towards

Κανει κρύο και αυτη η μπουρδα θα ειναι πολυ περιορισμένη καθως το κεφαλι μου εχει παγωσει μεσα στην πεινα και την αγωνια. Η κουραση απορριπτει τη λογικη βλαχουλα. Και κοιμηθηκα απο τοτε αρκετα και ακομη το μυαλο μου ειναι βρωμικο και γρατσουνισμενο και ακομη θελω να τα παρατησω.
Στο δια ταυτα, η καταθλιψέ πολεοδομια, αφου εχει επελθει αυτη η δυναμη που κανει τα πραγματα να θρυματιζονται στις επιφανειες τους -καταλαβε τι λεω, σε παρακαλω- υποτιμα τις πιο αστραφτερες στιγμες απο ό,τι θυμαμαι. Καθε φορα που θα περπαταω σε αυτους τους δρομους τιμωρουμαι και η οψη των πραγματων ποναει διπλασια. Ειναι το σβησιμο, και αυτο που χρωσταω ειναι να δειξω τι εβλεπα καθε φορα που εκλεινα τα ματια μου κοντευοντας. ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ αλλα ισως να μη το καταλαβεις ουτε εσυ ουτε κανεις γιατι κανεις δεν καταλαβαινει και αυτο καποτε ηταν σκοπιμο αλλα πλεον ειναι τα παντα.
και ακομη και αυτο εδω τωρα ειναι βλακεια
παω να κανω μπανιο. και μετα θα παω για μαθημα. και μετα θα γυρισω πισω και θα κρυωνω και δεν θα θελω να κουνηθω αλλα θα το κανω και θα φαω και θα πιω νερο και μετα θα ερθω παλι πισω και μετα θα κοιμηθω και παλι θα δω ενοχικες μαλακιες στον υπνο μου και μετα θα ξυπνησω και θα παω να παρω καινουργια γυαλια γιατι τα εσπασα μια μερα που κοιμηθηκα πανω τους και θα παω στο ικα και θα παω στο σουπερ μαρκετ και θα γυρισω πισω και μετα θα ξαναβγω και μετα θα κοιμηθω και ξανα ονειρα και μετα θα ξυπνησω και θα εχω γενεθλια και αγορασα σκοινι και θα ξαπλωσω στο πατωμα και θα ερθω κοντα με τον εαυτο μου και ισως φτιαξω ενα σπιτακι με κουβερτες και θα σκεφτω τους γονεις μου και θα συγκινηθω και θα μεινω μεσα στο σκοτεινο σπιτακι απο κουβερτες για δυο ωρες και ισως κοιμηθω εκει και μετα θα βρω τους φιλους μου και θα μου πουν χρονια πολλα και θα χαμογελαω ελπιζω ειλικρινα . το σαββατο θα ξυπνησω και θα κανω εργασια και γενικα σας γαμαω (πλακα κανω) <--- br="">