σήμερα ξύπνησα και σκέφτηκα i might have to write a skampo.Στη γλώσσα των προγόνων μου και αυτή που μιλούσε μια τύπισσα on the phone τη μέρα που γνώρισα τους πιο παράξενους διαζευγμένους γονείς στο λεωφορείο.
It was a μέρα full of air like a hot air balloon και γέμισα προσδοκίες από τη συζήτηση των διπλανών μου γονέων,που αποφάσιζαν μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις ότι τα παιδιά έχουν από γεννησιμιού το χαρακτήρα τους κ κανένας δεν μπορεί να κάνει κάτι γι'αυτό.
τότε θυμήθηκα τον πάσσαρη,,,,
in the end i was stunned με την παράκληση της πρώην γυναίκας να κάνει τη μπουγάδα του πρώην άντρα για να μην κουράζεται ο ίδιος and i thought δεν θέλω να το κάνω ποτέ αυτό,προτιμώ σίγουρα να μου πλένουν τα δικά μου άπλυτα όσο κι αν έχω μέσα μου την ανάγκη της εξυπηρέτησης του γύρω πληθυσμού.
οι διάφορες γωγούλες του bus με κοίταξαν με νόημα και γω ανταπέδωσα το βλέμμα με πάθος,οι γονείς μας είχαν κατακρεουργήσει την εικόνα του παντρεμένου ζευγαριού και της υπεύθυνης μάνας,αλλά η εικόνα του απόμακρου και leader πατέρα ακόμα παιζόταν.
Ο "father of my children" σύμφωνα με τα λεγόμενα της εύθραυστης 40αρας που χαμογελούσε και μας αράδιαζε τα μαργαριτάρια της (στο σημείο αυτό διακόπτεται η conversation της παραδιπλανής νεαρής) καταφέρνει να την πείσει να περάσουν το μισό βράδυ μαζί (δε μας διευκρινίζεται το ύφος των δραστηριοτήτων τους) και μετά να φύγει η κυρία το νωρίτερο δυνατό για να μην αφήσει μόνο τον γέρο πατέρα της.Κ εντάξει,έγινε και ένας συμβιβασμός σχετικά με τα άπλυτα.
oooh baaabe
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
filantan, auto skeftomoun shmera. eimai o pateras mou.
ΑπάντησηΔιαγραφή