AAAAAAAAAAAAAAAAA

εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια. εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια εχω γενεθλια και δεν ξερω πως γραφονται
ΕΧΩ ΓΕΝΕΘΛΙΑ! ΝΑΙ! ΝΑΙ γαμω την παναχαικουλα ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΙ

towards

Κανει κρύο και αυτη η μπουρδα θα ειναι πολυ περιορισμένη καθως το κεφαλι μου εχει παγωσει μεσα στην πεινα και την αγωνια. Η κουραση απορριπτει τη λογικη βλαχουλα. Και κοιμηθηκα απο τοτε αρκετα και ακομη το μυαλο μου ειναι βρωμικο και γρατσουνισμενο και ακομη θελω να τα παρατησω.
Στο δια ταυτα, η καταθλιψέ πολεοδομια, αφου εχει επελθει αυτη η δυναμη που κανει τα πραγματα να θρυματιζονται στις επιφανειες τους -καταλαβε τι λεω, σε παρακαλω- υποτιμα τις πιο αστραφτερες στιγμες απο ό,τι θυμαμαι. Καθε φορα που θα περπαταω σε αυτους τους δρομους τιμωρουμαι και η οψη των πραγματων ποναει διπλασια. Ειναι το σβησιμο, και αυτο που χρωσταω ειναι να δειξω τι εβλεπα καθε φορα που εκλεινα τα ματια μου κοντευοντας. ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ αλλα ισως να μη το καταλαβεις ουτε εσυ ουτε κανεις γιατι κανεις δεν καταλαβαινει και αυτο καποτε ηταν σκοπιμο αλλα πλεον ειναι τα παντα.
και ακομη και αυτο εδω τωρα ειναι βλακεια
παω να κανω μπανιο. και μετα θα παω για μαθημα. και μετα θα γυρισω πισω και θα κρυωνω και δεν θα θελω να κουνηθω αλλα θα το κανω και θα φαω και θα πιω νερο και μετα θα ερθω παλι πισω και μετα θα κοιμηθω και παλι θα δω ενοχικες μαλακιες στον υπνο μου και μετα θα ξυπνησω και θα παω να παρω καινουργια γυαλια γιατι τα εσπασα μια μερα που κοιμηθηκα πανω τους και θα παω στο ικα και θα παω στο σουπερ μαρκετ και θα γυρισω πισω και μετα θα ξαναβγω και μετα θα κοιμηθω και ξανα ονειρα και μετα θα ξυπνησω και θα εχω γενεθλια και αγορασα σκοινι και θα ξαπλωσω στο πατωμα και θα ερθω κοντα με τον εαυτο μου και ισως φτιαξω ενα σπιτακι με κουβερτες και θα σκεφτω τους γονεις μου και θα συγκινηθω και θα μεινω μεσα στο σκοτεινο σπιτακι απο κουβερτες για δυο ωρες και ισως κοιμηθω εκει και μετα θα βρω τους φιλους μου και θα μου πουν χρονια πολλα και θα χαμογελαω ελπιζω ειλικρινα . το σαββατο θα ξυπνησω και θα κανω εργασια και γενικα σας γαμαω (πλακα κανω) <--- br="">

personal notes to myself

i have band practice.
ιτς τρου

πρεπει να συγκεντρωθω

πρεπει να συγκεντρωθω,
κανουμε μια λιστα με πραγματα που πρεπει να κανω και να μην πελαγωσω γιατι ειναι πολυ αργα για ορισμενες αποφασεις που εχω ηδη παρει.a child without an eye
δεν ειναι πολυ τυχερο, δεν ειναι και τοσο τυχερο

εκτος αν μιλαμε μεταφορικα, οποτε τελοσπαντων. αυτο ειναι μια λεξη η δυο; δεν θυμαμαι πια.και να φανταστεις οτι τα δοντια σου πονανε γιωτα.πονανε.
περιμενε λιγο, εχω να θυμηθω κατι που πρεπει να γινει

α ναι ναι

ναι ναι ναι ναι

σωστα.εχω σκαναρει τα παντα που μπορει να χρειαστω κ μενουν να μαζεψω μερικες υπογραφες. οι μερες γενικα ειναι μικρες αλλα τα καταφερνουμε,αν τις μαζευεις κ σαββατοκυριακα φτανεις μεχρι την παρασκευη σχετικα ευκολα.
Πληρωσα τον λογαριασμο και βρηκα μεσα ενα αποκομμα που εγραφε "γυρνα στη μανα σου"
και σκεφτηκα πως εγω δεν ξερω αν πρεπει να καθισω καπου η να παω καπου αλλου καν.ΚΑΝ
δεν υπηρχε παραπανω χρονος για σκεψη και ετσι επρεπε να συνεχισω να σκαναρω,αρα και καταλαβα οτι θα πρεπει να ειχα περασει μερικες δυσκολες μερες μια εποχη λιγο πριν,γιατι ειλικρινα τα σκαναρισματα δεν εβγαζαν ΚΑΝΕΝΑ νοημα για κανεναν,οχι για εμενα

για εμενα καλα φυσικα και οχι,αλλα γαμησε τα τα υπολοιπα.ειχανε πιασει μουχλα ολα και ετρεχα ετρεχα πανω κατω.
Κρατησα μια σημειωση παρα πολυ γρηγορη και καταφερα να κοιμηθω σχετικα ησυχη,αλλα παλι ηταν σε μορφη πεζου και οχι ποιηματος κι ετσι μου ειναι σχετικα αχρηστη και παλι.
Ρε το στρες που νιωθω ειναι ΛΛΛΟΥ.αλλου
ας προσπαθησω να φτιαξω μια ριμα,εστω μια

μπορει να εχει σχεση και με το φαγητο που εφτιαξα χτες,αρκει να λειτουργει λιγο σαν ηχος.
δεν σκεφτομαι με ηχους

σκασμος

σκασμος

να ενας ωραιος στιχος

ο σκασμος ειναι ωραιος και επιθετικος

τι μαλακιες

ποτε πια δεν θα εχω χρονο για αυτα που νομιζα οτι ηθελα να κανω.ουτε και για αυτα για τα οποια νομιζα οτι θα εχω χρονο.και οταν θα τον εχω φυσικα και δε θα θελω πια αυτα.ΓΑΜΗΜΕΝΑ

"ΓΥΡΝΑ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΣΟΥ"

σου παιζω μπλουζ και μου μιλας

ηλιθια κοτα
σου παιζω μπλουζ και εισαι ηλιθια κοτα

γυρνα στη μανα σου
γυρνα στη μανα σου

ραπαραμε χτες και προχτες
και χτυπησες την πορτα
βουλωσε το μωρη σουπια
σου ειπα.
προχτες

γυρνα στη μανα σου 

εδω θελησαμε να κανουμε 

να φτυσουμε

σου τραγουδουσα καθε μερα

μα εσυ 

εισαι μια ηλιθια.

