Τον πηγαιναν στα βουνα και τον αφηναν να βοσκαει μονος του για μηνες.
Φτω-χεια γιο
Πες μας, ελα πες μας πως νιωθεις. Θελουμε να μαθουμε
Ειδες που δεν τα συζητησαμε καθολου?
Ε?
Ειδες που δεν τα συζητησαμε καθολου τα χθεσινα?
Ναι.
Το μυαλο μου ειναι μια χαρα. Πηρα μια αποφαση, αλλαζω θρανιο. Εχω μεγαλη αντιπαθεια για τον διπλανο μου.
ΑΛΛΑΖΩ ΘΡΑΝΙΟ.
Χθες ειδα τη δραση και την αντιδραση πιο ξεκαθαρα απο ποτε, φοβοταν να μου μιλησει, με εκοβε απο πανω μεχρι κατω, καθε λεξη που εφτυνα για να καταλαβει τι ειμαι τωρα και τι νομιζε οτι ημουν παλια και πως ολα αυτα συνδεονται και τι δεν αφηνε τον εαυτο του να δει γιατι παλια δεν επρεπε να δει πολλα πραγματα. Ειπα τη λεξη μαλακια
Καργιολες που φευγουν και οταν ερχονται ειναι παντα ιδιες. Σε ξεχνανε ή σε θυμουνται μια στο τοσο, αλλαζουν ωκεανους, καργιολες παντου. Καργιολες για τις οποιες ισως να μην εισαι ποτε ξανα ιδιος καποτε. Μπορει να μην εισαι ποτε ξανα ιδιος για καποιον οσο και αν προσπαθει και ο ιδιος να σε δει οπως ησουν. Αλλα οταν γυριζουμε πισω ειναι ολα ιδια, ποσο εγκλωβισμενος μπορεις να βρεθεις ξαφνικα και σφιγγεις τα δοντια σου και ιδρωνουν τα χερια μεσα στις τσεπες, ο ενας ωμος μπροστα, ο ενας πισω, ματια ευγενικα και ορθανοιχτα, κανεις πως ενδιαφερεσαι και πως προσπαθεις να εξηγησεις. Τι να πρωτοεξηγησω φιλεναδα, περασε πολυς καιρος απο τοτε που βαριομασταν μαζι αναμεσα στους αλλους. Το φιλεναδα ειναι παραπλανητικο. Νιωθεις πως καρφωνουν πανω σου καλαμακια που πινουν τον φεημους ελληνικο κρυο καφε. Aυτο ειναι το πισω. Αυτο ειναι το πιο πισω απο ποτε. Ξαφνιαστηκα, ημουν σαν αγαλμα δεν μιλησα δεν κινηθηκα καθολου και ειναι επιλογη ολο αυτο. Και τι να σου πω? Τα εχεις χασει ολα, τα εχω χασει ολα.
(Η παρενθεση εδω θα ειναι ασχετη και ας μην καταλαβαινουμε. Θελω να σου πω τοσα πολλα πραγματα και δεν μπορω να το κανω. Δεν εχω κανενα εναυσμα και κανενα πατημα να το κανω και πνιγομαι γιατι ολα ερχονται καθε στιγμη που βλεπω και την πλατη σου και αυτο ειναι εξοντωτικο φιλε μου γιατι μετα φευγω και σκεφτομαι και γιατι δεν ειπα τιποτα? Και αν ειχα πει κατι μπορει να καταλαβαινε. Και αν δεν καταλαβαινε μπορει να ελεγα τα λαθος πραγματα αλλα οπως και να εχει δεν θα γινομουν η σιωπη η ιδια, οσα και αν λεω που ειναι σαν να μη μιλησα ποτε. Έιμαι ασυντακτη κατ'επιλογη.)
Αλλο προβλημα χαρακτηρα. Οταν κολλαει το μυαλο μου καπου δεν ξεκολλαει με τιποτα. Αν ειναι να βρω κατι για να κανω κατι που θελω, θα το βρω, ο κοσμος να διαλυθει και το μυαλο μου κανει σαν δαιμονισμενο. Για αυτο μη με συγκρινεις με εσενα. Το ξερω, δεν.
Ο μπουρινιας.
Για πες πως να το στησουμε? Θα το ανοιξουμε ετσι. Λαβα σαν φωτιες, το στησιμο το σιχαινομαι σε αυτο το παιχνιδι. Choose your character Δημητρα, μονο αυτο θελω να κανεις. Αυτη τη φορα δεν θα κλεψουμε.
Παρα πολλοι κανονες, δεν εχεις παιξει πιο πολυπλοκα. Εκλεισε το κινητο σου απο μπαταρια, εχει ηλιο και ομιχλη καθε φορα. Θελουμε να εχουμε καποιον να χτυπαμε οταν ειμαστε μαζι, τοτε ειναι ολα τελεια. Σταματα να μου λες ασαφειες ρε Δημητρα, ολο ασαφειες μου λες. Με εχεις κουρασει γιατι γελας σαν ποντικι.
Θα σου πω ιστοριες πολλες που δεν τις λεω καλα. Θα σου πω και θα σε παω εκει να δεις ποσο σαν να εισαι σε αλλη χωρα ειναι ολα και οταν τελειωσει αυτο θα το ξανακανουμε παλι, καθε χρονο για να θυμασαι ποιος εισαι. Για να θυμασαι ποσο σε πληγωσε. Ποσο? Τοσο. 1-0
Τα λεμε μετα
Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013
Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013
Τηλεφωνικό ξύλο από μεγαλύτερους.
1 Ορεστη, γκαχ να γκαχ γκαχ και γκαχ γκαχ γκαχ
2 Κλασική εκνευριστική συμπεριφορά Δήμητρας. Είσαι τελείως αναβλητική και τα αφήνεις ολα για τελευταία στιγμη επειδη σε δυσκολευουν λιγο και μετα ειναι ολα χαλια.
3 Εχεις δικιο
4 Το ξερω οτι εχω δικιο, δεν περιμενα εσενα να μου το πεις. Σε ποιον μιλας? Οποιος σε συμβουλευει αυτον τον καιρο πρεπει να απελαθει απο τη χωρα.
5 Δεν με συμβουλευει κανεις
6 Βεβαια, ειναι μεταξυ νηπιων και μεγαλων νηπιων. Γιατι δεν με παιρνεις τηλεφωνο??? Μου κανεις ο,τι χειροτερο, πραγματικα κραταω το τηλεχειριστηριο τωρα, -το καλο κιολας, οχι εκεινο που ειχα- και αν ησουν εδω θα σου το πετουσα στη μαπα.
7 Χαχαχα
8 Ειναι φοβερο, εχει μπλεχτει ο διαβολομητσος με τον καλο μητσο. Ειναι σαν να εχεις παρει ενα ροπαλο και να πηγαινεις και να βαρας μωρα και μετα να παιρνεις τηλεφωνο σε burgerαδικο και να λες "γεια σας θελω ενα cheeseburger" χωρις να λες ευχαριστω και μετα να νιωθεις ασχημα επειδη δεν ειπες ευχαριστω. Ποιον βοηθας ετσι? Κοιταξε μητσακι, θα σε βοηθησω για να το παιξεις μητσος που δεν ξερεις και απο -------- πραγματα.
9 Κατσε να τα γραψω
10 Γραφε γιατι εισαι και ξεχασιαρης μητσος. Αισθανομουν πολυ ασχημα και αυτο με εκανε να αισθανομαι ακομη πιο ασχημα και επειδη αισθανομαι πολυ ασχημα, αισθανομαι πολυ ασχημα. Χτυπα με στο φιλοτιμο. Ορνιο εισαι ορνιο.
11 Εχω προβλημα με το να απογοητευω τους ανθρωπους
12 Και τι θελεις? Αυτη ειναι η κλασικη συμπεριφορα ανδρων γκουχ γκουχ γκουχ. Ποιον κοροιδευεις?-(Εδω ειναι ενα κομματι που δεν μπορω να μεταφερω)-αλλα δεν μπορεις να τα εχεις.
Με κοιτας που σε κοιταω μητσο?
13 Μμμμ ναι γαμωτο! Ειναι σαν να σε βλεπω μπροστα μου τωρα χαχαχα
14 Ξεκαθαρισέ το. Εισαι φυγοπονη σαν την καινουργια σου φιλη.
15 Ωωωωχ (αυτο με χτυπησε κατευθειαν στην καρδια)
16 Λιγο. Και το οτι ----- (?) ειναι ακομη πιο psycho.
17 Δεν εχω.
18 Και πως το λες?
19 Χμμ ενταξει, δικιο εχεις.
20 Ειναι τελειως psycho! Εισαι πραγματικα παρανοικη ρε μητσο, και εκνευριζομαι, δεν μπορω να καταλαβω.
(Εν τω μεταξυ εγω εξακολουθω να πιστευω πως ειμαι πολυ νορμαλ ανθρωπας)
21 Ουτε εγω. Εχω ενα καρο μπουρδες στο κεφαλι μου. και δεν ζηταω βοηθειααααα ααααααρρρρρρρρ.
22 Γιατι δεν ζητας βοηθεια? Αφου ειμαστε ολοι εδω για να σε βοηθησουμε.
23 Δεν ξερω. οταν ερχεται η στιγμη να ζητησω βοηθεια δεν θελω να ενοχλω.
24 Πωωωω μη μου λες βλακειες τωρα! Τι λες ρε μητσακι? Εμενα?
25 Εχεις δικιο, εχεις δικιο, εχεις δικιο
26 Εφαρμοσε το δικαιο. Εγω εχω αλλα προβληματα στον χαρακτηρα μου.
27 Τι προβληματα εχεις εσυ μπλαμπλαμπλα?
28 Χμμ αλλα, τωρα..
29 Οπως και να εχει, μου ελειψες πολυ και ανυπομονω να σε δω -χαρακτηρισμος-.
30 Ε θα με δεις τωρα.
το καινουργιο μου μιουζικαλ
Δημητρελι geisha
2 Κλασική εκνευριστική συμπεριφορά Δήμητρας. Είσαι τελείως αναβλητική και τα αφήνεις ολα για τελευταία στιγμη επειδη σε δυσκολευουν λιγο και μετα ειναι ολα χαλια.
3 Εχεις δικιο
4 Το ξερω οτι εχω δικιο, δεν περιμενα εσενα να μου το πεις. Σε ποιον μιλας? Οποιος σε συμβουλευει αυτον τον καιρο πρεπει να απελαθει απο τη χωρα.
5 Δεν με συμβουλευει κανεις
6 Βεβαια, ειναι μεταξυ νηπιων και μεγαλων νηπιων. Γιατι δεν με παιρνεις τηλεφωνο??? Μου κανεις ο,τι χειροτερο, πραγματικα κραταω το τηλεχειριστηριο τωρα, -το καλο κιολας, οχι εκεινο που ειχα- και αν ησουν εδω θα σου το πετουσα στη μαπα.
7 Χαχαχα
8 Ειναι φοβερο, εχει μπλεχτει ο διαβολομητσος με τον καλο μητσο. Ειναι σαν να εχεις παρει ενα ροπαλο και να πηγαινεις και να βαρας μωρα και μετα να παιρνεις τηλεφωνο σε burgerαδικο και να λες "γεια σας θελω ενα cheeseburger" χωρις να λες ευχαριστω και μετα να νιωθεις ασχημα επειδη δεν ειπες ευχαριστω. Ποιον βοηθας ετσι? Κοιταξε μητσακι, θα σε βοηθησω για να το παιξεις μητσος που δεν ξερεις και απο -------- πραγματα.
9 Κατσε να τα γραψω
10 Γραφε γιατι εισαι και ξεχασιαρης μητσος. Αισθανομουν πολυ ασχημα και αυτο με εκανε να αισθανομαι ακομη πιο ασχημα και επειδη αισθανομαι πολυ ασχημα, αισθανομαι πολυ ασχημα. Χτυπα με στο φιλοτιμο. Ορνιο εισαι ορνιο.
11 Εχω προβλημα με το να απογοητευω τους ανθρωπους
12 Και τι θελεις? Αυτη ειναι η κλασικη συμπεριφορα ανδρων γκουχ γκουχ γκουχ. Ποιον κοροιδευεις?-(Εδω ειναι ενα κομματι που δεν μπορω να μεταφερω)-αλλα δεν μπορεις να τα εχεις.
