το σύνολο

Νέα ανάρτηση,σχεδίαση
όλα φαίνεται να είναι καθαρά και εμφανώς αντιμετωπίσιμα.Υπάρχει αυτή η λέξη;
όλα υπάρχουν.Όλα υπάρχουν,τι ωραία συνειδητοποίηση.
Είναι τόσο μικρά και τόσο προσωπικά τα ζητήματα που αυτή η ιερή ασημαντότητα κάποιες φορές με σφίγγει πάρα πολύ.
Τα θέλω και τα μισώ,και καταλαβαίνω τι θέλεις κι εσύ.Και μερικοί ακόμη.Και ισορροπώ ανάμεσα στην παρατήρηση και την έκδοση μεγάλων και αυθαίρετων συμπερασμάτων όπως έχω αναγκη να κάνω για να οργανωθώ και για να μείνω σταθερή σε κάτι τόσο μικρό όπως το δωμάτιό μου.
Είναι αδύνατον να το ελέξγεις και πολύ συχνά νομίζει κανείς ότι τον καταπίνουν αλλά όλα έχουν προσωρινή σημασία,αν έχει κανείς στο μυαλό του το τι υπάρχει και τι όχι,και πώς όλα αυτά υπάρχουν μαζί.
Δεν μπορώ να προσδώσω την πρέπουσα σημασία στα ζητήματα και γι'αυτό τους δίνω την υπερβολική.Αφήνω τα πάντα να έρθουν ενώ θα κλαίω και ενώ θα γελάω.Δεν μπορώ να τα καταγράψω όλα ακόμα,αλλά αν καταφέρω κάποτε να γεράσω θα δώσω το χρόνο μου όλο στην εξήγηση αυτή.Κρίνω με βάση το τι μπορώ και όχι το γεγονός ότι τη διαφορετικότητα θα πρεπε να τη θεωρώ τόσο δεδομένη όσο το γεγονός ότι όλοι αναπνέουν.
Με τρομάζουν οι μέρες που βγαίνω από το δωμάτιό μου και δεν μπαίνω σε άλλα,αλλά μένω απ'έξω και κοιτάζω απλά.Ποτέ σχεδόν δε βλέπω καλά και πάντα μου ανεβαίνουν οι παλμοί.
Νομίζω μερικές φορές οτι θυμάμαι πως ήταν παλιά,πολύ παλιά,πριν βγω εντελώς έξω,σαν μέσα μου να έχει καταγραφεί το γεγονός ότι κάποτε ήμουν μικρή και ήρθα από κάπου όπου τα νοήματα ήταν βαθύτερα και δεν ήταν δική μου δουλειά.
όταν κοιτούσα μακριά τότε δεν έβλεπα τίποτα,αλλά εγώ ήμουν αυτό,και τότε το εγώ σήμαινε κάτι άλλο.ήταν η οπτική γωνία και ήταν μόνο ένα εργαλείο και όχι μία οντότητα.
Όταν έμαθα την λέξη που με καθορίζει χρειάστηκα αρκετό καιρό για να συνέλθω.Νόμιζα πάντα ότι υπήρχε το σύνολο και ότι υπήρχε το σωστό,που ήταν το βαθυτερα σωστό,αυτό που ήξερες και ήξεραν όλοι.Δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα έπρεπε να λέω ψέμματα για να μπορώ να έιμαι έξω.
Είναι μερικές μέρες που μου φαίνονται όλα τόσο ξεκάθαρα και μετά πρέπει να ξαναβγώ απ'το δωμάτιό μου και όλα πάνε πάλι πίσω στην οργάνωση αυτή,ενώ εγώ το ξερω πως το μόνο αληθινό είναι το χάος.
το χάος είναι το σύνολο,και νιώθω τόσο καλύτερα όταν το σκέφτομαι