Μα γιατί

Γιατι. Γιατι να μην ειμαι κωλοφαρδος. Γιατι να μην εχουν σταματησει ολα αυτα τοτε και να επαναλαμβανονται. Γιατι εχω χασει το μετρημα με τα χρονια μου. Και αν μετανιωνω τον χρονο που εχασα αλλου ποιος ειμαι εγω για να το κρινω. Οποιος εισαι εσυ για να ξερεις τι θελω να κανω και τι θα ηταν καλυτερο. Γιατι να μην ειμαι κωλοφαρδος και γιατι να μη μπορεσω και εγω να σωθω. Γιατι θελεις να σπασεις τον καθρεφτη μου μωρη. Γιατι να μιλαω μονη μου. Γιατι να απανταω στον εαυτο μου φωναχτα. Γιατι να κανω φανταστικους διαλογους με οσα θα επρεπε να ειχα πει και τις φορες που θα ειχα διαμαρτυρηθει αλλα ειπα οτι δεν εχει νοημα. Παγωνει η σκεψη και η στιγμη φαινεται αιωνια αλλα δεν υπαρχει υπομονη και δεν θελεις να καταλαβεις χωρις να ακουσεις. Γιατι ο χρονος μας ειναι πολυτιμος. Τιποτα δεν εχει νοημα ποτε την ωρα που εχει περισσοτερο νοημα, τετοιος ειμαι. Και μετα θυμαμαι και μετα θυμωνω και δεν θυμωνω με τον ταδε και τον δεινα, εχω σταματησει να θυμωνω με τον εαυτο μου παρ'οτι ειμαι εξοργιστικος ανθρωπος, θυμωνω με την αδρανεια και την τυχη και δεν περναω ποτε καλα και θελω να μεινω κλεισμενη στο σπιτι μου για παντα και να παραδωθω σε αυτη την τρελη εκτοξευση των μυαλων παντου αλλα ειναι ολα μονα και οταν ειναι ετσι θυμαμαι ποσα χρονια θελησα και αυτοπιεστηκα να ειμαι μονος μου εδω μεσα και επεφτα στο πατωμα και εκλαιγα και πετουσα χαρτακια σαν να ειναι μπουμερανγκ και δεν θελω να ειμαι ετσι. Για αυτο μια μερα ειχα πει "ενταξει. Κανε αυτο που θελεις, πηγαινε και στην αυστραλια και γινε τραγουδιστρια, εγω θα σε στηριξω" Και οντως ετσι εγιναν τα πραγματα, δεν πηγε στην αυστραλια, ουτε εγινε τραγουδιστρια, παρεμεινε εκει που ειχε παει και εγω στηριζω ακομη και σημερα και γενικα στηριξη υπηρχε και θα υπαρχει παντα, αλλα με την πορεια δεν ειμαστε πια 3, ειμαστε 5 ειμαστε 2 ειμαστε τρεις πορορομ πορορομ πορορομ ειμαστε ολοι χαμενοι και βλαμμενοι, αλλα δεν ημαστε ποτε 4. εκτος απο εμενα. εγω ειμαι γαματος τυπος και τα εχω ολα figured out οπως φαινεται και απο τα ανωθεν.
When your ego gets out of control, then you will remember. Δεν μπορουσα να θυμηθω τα μουτρα σου τζακ
ΤΖΑΚ he's fucking dying here, he's fucking dying γκαν γκαααααααααααααααααααααααααανννν (pause pause pause pause pause) τουπα τουπα τουπα τουπα γκαν γκααααααααααααν (pause pause pause pause pause) lalalalalalalallalalalalalalalalal
blim blim blim blim nai, eimai poly megalos syntheths. kai synxeths. oops
greeklish with style

Story about good, story about bad

Δεν είμαι όμως. Δεν σερνομαι στο κρεβατι βρίσκοντας τη με το να σκεφτομαι στο μισοφωτο. Μου αρεσουν τα χρωματα αλλα δεν τα αγαπαω γιατι με εχουν χεσμενο και αντιστροφΑ. Ψευτρα. Δεν μου αρεσουν τα λογοπαιγνια. Βαζω ν παντα στο τελος απο το δεν γιατι ειναι πιο ωραιο οπτικα. ΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝ. Ειμαι σπαστικος τυπος και αν δεν ημουν, θα ημουν πτωμα. Νιωθω οτι με πατανε στο στερνο. νιωθω οτι θα εκραγει ο λαιμος μου. και το ενα μου ματι βλεπει τα χρωματα διαφορετικα απο οτι το αλλο, γεγονος που παρατηρησα μια μερα που ξυπνησα απο υπνο στον καναπε. Αυτο το ξυπνημα που κανει κρυο και σκοταδι ενω τα θυμοσουν αλλιως τα πραγματα. Να θυμασαι αυτη τη στιγμη και αυτη την ανταλλαγη για παντα.
Ασε το lucid dreaming και πιασε τη μαμα του. Την ποιά? Τις γραμμες δημητρα, τις γραμμες. Ξαφνικα ειδα ενα καρδιογραφημα σπασμενο στα χιλια, με τελειες, σαν χαρτη αστρονομιας. Ψαχνω ενα μαραφετι με πολυ μικρη διατομη που να τρυπαει δοντια χωρις να τα σπαει. Αν εχει κανεις ας ριξει ενα φωνηεν.
Το μονο που δεν ηθελα ηταν να γινω βαρος. Στην καρδια και στη συνειδηση και στις ψευτιες που φτυνεις. Αν φτυσουμε ολοι στο πατωμα ολο και καποιος θα γλιστρησει και οταν ανηγαγα τα ατυχηματα σε  ξεχωριστα φαινομενα φοβομουν και γουρλωνα τα ματια μου και τοτε μια φωνη ακουστηκε και μου ειπε "εισαι καλα?" και ειπα "ναι" και χαμογελασα. Ολα ειναι ενας πουρες απο ζελε, αν γινεται αυτο. Τα ονειρα μου εξακολουθουν να ειναι κατι μεταξυ κουλαμαρας και κουλαμαρας -ευχαριστω που ρωτατε- και καθε φορα μαλλον το υποσυνειδητο μου και ολες αυτες οι new age τετοιες εχει αναγκη να παρει κατι απο αυτα και να πιστεψει οτι οντως συνεβη παρ'ότι το περιεχομενο τους ειναι αγχωτικο και ασχημο και μιζερο, αλλα το μιζερο που σε τρελαινει, οχι το μιζερο που σε ριχνει, σαν να συνδυαζεις ενα καρο "χαρουμενα" χρωματα και να βγαινει ο πιο μιζερος πινακας, ο πιο ψυχικα φθαρμενος, βαθια σαν την πληγη που προκαλεσε το μαχαιρι πο χωθηκε μεσα στον σακη ρουβα σε ενα απο τα τραγουδια του. σαν την αληθεια αυτων που προσπαθουν τα ονειρα να προβαλλουν και να επεξεργαστουν και ενταξει, δεν ξερω πως ακριβως λειτουργουν αυτα με ακριβεις ορους. Παλιοτερα για να με παρει ο υπνος οταν σκεφτομουν και στριφογυρνουσα στο κρεβατι φανταζομουν οτι ημαστε αγκαλια και χαμογελουσα για λιγο. Μετα ολα αυτα γαμηθηκαν και τωρα φανταζομαι οτι αγκαλιαζω τη joujou και ξαπλωνουμε στο γρασιδι. Αλλα η joujou μυριζει πολυ εντονα σκυλος και δεν ειναι τρομερα ηρεμιστικη η αναμνηση της αισθησης.Σκεφτομαι οτι θελω να μπαμ μπουμ. Σκεφτομαι πως θα φυγω, ποτε θα φυγω και τι θα απογινει η αξιοκρατια στο μυαλο των φιλεναδων μου. Σκεφτομαι ποσες φορες μου ειπαν να μεινω και εφυγα και ποσες φορες ηθελα να μεινω και εφυγα και ποσα πραγματα παρεξηγουνται επειδη κανεις δεν ρωταει πια. Σκεφτομαι οτι δεν υπαρχει χωρητικοτητα στην ελλειψη ενεργειας. Εκει κανω λαθος. Κοιμαμαι δεν κοιμαμαι, ειμαι μπρουμυτα και σπαω το λαιμο μου προς τα κατω και στο μαξιλαρι ακουμπαει λιγο μετωπο και λιγο απο την κορυφη του κεφαλιου μου. Οι ειδικοι λενε για αυτο οτι μαλλον θελω να βαρεσω το κεφαλι μου στον τοιχο. Ή ντρεπομαι τον εαυτο μου στον υπνο μου. Ή θελω να γινω ταυρος. Θελω να τα σπασω ολα εδω μεσα και βαρεθηκα οντως να πηγαινω απο κλουβια σε κλουβια και αλλα κλουβια και αλλα και αλλα οταν εχω βγει οξω απο το δικο μου. ΚΑΙ ΚΑΙ ΑΚΑΙΑΙςΘΑςΕΞΓςΕΦΗΥΑςΕςΕςΕςΕςΕ;ςΕςΕςΕΦΥ.και δεν θα ξαναπαω ποτε εκει που δεν πρεπει να πηγαινεις. δεν θα ξανα-υποσχεθω τιποτα εκτος απο τις προθεσεις μου. κανω αλματα, χωρις.
Fuck me fuck me fuck me

Σήμερα ίζολ

Δεν χρειαζομαστε τιποτα πανω απο τα κεφαλια μας. ουτε φωτιστικα, ουτε κεραμιδια, ουτε ξυλινες δοκους και σοβατισμενες μαλακιες. Δεν εβρεξε ποτε. Και ναι, τα ξυλινα σπιτια με τα χαμηλα ταβανια και τη μυρωδια του χαλασμενου χαλιου, με τις καινουργιες εγκαταστασεις θερμανσης- γιατι τα κερματα ρεουν αφθονα- εχουν ενδιαφερον. Η πιεση που ασκει το ταβανι στην πλατη σου εχει ενδιαφερον. Μπορουμε να συσχετισθουμε με καποιον τροπο μεσα απο το μπασταρδεμα του καιρου.
Η μεγαλυτερη πιεση που μπορει να ασκηθει στην κεφαλα ενος ανθρωπου, μεγαλυτερη απο την απομονωση απο τα τινα του κοσμου και μεγαλυτερη απο το να μιλας μονο στον εαυτο σου απο μεσα σου και απο εξω σου ξεροντας οτι ολα τρεχουν γυρω, ειναι το να μην εισαι μονος σου και να μην εισαι απομονωμενος και να μιλας με καποιον και να εισαι τοσο αδειος και εκνευρισμενος που ταυτοχρονα αυτοβριζεσαι σιωπηλα. Ειναι τρικυ το να μιλας σε δυο ανθρωπους ταυτοχρονα, τα αντανακλαστικα δεν λενε ποτε ψεματα.
Πώς γίνεται να παρουμε ολη αυτην την πληροφορια και το οπτικο χαος και τη μελετη και τις πιπες και να φτιαξομεν κατι με καινουργιες αρχες? Ε? μπορει κανεις να μου πει πως υλοποιουνται οι ιδεες? Οι ιδεες δημητρα υλοποιουνται μονο οταν εισαι πληρως αφοσιωμενος στον γκραντε σκοπο και ξεσκιζεσαι καθε μερα στη προσπαθεια και τη δοκιμη. Για αυτο πρεπει να πιασεις μια δουλιτσα να βγαλεις λεφτακια που να μην τα τρως σε λιχουδιες και να εξοπλιστεις πληρως με αμυνες και επιθεσεις και μου τη σπαει παρα πολυ που ολα κρινονται απο μεμονωμενες ηλιθιοτητες γιατι αυτο δειχνει οτι ειμαι τρελη και δεν ειμαι τρελη. Δεν ειμαι τρελη. βαρυς αναστεναγμος. Νιωθω σαν τερας που του εχουν καψει τη μιση μουρη με σιδερο. και για αυτο φταις εσυ. Για ολα τα ασχημα που μου συμβαινουν φταις εσυ. αυτο μου ειπα. και στενοχωρηθηκα που δεν μπορουσα να το ελεγξω. Και μετα κρυφτηκα λιγο ακομη, οπως δεν εκανα ποτε. Γιατι κυρα μου τα εκανα σαλατα. οποιος μου ξαναπιασει τα μουτρα με τις χερουκλες του θα τρωει μπουφλα. Σαν αυτη που θελω να ριξω απο οταν γεννηθηκα. Σαν αυτη που γεννηθηκα για να ριξω. PURE FEAR OF EVERYTHING
αγγελινα σ'αγαπω για παντα

AAAAAAAAAAAAAAAA

Και τωρα σας παρακαλω να κρατησετε την πλατη σας σε ορθια θεση.
Ακυρωθηκε το rendez-vous με τον πλανητη γκουχα. Ξερει κανεις πως μπορα να τρυπησω δυο δοντια? Δηλαδη τι ειδους τρυπανι θα χρειαζομουν. Τι κεφαλια και ξεκεφαλια. Καποιες φορες προσπαθω να σκισω τους ωμους μου. Καποιες φορες ψαχνω τι θα μπορουσε να σε κανει να γελασεις. Εαυτε! Σε εσενα μιλαω. καθε στιγμη που περναει μπορει να γινει ανυποφορη. Δεν κοιμαμαι ισια. Και μου αρεσε πολυ το μονο μου κρεβατι. Δεν χρειαζομουν εξτρα σπεης. Γαματα ηταν! και αν επεφτα καμια φορα απο κατω ξυπνουσα και γελουσα. Αλλα μετα σκεφτηκα πως ολες οι φιλες μου εχουν διπλα κρεβατια και πρεπει καποια στιγμη να μεγαλωσω και εγω. Και κοιμαμαι σε ενα τεραστιο κρεβατι. Ωραια ειναι, δεν μπορω να πω. Δεν το μετανιωσα. Το μετανιωνω καθε γραβιγγερεια στιγμη της υπαρξης σου. Και τωρα που περιμενω, ξερω πως τα πραγματα θα γινουν λιγο ακομη χειροτερα. Ξερω πως ο πονος στη μεση δεν θα φυγει. Ξερω πως αυτο που κανεις ειναι να τον παιζεις με τις φωτογραφιες σου. Ολοι τον παιζουμε με τις φωτογραφιες μας. Ετσι ειναι η ενασχοληση με τις τετοιες. First time i saw him i thought he would be one of those people that paint faces, and in any style, any technique, any colour, they would always be pretty. That's why I didn't like him, and to this day still don't. I don't like people that run experiments with other people for art. I hate visual art with people. It's useless. It's fucking useless

