Ο Φλαμπουρακης

Τον πηγαιναν στα βουνα και τον αφηναν να βοσκαει μονος του για μηνες.
Φτω-χεια γιο
Πες μας, ελα πες μας πως νιωθεις. Θελουμε να μαθουμε
Ειδες που δεν τα συζητησαμε καθολου?
Ε?
Ειδες που δεν τα συζητησαμε καθολου τα χθεσινα?
Ναι.
Το μυαλο μου ειναι μια χαρα. Πηρα μια αποφαση, αλλαζω θρανιο. Εχω μεγαλη αντιπαθεια για τον διπλανο μου.
ΑΛΛΑΖΩ ΘΡΑΝΙΟ.
Χθες ειδα τη δραση και την αντιδραση πιο ξεκαθαρα απο ποτε, φοβοταν να μου μιλησει, με εκοβε απο πανω μεχρι κατω, καθε λεξη που εφτυνα για να καταλαβει τι ειμαι τωρα και τι νομιζε οτι ημουν παλια και πως ολα αυτα συνδεονται και τι δεν αφηνε τον εαυτο του να δει γιατι παλια δεν επρεπε να δει πολλα πραγματα. Ειπα τη λεξη μαλακια
Καργιολες που φευγουν και οταν ερχονται ειναι παντα ιδιες. Σε ξεχνανε ή σε θυμουνται μια στο τοσο, αλλαζουν ωκεανους, καργιολες παντου. Καργιολες για τις οποιες ισως να μην εισαι ποτε ξανα ιδιος καποτε. Μπορει να μην εισαι ποτε ξανα ιδιος για καποιον οσο και αν προσπαθει και ο ιδιος να σε δει οπως ησουν. Αλλα οταν γυριζουμε πισω ειναι ολα ιδια, ποσο εγκλωβισμενος μπορεις να βρεθεις ξαφνικα και σφιγγεις τα δοντια σου και ιδρωνουν τα χερια μεσα στις τσεπες, ο ενας ωμος μπροστα, ο ενας πισω, ματια ευγενικα και ορθανοιχτα, κανεις πως ενδιαφερεσαι και πως προσπαθεις να εξηγησεις. Τι να πρωτοεξηγησω φιλεναδα, περασε πολυς καιρος απο τοτε που βαριομασταν μαζι αναμεσα στους αλλους. Το φιλεναδα ειναι παραπλανητικο. Νιωθεις πως καρφωνουν πανω σου καλαμακια που πινουν τον φεημους ελληνικο κρυο καφε. Aυτο ειναι το πισω. Αυτο ειναι το πιο πισω απο ποτε. Ξαφνιαστηκα, ημουν σαν αγαλμα δεν μιλησα δεν κινηθηκα καθολου και ειναι επιλογη ολο αυτο. Και τι να σου πω? Τα εχεις χασει ολα, τα εχω χασει ολα.
(Η παρενθεση εδω θα ειναι ασχετη και ας μην καταλαβαινουμε. Θελω να σου πω τοσα πολλα πραγματα και δεν μπορω να το κανω. Δεν εχω κανενα εναυσμα και κανενα πατημα να το κανω και πνιγομαι γιατι ολα ερχονται καθε στιγμη που βλεπω και την πλατη σου και αυτο ειναι εξοντωτικο φιλε μου γιατι μετα φευγω και σκεφτομαι και γιατι δεν ειπα τιποτα? Και αν ειχα πει κατι μπορει να καταλαβαινε. Και αν δεν καταλαβαινε μπορει να ελεγα τα λαθος πραγματα αλλα οπως και να εχει δεν θα γινομουν η σιωπη η ιδια, οσα και αν λεω που ειναι σαν να μη μιλησα ποτε. Έιμαι ασυντακτη κατ'επιλογη.)
Αλλο προβλημα χαρακτηρα. Οταν κολλαει το μυαλο μου καπου δεν ξεκολλαει με τιποτα. Αν ειναι να βρω κατι για να κανω κατι που θελω, θα το βρω, ο κοσμος να διαλυθει και το μυαλο μου κανει σαν δαιμονισμενο. Για αυτο μη με συγκρινεις με εσενα. Το ξερω, δεν.
Ο μπουρινιας.
Για πες πως να το στησουμε? Θα το ανοιξουμε ετσι. Λαβα σαν φωτιες, το στησιμο το σιχαινομαι σε αυτο το παιχνιδι. Choose your character Δημητρα, μονο αυτο θελω να κανεις. Αυτη τη φορα δεν θα κλεψουμε.
Παρα πολλοι κανονες, δεν εχεις παιξει πιο πολυπλοκα. Εκλεισε το κινητο σου απο μπαταρια, εχει ηλιο και ομιχλη καθε φορα. Θελουμε να εχουμε καποιον να χτυπαμε οταν ειμαστε μαζι, τοτε ειναι ολα τελεια. Σταματα να μου λες ασαφειες ρε Δημητρα, ολο ασαφειες μου λες. Με εχεις κουρασει γιατι γελας σαν ποντικι.
Θα σου πω ιστοριες πολλες που δεν τις λεω καλα. Θα σου πω και θα σε παω εκει να δεις ποσο σαν να εισαι σε αλλη χωρα ειναι ολα και οταν τελειωσει αυτο θα το ξανακανουμε παλι, καθε χρονο για να θυμασαι ποιος εισαι. Για να θυμασαι ποσο σε πληγωσε. Ποσο? Τοσο. 1-0
Τα λεμε μετα