Με κοιτας που σε κοιταω μητσο?
13 Μμμμ ναι γαμωτο! Ειναι σαν να σε βλεπω μπροστα μου τωρα χαχαχα
14 Ξεκαθαρισέ το. Εισαι φυγοπονη σαν την καινουργια σου φιλη.
15 Ωωωωχ (αυτο με χτυπησε κατευθειαν στην καρδια)
16 Λιγο. Και το οτι ----- (?) ειναι ακομη πιο psycho.
17 Δεν εχω.
18 Και πως το λες?
19 Χμμ ενταξει, δικιο εχεις.
20 Ειναι τελειως psycho! Εισαι πραγματικα παρανοικη ρε μητσο, και εκνευριζομαι, δεν μπορω να καταλαβω.
(Εν τω μεταξυ εγω εξακολουθω να πιστευω πως ειμαι πολυ νορμαλ ανθρωπας)
21 Ουτε εγω. Εχω ενα καρο μπουρδες στο κεφαλι μου. και δεν ζηταω βοηθειααααα ααααααρρρρρρρρ.
22 Γιατι δεν ζητας βοηθεια? Αφου ειμαστε ολοι εδω για να σε βοηθησουμε.
23 Δεν ξερω. οταν ερχεται η στιγμη να ζητησω βοηθεια δεν θελω να ενοχλω.
24 Πωωωω μη μου λες βλακειες τωρα! Τι λες ρε μητσακι? Εμενα?
25 Εχεις δικιο, εχεις δικιο, εχεις δικιο
26 Εφαρμοσε το δικαιο. Εγω εχω αλλα προβληματα στον χαρακτηρα μου.
27 Τι προβληματα εχεις εσυ μπλαμπλαμπλα?
28 Χμμ αλλα, τωρα..
29 Οπως και να εχει, μου ελειψες πολυ και ανυπομονω να σε δω -χαρακτηρισμος-.
30 Ε θα με δεις τωρα.
το καινουργιο μου μιουζικαλ
Δημητρελι geisha
Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013
Και τί θα κάνω? Και τί θα κάνω?
Λέω αλήθεια, ειδα το συννεφο να πεφτει πανω στο τερας.
Πώς να μάθεις οτι πεθανε ο διπλανος σου τοτε? Τωρα ειναι ολα πολυ ευκολα και πρεπει να τα κανουμε δυσκολα.
Χθες εφαγα εναν καταπληκτικο κουραμπιε και γυρισα και ειπα στο κρυο οτι το μονο που θελω αυτα τα χριστουγεννα ειναι κουραμπιεδες. Για να γινω βουτυρο και ζαχαρη και να με αγαπανε ολα τα μικρα παιδακια.
"To κρύο"
7ος όροφος, με ξυπνανε ανακατεύοντάς μου τα μαλλια, ακούω κουτάλια και βρυσες να τρέχουν, μου λες κατι το οποιο ξερεις οτι δεν θα θυμαμαι και θα με ξαναπαρεις τηλεφωνο σε δυο ωρες, απανταω καταφατικα μουρμουριζοντας. Σηκωνομαι, εχουν φυγει ολοι. η ησυχια ειναι πολυ περιεργη. "Ακουγεται το ψυγειο πολυ πιο εντονα" λεω στον εαυτο μου για να μην αποπροσανατολιστω. Δεν μου αρεσει πια να ταλαιπωρουμαι με φιλοσοφικες αναζητησεις μεσα στη μερα. Ουτε μεσα στη νυχτα, ουτε γενικοτερα. Τα ψυγεια εχουν περισσοτερο ενδιαφερον νηδηξψηυ. Βγαινω στο μπαλκονι, φτσ χχχχχ δεν ακουγεται τιποτα. Απολυτως τιποτα. "Πώς γινεται αυτο?" Λεω απο μεσα μου και περιμενω μηπως μου απαντησει το πλησιεστερο κτηριο που μενει καμια 200ρια μετρα απεναντι. Και κρεμιεμαι στο μπαλκονι και περιμενω να ακουσω κατι μεχρι να βαρεθω να περιμενω και να φυγω. Το κρυο φταιει πιστευω με καποιον τροπο. Ειναι αυτο το κρυο που στην αρχη θελεις να πιστευεις πως ειναι υπουλο και μπαινει μεσα απο τα ρουχα σου αργα και υπουλα και υπουλα και υπουλα. Αλλα δεν ειναι ετσι αυτο το κρυο. Αυτο το κρυο ειναι το κρυο που υπαρχει πανω απο ολα. Απλως υπαρχει και ειναι η βασιλισσα του κοσμου. Εχει ακινητοποιησει καθε ασκοπη ενεργεια. Ειναι το μονο πραγμα που ειναι αληθινο και ο,τι αλλο υπαρχει στον κοσμο το εχει παρει το κρυο απλως για να εχει κατι να παιζει. Τα παρασιτα του κρυου, σε καλυπτει και σε σφιγγει και σου επιβραδυνει την αναπνοη με τον πιο ηρεμο τροπο γιατι ετσι θελεις, σαν να σε κραταει ενας σφιγκτηρας στο χερι του, αν ειχαν χερια τα φιδια και πολυ αργα να προσπαθησει να σε συνθλιψει θλιψη με πιανει θλιψη οχι, χαιρομαι οταν τα θυμαμαι αυτα αλλα πηγε αργα και πρεπει να κανω δουλειες και παλι σκεφτομαι βλακειες ενω με περιμενουν και μπαινω ξανα μεσα και φτιαχνω ενα lady grey και τρωω και corn flakes και κανω μπανιο και δεν κρυωνω και ντυνομαι και φευγω και ολα ειναι γκρι και καθαρα και το κρυο υπαρχει, χωρις κανεναν ηχο, χωρις κανενα βουητο, και μου παγωνει τα μουτρα και μου κοβει λιγο απο το κουραγιο αλλα αν φτασω μεχρι τη γωνια θα φαω ενα strudel και θα μου δειξω
geisha
Πώς να μάθεις οτι πεθανε ο διπλανος σου τοτε? Τωρα ειναι ολα πολυ ευκολα και πρεπει να τα κανουμε δυσκολα.
Χθες εφαγα εναν καταπληκτικο κουραμπιε και γυρισα και ειπα στο κρυο οτι το μονο που θελω αυτα τα χριστουγεννα ειναι κουραμπιεδες. Για να γινω βουτυρο και ζαχαρη και να με αγαπανε ολα τα μικρα παιδακια.
"To κρύο"
7ος όροφος, με ξυπνανε ανακατεύοντάς μου τα μαλλια, ακούω κουτάλια και βρυσες να τρέχουν, μου λες κατι το οποιο ξερεις οτι δεν θα θυμαμαι και θα με ξαναπαρεις τηλεφωνο σε δυο ωρες, απανταω καταφατικα μουρμουριζοντας. Σηκωνομαι, εχουν φυγει ολοι. η ησυχια ειναι πολυ περιεργη. "Ακουγεται το ψυγειο πολυ πιο εντονα" λεω στον εαυτο μου για να μην αποπροσανατολιστω. Δεν μου αρεσει πια να ταλαιπωρουμαι με φιλοσοφικες αναζητησεις μεσα στη μερα. Ουτε μεσα στη νυχτα, ουτε γενικοτερα. Τα ψυγεια εχουν περισσοτερο ενδιαφερον νηδηξψηυ. Βγαινω στο μπαλκονι, φτσ χχχχχ δεν ακουγεται τιποτα. Απολυτως τιποτα. "Πώς γινεται αυτο?" Λεω απο μεσα μου και περιμενω μηπως μου απαντησει το πλησιεστερο κτηριο που μενει καμια 200ρια μετρα απεναντι. Και κρεμιεμαι στο μπαλκονι και περιμενω να ακουσω κατι μεχρι να βαρεθω να περιμενω και να φυγω. Το κρυο φταιει πιστευω με καποιον τροπο. Ειναι αυτο το κρυο που στην αρχη θελεις να πιστευεις πως ειναι υπουλο και μπαινει μεσα απο τα ρουχα σου αργα και υπουλα και υπουλα και υπουλα. Αλλα δεν ειναι ετσι αυτο το κρυο. Αυτο το κρυο ειναι το κρυο που υπαρχει πανω απο ολα. Απλως υπαρχει και ειναι η βασιλισσα του κοσμου. Εχει ακινητοποιησει καθε ασκοπη ενεργεια. Ειναι το μονο πραγμα που ειναι αληθινο και ο,τι αλλο υπαρχει στον κοσμο το εχει παρει το κρυο απλως για να εχει κατι να παιζει. Τα παρασιτα του κρυου, σε καλυπτει και σε σφιγγει και σου επιβραδυνει την αναπνοη με τον πιο ηρεμο τροπο γιατι ετσι θελεις, σαν να σε κραταει ενας σφιγκτηρας στο χερι του, αν ειχαν χερια τα φιδια και πολυ αργα να προσπαθησει να σε συνθλιψει θλιψη με πιανει θλιψη οχι, χαιρομαι οταν τα θυμαμαι αυτα αλλα πηγε αργα και πρεπει να κανω δουλειες και παλι σκεφτομαι βλακειες ενω με περιμενουν και μπαινω ξανα μεσα και φτιαχνω ενα lady grey και τρωω και corn flakes και κανω μπανιο και δεν κρυωνω και ντυνομαι και φευγω και ολα ειναι γκρι και καθαρα και το κρυο υπαρχει, χωρις κανεναν ηχο, χωρις κανενα βουητο, και μου παγωνει τα μουτρα και μου κοβει λιγο απο το κουραγιο αλλα αν φτασω μεχρι τη γωνια θα φαω ενα strudel και θα μου δειξω
geisha
Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013
μια βραδιά,ένα πορτοκάλι
σήμερα ξύπνησα και σκέφτηκα i might have to write a skampo.Στη γλώσσα των προγόνων μου και αυτή που μιλούσε μια τύπισσα on the phone τη μέρα που γνώρισα τους πιο παράξενους διαζευγμένους γονείς στο λεωφορείο.
It was a μέρα full of air like a hot air balloon και γέμισα προσδοκίες από τη συζήτηση των διπλανών μου γονέων,που αποφάσιζαν μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις ότι τα παιδιά έχουν από γεννησιμιού το χαρακτήρα τους κ κανένας δεν μπορεί να κάνει κάτι γι'αυτό.
τότε θυμήθηκα τον πάσσαρη,,,,
in the end i was stunned με την παράκληση της πρώην γυναίκας να κάνει τη μπουγάδα του πρώην άντρα για να μην κουράζεται ο ίδιος and i thought δεν θέλω να το κάνω ποτέ αυτό,προτιμώ σίγουρα να μου πλένουν τα δικά μου άπλυτα όσο κι αν έχω μέσα μου την ανάγκη της εξυπηρέτησης του γύρω πληθυσμού.
οι διάφορες γωγούλες του bus με κοίταξαν με νόημα και γω ανταπέδωσα το βλέμμα με πάθος,οι γονείς μας είχαν κατακρεουργήσει την εικόνα του παντρεμένου ζευγαριού και της υπεύθυνης μάνας,αλλά η εικόνα του απόμακρου και leader πατέρα ακόμα παιζόταν.
Ο "father of my children" σύμφωνα με τα λεγόμενα της εύθραυστης 40αρας που χαμογελούσε και μας αράδιαζε τα μαργαριτάρια της (στο σημείο αυτό διακόπτεται η conversation της παραδιπλανής νεαρής) καταφέρνει να την πείσει να περάσουν το μισό βράδυ μαζί (δε μας διευκρινίζεται το ύφος των δραστηριοτήτων τους) και μετά να φύγει η κυρία το νωρίτερο δυνατό για να μην αφήσει μόνο τον γέρο πατέρα της.Κ εντάξει,έγινε και ένας συμβιβασμός σχετικά με τα άπλυτα.
oooh baaabe
It was a μέρα full of air like a hot air balloon και γέμισα προσδοκίες από τη συζήτηση των διπλανών μου γονέων,που αποφάσιζαν μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις ότι τα παιδιά έχουν από γεννησιμιού το χαρακτήρα τους κ κανένας δεν μπορεί να κάνει κάτι γι'αυτό.
τότε θυμήθηκα τον πάσσαρη,,,,
in the end i was stunned με την παράκληση της πρώην γυναίκας να κάνει τη μπουγάδα του πρώην άντρα για να μην κουράζεται ο ίδιος and i thought δεν θέλω να το κάνω ποτέ αυτό,προτιμώ σίγουρα να μου πλένουν τα δικά μου άπλυτα όσο κι αν έχω μέσα μου την ανάγκη της εξυπηρέτησης του γύρω πληθυσμού.
οι διάφορες γωγούλες του bus με κοίταξαν με νόημα και γω ανταπέδωσα το βλέμμα με πάθος,οι γονείς μας είχαν κατακρεουργήσει την εικόνα του παντρεμένου ζευγαριού και της υπεύθυνης μάνας,αλλά η εικόνα του απόμακρου και leader πατέρα ακόμα παιζόταν.
Ο "father of my children" σύμφωνα με τα λεγόμενα της εύθραυστης 40αρας που χαμογελούσε και μας αράδιαζε τα μαργαριτάρια της (στο σημείο αυτό διακόπτεται η conversation της παραδιπλανής νεαρής) καταφέρνει να την πείσει να περάσουν το μισό βράδυ μαζί (δε μας διευκρινίζεται το ύφος των δραστηριοτήτων τους) και μετά να φύγει η κυρία το νωρίτερο δυνατό για να μην αφήσει μόνο τον γέρο πατέρα της.Κ εντάξει,έγινε και ένας συμβιβασμός σχετικά με τα άπλυτα.
oooh baaabe
Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013
Κοιμηθηκα, ξυπνησα και θα κοιμηθω ξανα μεχρι τις 7.30 το πρωι, κεφαλαιο 1.
Θελω να αφησω κατω τη φωτια αλλα θα αρπαξουμε φωτια. Σπασμενες ειναι οι ωρες.
Δεν υπαρχει γοητεια μεσα στου μυαλου τη θεια, ουτε πουθενα.
Arbeit και τα μυαλα στο ενα και μοναδικο σκουτερ για το οποιο μιλαει το σκαμπο απο το ξεκινημα.
Αυτος ειναι ο διαχωρισμος των πραγματων σε υποπραγματα. Εισαι το ενα και το 4 ετσι οπως μπορω να σε δω, ειμαι το 2 και το 3 οπως μπορεις να με δεις. Δεν εχουμε τιποτα, καλα ειμαστε αλλα απαγορευεται.
Τί απαγορευεται? Η νυχτα απαγορευεται, θα φυγεις, θα με αφησω μονο μου ενα βραδυ και θα φυγω και θα αφησω και ο,τι εχω. Ιδιοκτησιες και περιουσιες και λαχανακια βρυξελων θα τα καψουμε ολα για να μην κρυωνουμε. Δεν θελω
Θα γυρισουμε πισω στα σπιτια μας μια μερα και ολα θα ειναι ιδια? Εκεινο το απογευμα το καλοκαιρι με ανοιχτα τα παραθυρα ειχε mundial και ετοιμαζομουν να παω στο indian να βρω τον παναγιωτη να μου δωσει κατι. μπηκα μεσα, δεν μπορουσα να περασω μου επεσαν κατι κερματα, καποιος τα μαζεψε και μου τα εδωσε και κατι μου ειπε. Δεν ακουγα. Βρηκα τον Παναγιωτη, μου εδωσε μια βλακεια και εφυγα και γυρισα πισω στα πευκα και στα ανοιχτα παραθυρα και ηξερα οτι δεν θα ξεχνουσα ποτε οτι οταν θα κοιταζω εξω θα κλαιω. Ποτε να την κανουμε?
