Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

fuck me metaphorically with an axe

Θέλεις να μάθεις πώς το κάνω μπλα μπλα μπλα το κάνω καλά (?) έχω μία τρύπα στο κεφάλι μου και πέφτουν απο μέσα πράγματα και έχω μία τρύπα και δεν θα πάω σπίτι ποτέ και τίποτα δεν μπορεί να τη γεμίσει? Ε? Τί παραπάνω ξέρεις από εμένα για εμένα?
Υπάρχουν ορισμένες φορές που-παραδείγματος χαριν- βρισκομαι σε ενα αεροπλανο και εντοπιζω τους ανθρωπους οι οποιοι ειναι "ενοχλητικοι" και εν θα επρεπε να μαζευονται σε αεροπλανα γιατι... ειναι ενοχλητικοι. Δεν ξερω πως να το θεσω, ειναι ενα λεπτο ζητημα Λιζα. Αναρωτιεμαι λοιπον αν καταλαβαινουν καθολου οτι οντως γινονται ενοχλητικοι με το να ουρλιαζουν και να σπρωχνουν και με ολα αυτα τα διαμαντενια μικρα πραγματακια που μπορει καποιος να κανει. Μετα ομως βρισκομαι σε ενα λεωφορειο και πρεπει να φυσαω τη μυτη μου 3 φορές το λεπτό γιατί είμαι άρρωστη και καταλαβαινω οτι γινομαι ενοχλητικη αλλα εκεινη τη στιγμη δεν μπορω να μη φυσηξω τη μυτη μου. Οποτε μαλλον καπωε ετσι λειτουργει αυτο το πραγμα και σε εναν βαθμο το καταλαβαινω. Αλλα έτσι, επανερχεται το προαναφερθεν συμβαν οπου σε γνωρισα μετα απο 15 χρονια και νυσταζα πολυ και δεν ειχα ορεξη για τιποτα γιατι περιμενα κατι πολυ και τελικα αυτο δεν εγινε-δυστυχως- και καθομουν στο παραθυρο και εσυ καθοσουν στο διαδρομο και αναμεσα μας καθοταν μια στα ορια της κυριας κοπελα και εσυ αρχισες να της πιανεις τα μπουτια και να την προκαλεις να σε φιλησει παιζοντας το ανετος μαγκας και υπονοώντας οτι η κυριοκοπελα θα ηταν φλωρέ αν δεν το έκανε και αυτη σε φιλησε και μετα της ελεγες οτι σε φιλησε αμαρτωλα και κατι αλλες τετοιες κακογουστες αηδιες τις οποιες στην ηλικια που ειμαι μαλλον δεν ειμαι ετοιμη ακομη να ακουσω και να εκτιμησω αναλογα. Και αυτη προσβληθηκε που εβαλες το χερι σου αναμεσα απο τα ποδια της μεσα σε ενα αεροπλανο και εγω ξυπνουσα και κοιμομουν συνεχεια και οταν καταλαβα τι συμβαινει θυμωσα παρα πολυ και με εσενα γιατι ησου σιχαμα και με την κυρια που δεν εκανε κατι για ολη αυτη την κατασταση και απλως ψελιζε κατι περι κοινης γνωμης (ισως γιατι μου θυμισε κατι) και θυμωσα γιατι δεν σεβαστηκε κανεις το γεγονος οτι ημουν διπλα σας και το θεαμα μου προκαλεσε δυσφορια και ενιωσα πιεση και μια εντονη ταση φυγης η οποια σας πληροφορω οτι μεσα σε ενα αεροπλανο μπορει να αποβει μοιραια γαμω το κερατο μου. Τελος με αυτο το διηγημα, παμε παρακατω.
Δεν ειμαι καλα. Ειμαστε. Θα ερθει η νυχτα και θα ειναι σαν μερα και θα μπερδευτω παλι. Δεν ξερω πως γινεται αλλα συμβαινει συνεχεια. Και οταν με ειχες ηταν αληθινα και τωρα δεν ξερω. Εχω συνηθισει να μην ειμαι διπλα και να μη μπορω να πεταχτω απλως για να δω. Εχω συνηθισει να ζηταω τα παντα σε ολογραμμα. Ιφ γιου νο-ου γουατ αι μην. Εχω συνηθισει ενα πολυ παραδοξο πραγμα. Μηπως? Δεν ξερω, τα μαυρα γινονται ασπρα και τα ασπρα γινονται μαυρα συνεχεια μεσα στο δωματιο μου. Γιατι ηρθε και αρχισαν να φυτρωνουν πραγματα παλι στην ερημη πεδιαδα. Τι λεω ρεεεεεεεεεε
Θα βρω καλυτερη παρομοιωση απο αυτο, περιμενε.
Λοιπον, δεν το περιμενα. Και ιτ χαππενς. Σαν να βαζεις μια τεραστια προπελα στο πιο βαθυ σημειο του πατου μιας λιμνης. Και ταυτοχρονα να φυσαει τη λιμνη ενας γιγαντας που εχει ισχυ εκπνοης ιση με αυτη οχτω γιγαντων. Και ηταν πρωτοφανες. και η αδρανεια? Που ειναι η αδρανεια? Πρεπει να τηρω αυτα που λεω οτι θα κανω με τον τροπο που λεω οτι θα τα κανω αλλα ειναι δυσκολο να μην ακουω τις φωνητικες χορδες. Για την προστασια των αλλων εκτος απο εμενα γιατι εγω δεν πειραζει, τι θα παθω, το πολυ πολυ να πιεστω τοσο πολυ που μια μερα θα προσπαθησω να πνιξω τον εαυτο μου με μια ζωνη με τα χερια, κατι τετοιο, και θα ειμαι ο πρωτος ανθρωπος που το καταφερε. Γιατι κυριε προεδρε, στο τελος θα παρω αυτο που θεωρω εγω οτι μου αξιζει και εκει ξεκιναει το τεραστιο μου προβλημα. Και παμε, ιουιουιοουιουιουιουιοιυιουιου
Θα ηθελα να σου δωσω ο,τι εχω.  Αλλα τα ολογραμματα με μπερδευουν ξανα.
AOUUUUUUUUUUUUUUU AOUUUUUUUUU
Τι θα κανω ρε μορτη? Ο χρονος περναει και αν καποια ψαρια βγαινουν στην επιφανεια, κατι κουνιεται στη μπογια και ξαναπεφτουν μεσα. Γιατι να ειμαι χαζη νεαρη? ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΕΞΥΠΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. γιατί ρε John the Revelator?
Καπου εδω το κουρασα παλι. Πολλα ηθελα να πω και παλι τιποτα δεν ειπα αλλα ευελπιστω οτι ξερετε απο πριν τι θελω να πω.
Γαμημενη αγαπη παντου παιδια μου συμβαινει. Και ειναι και ανοιξη και υπαρχει μια διαυγεια που σε κανει να καταλαβαινεις οτι εισαι και εσυ αλογο και θελεις να τα μοιραζεσαι ολα. Ακομη και αν μπορεις να μην το κανεις για ολη σου τη ζωη.
Κουνηθηκαν ολα τα ψαρακια, ακομη και τα εμμονικα ψαρακια. Ολα ολα τα ψαρακια. Αλλα δεν ξερω ποιο ειναι το συνολο στο οποιο αναφερομαστε και ετσι δεν ξερω σε ποιο εντος παραμενει σταθερη η ενεργεια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου