Υπνηλία στα headquarters

Τα δοντια σου θα σπασουν με το πρωτο καλοκαιρι.
Ξερω γιατι σφιγγω τα δοντια μου, ξερω γιατι σφιγγω τα δοντια μου, οταν κοιμαμαι, οταν ξυπναω, οταν ξανακοιμαμαι. Τα σφιγγω με μανια μεχρι να πονεσουν και να το καταλαβω και ξερω οτι μεχρι να φυγω ενα θα εχει σπασει.
Ξερω γιατι σφιγγω τα δοντια μου ξερω γιατι σφιγγω τα δοντια μου.
Γιατι σκεφτομαι συνεχεια
Γιατι σκεφτομαι συνεχεια εσας.
την καλη μας την καρδια με τα σφιγμενα δοντια.
Και οταν γυρισουμε θα σπασουν ολα και τα λεφτα μου θα τα φαω εκει που πρεπει να τα φαω για μια ακομη φορα. Υπαρχουν δυο μονοπατια στα ασπρα τα κουρτινοξυλα, το μονοπατι της μαμας σου και το μονοπατι του μπαμπα σου. ειναι δυσκολο να ισορροπησεις αναμεσα στα δυο οταν ειναι ολα τοσο διαφορετικα αλλα υπαρχει ενας κοινος αξονας τριαξονικος που σχετιζεται με την αγαπη.
Φαλαινες αγαπη κουραμπιεδες και χρυσες λιρες σε υπογες στην πλατεια συνταγματος.
Τα κλωτσας και τα σκαμπο μετα και τι γινεται, εισαι παντα ενας αγνωστος και για εσενα και για τον διπλα. Μπουρδελε ειναι οι καιροι που διανυει καθε ανθρωπος σε αυτον τον πλανητη εκτος αν ζεις  σε κανενα χωριο στην χιλη υποθετω. Δεν εχω παει ποτε στη χιλη. Και αν δεν τα κλωτσησεις ποτε θα εχεις χασει ολο τον χρονο της ζωης σου στο να σκεφτεσαι τι θα φαινεται και τι θα ειναι και πως θα παλαντζαρεις αβολες καταστασεις που δημιουργουμε εμεις. Πως θα κρατησεις ολα τα σκοινια μαζεμενα και ολοι θα ειναι χαρουμενοι. Πρεπει να κλωτσας λιγο τα σκαμπα γιατι οι γατες ακουνε αρουραιο. Παριο. ΟΣΑΚΗ ΡΟΥΒΑΟΥΑΒΑ. υπαρχει κατι στραβο σχεδον σε ολα τα πραγματα σε αυτονανε τον ωκεανο και στον απεναντι, αλλα η αληθεια ειναι παντα ομορφη οσο ασχημη και αν ειναι και εκτυφλωτικα τα πιστολακια για τις γουνες
εισαι τυχερος αν εχεις ζησει λιγες αληθειες γιατι εχεις παντα μεσα σου το μετρο και το ημιμετρο και ας επιλεγουμε να ξεχναμε και να συνηθιζουμε, ζηλευω ζηλευω
θα ηθελα να ημουν εγω αυτος
δεν μπορω να κοιμηθω αν δεν σκεφτω
γαμημενα ζηλευω αλλα πρεπει να συμμαζευτω γιατι
τα σκυλια στο αλλο δωματιο θυμιζουν το πως ειναι να σκοτωνεις μελισσες
δεν ξαναεκανα το ιδιο λαθος, δεν φοβαμαι τις μελισσες.
οταν τα εχεις κανει ολα δεν μενει τιποτα αλλο απο το να τα αφησεις στην τυχη τους.
ΟΧΙ. ο μονος εντιμος τροπος? θα επρεπε να φυγουμε παρεα
γκεισα