Δεν είμαι όμως. Δεν σερνομαι στο κρεβατι βρίσκοντας τη με το να σκεφτομαι στο μισοφωτο. Μου αρεσουν τα χρωματα αλλα δεν τα αγαπαω γιατι με εχουν χεσμενο και αντιστροφΑ. Ψευτρα. Δεν μου αρεσουν τα λογοπαιγνια. Βαζω ν παντα στο τελος απο το δεν γιατι ειναι πιο ωραιο οπτικα. ΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝ. Ειμαι σπαστικος τυπος και αν δεν ημουν, θα ημουν πτωμα. Νιωθω οτι με πατανε στο στερνο. νιωθω οτι θα εκραγει ο λαιμος μου. και το ενα μου ματι βλεπει τα χρωματα διαφορετικα απο οτι το αλλο, γεγονος που παρατηρησα μια μερα που ξυπνησα απο υπνο στον καναπε. Αυτο το ξυπνημα που κανει κρυο και σκοταδι ενω τα θυμοσουν αλλιως τα πραγματα. Να θυμασαι αυτη τη στιγμη και αυτη την ανταλλαγη για παντα.
Ασε το lucid dreaming και πιασε τη μαμα του. Την ποιά? Τις γραμμες δημητρα, τις γραμμες. Ξαφνικα ειδα ενα καρδιογραφημα σπασμενο στα χιλια, με τελειες, σαν χαρτη αστρονομιας. Ψαχνω ενα μαραφετι με πολυ μικρη διατομη που να τρυπαει δοντια χωρις να τα σπαει. Αν εχει κανεις ας ριξει ενα φωνηεν.
Το μονο που δεν ηθελα ηταν να γινω βαρος. Στην καρδια και στη συνειδηση και στις ψευτιες που φτυνεις. Αν φτυσουμε ολοι στο πατωμα ολο και καποιος θα γλιστρησει και οταν ανηγαγα τα ατυχηματα σε ξεχωριστα φαινομενα φοβομουν και γουρλωνα τα ματια μου και τοτε μια φωνη ακουστηκε και μου ειπε "εισαι καλα?" και ειπα "ναι" και χαμογελασα. Ολα ειναι ενας πουρες απο ζελε, αν γινεται αυτο. Τα ονειρα μου εξακολουθουν να ειναι κατι μεταξυ κουλαμαρας και κουλαμαρας -ευχαριστω που ρωτατε- και καθε φορα μαλλον το υποσυνειδητο μου και ολες αυτες οι new age τετοιες εχει αναγκη να παρει κατι απο αυτα και να πιστεψει οτι οντως συνεβη παρ'ότι το περιεχομενο τους ειναι αγχωτικο και ασχημο και μιζερο, αλλα το μιζερο που σε τρελαινει, οχι το μιζερο που σε ριχνει, σαν να συνδυαζεις ενα καρο "χαρουμενα" χρωματα και να βγαινει ο πιο μιζερος πινακας, ο πιο ψυχικα φθαρμενος, βαθια σαν την πληγη που προκαλεσε το μαχαιρι πο χωθηκε μεσα στον σακη ρουβα σε ενα απο τα τραγουδια του. σαν την αληθεια αυτων που προσπαθουν τα ονειρα να προβαλλουν και να επεξεργαστουν και ενταξει, δεν ξερω πως ακριβως λειτουργουν αυτα με ακριβεις ορους. Παλιοτερα για να με παρει ο υπνος οταν σκεφτομουν και στριφογυρνουσα στο κρεβατι φανταζομουν οτι ημαστε αγκαλια και χαμογελουσα για λιγο. Μετα ολα αυτα γαμηθηκαν και τωρα φανταζομαι οτι αγκαλιαζω τη joujou και ξαπλωνουμε στο γρασιδι. Αλλα η joujou μυριζει πολυ εντονα σκυλος και δεν ειναι τρομερα ηρεμιστικη η αναμνηση της αισθησης.Σκεφτομαι οτι θελω να μπαμ μπουμ. Σκεφτομαι πως θα φυγω, ποτε θα φυγω και τι θα απογινει η αξιοκρατια στο μυαλο των φιλεναδων μου. Σκεφτομαι ποσες φορες μου ειπαν να μεινω και εφυγα και ποσες φορες ηθελα να μεινω και εφυγα και ποσα πραγματα παρεξηγουνται επειδη κανεις δεν ρωταει πια. Σκεφτομαι οτι δεν υπαρχει χωρητικοτητα στην ελλειψη ενεργειας. Εκει κανω λαθος. Κοιμαμαι δεν κοιμαμαι, ειμαι μπρουμυτα και σπαω το λαιμο μου προς τα κατω και στο μαξιλαρι ακουμπαει λιγο μετωπο και λιγο απο την κορυφη του κεφαλιου μου. Οι ειδικοι λενε για αυτο οτι μαλλον θελω να βαρεσω το κεφαλι μου στον τοιχο. Ή ντρεπομαι τον εαυτο μου στον υπνο μου. Ή θελω να γινω ταυρος. Θελω να τα σπασω ολα εδω μεσα και βαρεθηκα οντως να πηγαινω απο κλουβια σε κλουβια και αλλα κλουβια και αλλα και αλλα οταν εχω βγει οξω απο το δικο μου. ΚΑΙ ΚΑΙ ΑΚΑΙΑΙςΘΑςΕΞΓςΕΦΗΥΑςΕςΕςΕςΕςΕ;ςΕςΕςΕΦΥ.και δεν θα ξαναπαω ποτε εκει που δεν πρεπει να πηγαινεις. δεν θα ξανα-υποσχεθω τιποτα εκτος απο τις προθεσεις μου. κανω αλματα, χωρις.
Fuck me fuck me fuck me
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου