Σάββατο 10 Μαΐου 2014

I can see what I write

If it kicks in, kick it out.
Θε επρεπε ολοι να πεσουμε στα γονατα μας και να ζητησουμε να μας φερουν πισω τις πραγματικες μας αγαπες, να τις παρουν πισω, δεν θα τις ξαναδουμε ποτε. Η τελευταια δεκαετια διεπεται απο αυτην ακριβως τη συστηματικη αποχαυνωση που προκαλειται ωστε να μην καταλαβαινεις πώς οι συνθηκες σου παιρνουν. Το συμπαν συνομωτισε οχι! Θεωρητικα συνειδητη επιλογη ειναι το ενα και το αλλο αλλα ειναι γελοιο το να μην καταλαβαινεις οτι δεν εφυγες στην τυχη. Γιατι η κακια η καρδια του αυτου που αναπνεουμε μπερδευει τη βιομηχανικη επανασταση με τα λεπτα μου τα αισθηματα. Την τεχνολογικη αμυνα με τον καυσωνα. Σε εχει παρει, δεν θα σε φερει πισω. Και ακομη και αν ενιωσες οτι μετανιωσες και εκβιαστικα τα εκτοξευεις σε αυτον που εμεινε πισω, αυτη η παραζαλη του τί ειναι καλυτερο στο βαθος του χρονου και στα βαθη της ανατολης και στο τουνελ που βλεπω μεχρι τα 200, εχει σχισμες ανα διαστηματα, θα σου πει οτι δεν χαθηκε ο κοσμακης ολος, υπαρχει καλυτερη ελλαδα, υπαρχει ελπιδα, δεν ειναι 1 και 1, απειρα τα ενδεχομενα. Φοβασαι, φοβομαστε ολοι. Δεν ειναι τα ενδεχομενα, ειναι αυτο που τα κανεις. Και αν πρεπει να ξεριζωσεις τη γλαστρα τοτε ειμαστε ολοι φυγοπονοι. Με ενα χτυπημα φευγει ο πονος, με ενα χτυπημα ερχεται ο πονος, ολα ηταν πολυ προσεγμενα μεχρι στιγμης και ο,τι δεν μπορουσες να το κανεις δεν το εβαζες πουθενα αλλα τωρα ειμαστε ολοι χαμενοι στον θορυβο και τα γεγονοτα τρεχουν πριν το καταλαβεις-δεν σκεφτηκα και υπαρχει η πιθανοτητα αυτο το ραλακι να μην σταματησει ποτε και οι ικανοτητες ξεφευγουν και πανε οπου να'ναι και γλιστρανε ολα μεσα απο τα χερια μου γιατι θα κανεις κατι τεραστιο και μετα θα πεθανει και αυτος ο εαυτος. Θα ηταν πολυ απλο το μελλον, πιο χαρουμενο, πιο ηρεμο, δεν θα μαθαινες ποτε, θα γινει πολυ βαρετο και αυτο χωρις εμας συντομα και θα γκρινιαζω σε ολους εκτος απο τον εαυτο μου γιατι ετσι ξεκινουν οι σοβαρες συζητησεις. Μονο ετσι δεν ξεκινουν οι σοβαρες συζητησεις.
Σκεφτηκες πολυ σκληρα και ηρθε.
Σκεφτηκα πολυ σκληρα και δεν ηρθε τιποτα.
Forgetting is the new learning how to live. It's man's curse, it's the fault in the production line.
Λανσαρε δικε μου, το πώς σε σκέφτομαι* ειναι θεωρητικα εκτος τοπου και χρονου.
Θα ακουμε μουσικη, θα ερθουν αργα τα χιονια στα μυαλα, θα καλυψουν καποια στιγμη ολη την επιφανεια που θα σε εκανε να δεις πιο περα και δεν θα ερθει κανενας φλουφλερ να κοψει ενα κομματι. Ο χρονος ειναι αψογος στη δουλεια του.
γκεισα.
 *με ειδοποιουν απο το κοντρολ οτι πρεπει να εξηγησουμε στους μικρους μας φιλους που μας ακουνε απο το εξωτερικο. Η μουσικουλα αυτου του κομματακιου νομιζω πως ειναι μια πολυ μικρη εισαγωγη των συναισθηματων που συνοδευουν το προειπωθεν στον αστερισκο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου