Άυπνη αυτογνωσία

Με αυτες τις μαλακιες περι πυρηνικων καταστροφων που ακουσα τα μυαλα μου χυθηκαν στο πατωμα και πατησα πανω τους και να, τωρα, κοψοφλεβο.
Οχι, οχι δεν θα γινει κατι τετοιο. Με λιγη συγκεντρωση και πυκνωση θα ακολουθηθει μια πορεια που θα ειναι σαν τοτε που πηγαιναμε με το αυτοκινητο και ειχε αριστεροδεξια μπροστα και πισω τείχη απο χιονι πυκνο και κατασπρο. Αυτη ειναι η αληθεια. Τα δινεις και τα παιρνεις πισω οποτε γουσταρεις.
Αρχιδια θελει η δουλεια και κομπρεσερ.
Ολα τα αλλα λυνονται. Σε περιμενω στις 30 ή στις 3 ή στην 21η, στις 26, στις 28.
Θα φυγω ρε πουστη και ο χρονος τρεχει πολυ πιο γρηγορα απο εμενα. Οσο και αν προσπαθω να κανω φιγουρες και να γλιστρησω πανω στο νερο δεν θα καταφερω να ερθω στην ωρα μου. Τι να κανουμε τωρα. Οχι πια δακρυα
δημητσος