That grass

Το πηρε αποφαση ο τετοιος για εμενα. Ενας χρονος πισω. Με πηρε τηλεφωνο πρωι πρωι και ηταν απολυτα πειστικος λεγοντας μου οτι dear, ειναι για το καλο σου. Εγω δεν θελω να παρατεινεις αυτη τη μαλακια. Θα ειναι πιο ευκολο ετσι. Το ηξερα απο την αρχη χρυση μου οτι θα ηταν πιο ευκολο.
Πως θα το πω στους αλλους δεν ξερω. μιλαμε για δουλειες τωρα, φυγε.
Υπαρχουν περιστασεις υπο τις οποιες η διαγραφη ειναι σκέτη πορεία. ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ.
ζηλευω τις ταινιες του ειδους. Δεν ειναι φυγοπονο, ειναι φακιν unbearable. Ξεαρκουδωτο. Ξεκουρδιστος. Μια ζωη παιζεις ξεκουρδιστος και δεν μπορεις να καταλαβεις πια πως ειναι το κουρδισμενο. Χεστηκα! Αποκριθηκε το μικρο σπιτι στο λιβαδι.
δεν περιμενα ποτε κανεις να καταλαβαινει ουτε τι λεω ουτε τι κανω. Δεν περιμενα κανεις να καταλαβει πως στον διαολα σκεφτομαι. Δεν εχω πει σε κανεναν on time το ποσο βαριεμαι να φτυνω ξανα και ξανα τις ιδιες λεξεις και το ποσο χασιμο χρονου ειναι ολα αυτα. Χριστε μου βαριεμαι και ο χρονος δεν ερχεται πισω. Δεν θελω να μιλησω ποτε ξανα. Θελω να παρατηρω και να βγαζω συμπερασματα τα οποια θα ξερω εξ'αρχης οτι ειναι καλυμμενα με σφαλματα. δεν εχει κανεις να πει τιποτα που να μην εχει ειπωθει, εκτος απο ωραια αστεια. Αλλα υπαρχουν παντα κοινα τα οποια δεν λεγονται ισως ποτε, εκτος αν εισαι ο μουστακιας και ο γυαλιας. Αν οι ανθρωποι ηξεραν τι σημαινει ακριβεια και συνεπεια του περιεχομενου, θα μπορουσαμε να ζουμε πιο ευκολα. Κοβω το κεφαλι μου. Και αν οι ανθρωποι μπορουσαν να πιστεψουν τα στομαχια τους, δεν θα εφτιαχναν ποτε πλαστικες μπουρδες. Το ξυπνημα ειναι σαν βροχη απο μικρα φτυσιματα στα μουτρα. Θα ηθελα να μην ειμαι ξυπνια, θα ηθελα να σταματησω να βλεπω τις μαλακιες που βλεπω να με τραβανε πισω σαν παλιομαγισσες, θα ηθελα να ξυπνησω για παντα και να κοιμαμαι για παντα αν υπηρχε ενας τροπος. Δεν θελω να με ξαναρωτησουν για αυτο. Ή μηπως θελω. ΜΗΠΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΑΣΑΣΑΣσασασασασσασασασασασασ δεν εχω υποχρεωση σε κανεναν να παρω καμια αποφαση αυτης της κατηγοριοποιησης που μας εχει φαει τα αντερα. Στα ματια του εκαστοτε συνομιλητη βλεπω οτι αντιλαμβανεται οτι κατι δεν παει καλα με τη συμπεριφορα μου καθως προκυπτουν αντανακλαστικες κινησεις των οποιων τον ελεγχο αποφευγω ακομη. Μη αναγνωριζοντας ομως ακριβως τι συμβαινει, ο συνομιλητης επιλεγει να το παραβλεπει θεωροντας αυτοματα οτι ισως απλως τυχαια δεν καθεται καλα η επικοινωνια τη δεδομενη στιγμη. Το προβλημα ονομαζεται "δεν ειμαι ο εαυτος μου" και το ενστικτο του συνομιλητη ειναι σωστο. Feeling naked
Ειναι μικρη η πολη. Ολες οι πολεις ειναι μικρες. Θα κανεις τις πολεις να χωρανε στην παλαμη σου.
The grass doesn't even exist on the other side. Have you found your self prone to moodswings? Violent impulses? Anger, you psychotic bitch. It's called anger.
πώς να φιλας το χωμα?
γουιμουιτγα