια
τα χέρια
στο στομάχι μου θα γίνουν υγρό
γιατί δεν είσαστε χόρτα;
σήμερα έφαγα παγωτό
κανείς δεν μπόρεσε να σταματήσει την όρεξη
φωνάζω το κοπάδι να έρθει στο σπίτι
τους λέω να περάσουν να με δουν
να φάμε κατιτί
πεινάω λυσσασμένα
πονάω
ξερνάω με αυτό που είσαι
που γεμίζει τώρα την κοιλιά μου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου