Θελω να αφησω κατω τη φωτια αλλα θα αρπαξουμε φωτια. Σπασμενες ειναι οι ωρες.
Δεν υπαρχει γοητεια μεσα στου μυαλου τη θεια, ουτε πουθενα.
Arbeit και τα μυαλα στο ενα και μοναδικο σκουτερ για το οποιο μιλαει το σκαμπο απο το ξεκινημα.
Αυτος ειναι ο διαχωρισμος των πραγματων σε υποπραγματα. Εισαι το ενα και το 4 ετσι οπως μπορω να σε δω, ειμαι το 2 και το 3 οπως μπορεις να με δεις. Δεν εχουμε τιποτα, καλα ειμαστε αλλα απαγορευεται.
Τί απαγορευεται? Η νυχτα απαγορευεται, θα φυγεις, θα με αφησω μονο μου ενα βραδυ και θα φυγω και θα αφησω και ο,τι εχω. Ιδιοκτησιες και περιουσιες και λαχανακια βρυξελων θα τα καψουμε ολα για να μην κρυωνουμε. Δεν θελω
Θα γυρισουμε πισω στα σπιτια μας μια μερα και ολα θα ειναι ιδια? Εκεινο το απογευμα το καλοκαιρι με ανοιχτα τα παραθυρα ειχε mundial και ετοιμαζομουν να παω στο indian να βρω τον παναγιωτη να μου δωσει κατι. μπηκα μεσα, δεν μπορουσα να περασω μου επεσαν κατι κερματα, καποιος τα μαζεψε και μου τα εδωσε και κατι μου ειπε. Δεν ακουγα. Βρηκα τον Παναγιωτη, μου εδωσε μια βλακεια και εφυγα και γυρισα πισω στα πευκα και στα ανοιχτα παραθυρα και ηξερα οτι δεν θα ξεχνουσα ποτε οτι οταν θα κοιταζω εξω θα κλαιω. Ποτε να την κανουμε?
Δεν θελησα τιποτα. Δεν θελω τιποτα, η φιλοσοφιες δεν θα μας σωσουν αρκουδες αλλα αν πιασεις λιγο την πραγματικοτητα θα ξερεις τι πρεπει να κανεις. Δεν εβαλα ξυπνητηρι. Δηλωσεις του παρελθοντος: δεν εβαλα ξυπνητηρι και αφου χρονικα αυτο δεν συνεβη γνωριζω πολυ καλα γιατι δεν εβαλα ξυπνητηρι. Μου λεει τα παντα το οτι δεν εβαλα ξυπνητηρι. Σε αλλες περιπτωσεις μπορει να μη σημαινε τιποτα απολυτως. Αλλα οσοι ξερουν, ξερουν οτι ο υπνος μου ειναι δυσκολος απο οταν με χτυπησε η παγοκολωνα και ξυπναω ιδρωμενη πολυ συχνα αυτονανε τον καιρο και τον αλλο. Ετσι λοιπον, χωρις να ξυπνησω και χωρις να θελω να σηκωθω απο το κρεβατι μου (γιατι παγωσαν τα κοκκινα συννεφα) καταλαβα πως νιωθω και τί θα πρεπει να κανω μετα απο δυο εβδομαδες και κατι. Σημερα το καταλαβα. Θα επρεπε να με στειλει καποιος στην απομονωση? Συνελθετε? Δημητρα, συνελθε
Οταν το ακουω αυτο μου κοβεται η αναπνοη. Μαζι με το "πρεπει να κανουμε μια σοβαρη συζητηση".
Αφου ειμαι τελειως ασοβαρη και κλαιω πριν ερθω στον χωρο της συνεδριασης, πως θα κανουμε μια σοβαρη συζητηση?
Εν πασει περιπτωσει. Μπορω να πω με σιγουρια οτι σιχαινομαι κατι στα βραδια που βλεπω θολα ματια αλλων και δικα μου, στα βραδια που ειμαι μονη μου στον θρονο μου και μπορω να τα κανω ολα (γιατι μπορω), στα βραδια που αν λειτουργουσε η τηλεοραση μου, θα εβλεπα τηλεοραση, στα βραδια μου βιαζομαι να ξεκινησω να περναω καλα και τραβαω μεγαλα παιδακια παρα τη θεληση τους, στα βραδια που καλοκαγαθα προσπαθω να κοιμηθω σαν τον μικρο χριστουλη. Τα καλυτερα βραδια ηταν αυτα που με μετεφερες απο τον καναπε στο κρεβατι.
Δεν ξηγιομαστε καλαχα, κανεις μας.
Ημουν ετοιμος ανθρωπος, συνειδητοποιημενος, να ειναι χαλαρα τιποτα το τωρα. Με αυτο το τωρα ομως Δημητρακη φιλοι-φιλοι αλλα μας το γαμησες το καντηλι στις εκλογες. Και δεν ειναι οτι δεν τα ειχα ακουσει ολα αυτα ξανα. Δεν ειναι οτι δεν υποτιμουσα ο,τι ακουω. Δεν ειναι καν το οτι δεν μου το ειπε καποιος. Μου το ειπε ο ψυχολογικος μου μπραβος-μανατζερ, η δολοφονια. Μου το ειπε και το ακουσα και το καταλαβα και συμφωνησα και ειπα "χαχα ναι, δικιο εχεις! Τί κουλαμαρες ειναι αυτες!" γιατι τετοιες μπαρουφες λεω συγκαταβατικα παντα. Χαμηλοφωνα και χαζογελωντας στο τηλεφωνο. Και ξερεις οτι οταν συμβαινει αυτο κατι δεν παει καλα και αποζητουμε και οι 3 απεγνωσμενα εγκριση γιατι εχουμε μπερδευτει, απο τί ακριβώς δεν ειμαι σιγουρη ουτε εγω η ιδια. Δεν με καταλαβες ομως. Εχω ολη την αντιληψη που χρειαζεται καποιος για να ξερει τις μαλακιες. Αλλα οχι. Ειμαι μαγκας και μου αξιζει να περασω γαματα. Γαμα τα.
Περιμενω με ανυπομονησια τη μερα που θα με παιρνουν τηλεφωνο και δεν θα με ρωτανε τα ιδια πραγματα. Τη μερα του υπνου, τη μερα που θα ξυπνησω ησυχη και μονη μου και θα παω να βρω τους φιλους μου με καθαρο μυαλο και θα γελαμε. Δεν χρειαζομαι καμια αλλη μερα. Απο αυτες που μου δινω καθε μερα και απο αυτες που μου δινει η ρημαδα η τυχη.
Ειναι κατανοητο και το ξερετε, προσπαθω πολυ σκληρα να με φερω σε δυσκολη θεση.
geisha
Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013
Κοιμηθηκα, ξυπνησα και θα κοιμηθω ξανα μεχρι τις 7.30 το πρωι, κεφαλαιο 1.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου