Τρύπησα το δάχτυλό μου

Και καθως τραβουσα απο μεσα τα αντερα και τα σπληναντερα και τη χολη και τα συκωτια και τα αβγα και τα πασχαλια, βρηκα την καρδια και την εφαγα μαζι με την πλαστικη βαλβιδα. τα εψησα, βουτηγμενα σε μαυρα πικρα παχυρευστα πραγματα και μετα τα εφαγα και ηταν πικρα μεχρι μεσα. "Γιατι?" σκεφτηκα και δεν μπορουσα να απαντησω με καποιον τροπο στο στομαχι μου που ηθελε να ξερασει και τα ονειρα του οπως λεει και ο ειμαι ελαφρυς τι μου συμβαινει. Καποιες φορες σου καρφωνεται κατι στο ηλιθιο μυαλο και το αντιλαμβανεσαι ως μονοδρομο. Συμβαινει συχνα το να μην αφηνεις επιλογες στον εαυτο σου.
Σκονη παντου, βηχας, αγχος και μπερδεψογλου που φευγει ανα διαστηματα οταν κολλαω τα μουτρα μου στον καθρεφτη, αλλα επιστρεφει πιο δυναμικα οταν δεν με κρατανε. Με τρωει η μυτη μου πολυ, καποιος θα μου ριξει μια γροθια. Θα σε σκοτωσουν πριν το καταλαβω.
Ισως λιγη παρεα μεσα στο σπιτι θα μου εκανε καλο αλλα ντρεπομαι πλεον να λεω σε ανθρωπους να ερθουν.
Ειναι το πιο ακινδυνο πραγμα αλλα ειναι τοσο τρομαχτικο που το κανεις το πιο επικινδυνο πραγμα. Προσπαθω να κοιμηθω, εχεις σχολειο αυριο. εχουν πρηστει τα παντα μεσα στο λαιμο σου, κλεινουν σιγα σιγα και θελεις τοσο πολυ να κοιμηθεις αλλα φοβασαι οτι αν κοιμηθεις θα σταματησεις να αναπνεεις και θα πεθανεις αργα και ανωδυνα και ετσι δεν κοιμασαι και περιμενεις και ακους τη δυσκολια. Μετα ξεκινας να δακρυζεις και θελεις να βγαλεις φωνη αλλα δεν βγαινει γιατι ουτε ο αερας δεν μπορει να βγει και να μπει και σκεφτεσαι οτι γιατι το κανω αυτο στον εαυτο μου, νομιζα πως ηταν μια καλη μερα σημερα. Και ομως εαυτε η μερα δεν ηταν καλη και το ξερεις γιατι δεν μπορεις να θυμηθεις τι εκανες απο τις 8 μεχρι τις 3 το μεσημερι και μετα η τατιανα και η εκαστοτε τατιανα ειχε οργασμους και σε πηρε ο υπνος παλι στον καναπε και μετα ντυθηκες. Καθε δευτερα και τεταρτη σε πιανει ημικρανια απο το φως γυρνας σπιτι στις 9 δεν ειναι κανεις εκει αλλα ξερεις οτι καποιος θα ερθει και θα σε φροντισει. Μεχρι τοτε πεφτω κατω και μου δενω τα ματια με κατι και προσπαθω να μην ακουω τιποτα. Αυτο το φως ειναι σαν να βλεπεις τον κοσμο με το πιο ασχημο ματι.
Τελικα ενα απο τα πραγματα που με κανουν ετσι ειναι το οτι μια μερα θα μου ξαναερθει το να προσπαθω να κοιμηθω και να πιστευω πως θα τεζα.
Κανεις δεν ασκει τετοιο ελεγχο αγαπητες.
Κυριακη γιορτη και σχολη μου γαμω με βιτριολι
Ειμαι ο νομαρχης της καρδιας μου.
Μια μερα θα με παρακαλαω να γυρισω πισω αλλα δεν θα το κανουμε
Αυτες οι δηλωσεις ειναι βλακειες γιατι ειμαι 22. Το λεω σε ολους τους αλλους εκτος απο τον εαυτο μου γιατι με εμαθες καλα.
geisha