Δεν θελησα τιποτα. Δεν θελω τιποτα, η φιλοσοφιες δεν θα μας σωσουν αρκουδες αλλα αν πιασεις λιγο την πραγματικοτητα θα ξερεις τι πρεπει να κανεις. Δεν εβαλα ξυπνητηρι. Δηλωσεις του παρελθοντος: δεν εβαλα ξυπνητηρι και αφου χρονικα αυτο δεν συνεβη γνωριζω πολυ καλα γιατι δεν εβαλα ξυπνητηρι. Μου λεει τα παντα το οτι δεν εβαλα ξυπνητηρι. Σε αλλες περιπτωσεις μπορει να μη σημαινε τιποτα απολυτως. Αλλα οσοι ξερουν, ξερουν οτι ο υπνος μου ειναι δυσκολος απο οταν με χτυπησε η παγοκολωνα και ξυπναω ιδρωμενη πολυ συχνα αυτονανε τον καιρο και τον αλλο. Ετσι λοιπον, χωρις να ξυπνησω και χωρις να θελω να σηκωθω απο το κρεβατι μου (γιατι παγωσαν τα κοκκινα συννεφα) καταλαβα πως νιωθω και τί θα πρεπει να κανω μετα απο δυο εβδομαδες και κατι. Σημερα το καταλαβα. Θα επρεπε να με στειλει καποιος στην απομονωση? Συνελθετε? Δημητρα, συνελθε
Οταν το ακουω αυτο μου κοβεται η αναπνοη. Μαζι με το "πρεπει να κανουμε μια σοβαρη συζητηση".
Αφου ειμαι τελειως ασοβαρη και κλαιω πριν ερθω στον χωρο της συνεδριασης, πως θα κανουμε μια σοβαρη συζητηση?
Εν πασει περιπτωσει. Μπορω να πω με σιγουρια οτι σιχαινομαι κατι στα βραδια που βλεπω θολα ματια αλλων και δικα μου, στα βραδια που ειμαι μονη μου στον θρονο μου και μπορω να τα κανω ολα (γιατι μπορω), στα βραδια που αν λειτουργουσε η τηλεοραση μου, θα εβλεπα τηλεοραση, στα βραδια μου βιαζομαι να ξεκινησω να περναω καλα και τραβαω μεγαλα παιδακια παρα τη θεληση τους, στα βραδια που καλοκαγαθα προσπαθω να κοιμηθω σαν τον μικρο χριστουλη. Τα καλυτερα βραδια ηταν αυτα που με μετεφερες απο τον καναπε στο κρεβατι.
Δεν ξηγιομαστε καλαχα, κανεις μας.
Ημουν ετοιμος ανθρωπος, συνειδητοποιημενος, να ειναι χαλαρα τιποτα το τωρα. Με αυτο το τωρα ομως Δημητρακη φιλοι-φιλοι αλλα μας το γαμησες το καντηλι στις εκλογες. Και δεν ειναι οτι δεν τα ειχα ακουσει ολα αυτα ξανα. Δεν ειναι οτι δεν υποτιμουσα ο,τι ακουω. Δεν ειναι καν το οτι δεν μου το ειπε καποιος. Μου το ειπε ο ψυχολογικος μου μπραβος-μανατζερ, η δολοφονια. Μου το ειπε και το ακουσα και το καταλαβα και συμφωνησα και ειπα "χαχα ναι, δικιο εχεις! Τί κουλαμαρες ειναι αυτες!" γιατι τετοιες μπαρουφες λεω συγκαταβατικα παντα. Χαμηλοφωνα και χαζογελωντας στο τηλεφωνο. Και ξερεις οτι οταν συμβαινει αυτο κατι δεν παει καλα και αποζητουμε και οι 3 απεγνωσμενα εγκριση γιατι εχουμε μπερδευτει, απο τί ακριβώς δεν ειμαι σιγουρη ουτε εγω η ιδια. Δεν με καταλαβες ομως. Εχω ολη την αντιληψη που χρειαζεται καποιος για να ξερει τις μαλακιες. Αλλα οχι. Ειμαι μαγκας και μου αξιζει να περασω γαματα. Γαμα τα.
Περιμενω με ανυπομονησια τη μερα που θα με παιρνουν τηλεφωνο και δεν θα με ρωτανε τα ιδια πραγματα. Τη μερα του υπνου, τη μερα που θα ξυπνησω ησυχη και μονη μου και θα παω να βρω τους φιλους μου με καθαρο μυαλο και θα γελαμε. Δεν χρειαζομαι καμια αλλη μερα. Απο αυτες που μου δινω καθε μερα και απο αυτες που μου δινει η ρημαδα η τυχη.
Ειναι κατανοητο και το ξερετε, προσπαθω πολυ σκληρα να με φερω σε δυσκολη θεση.
geisha
Δεν υπαρχει γοητεια μεσα στου μυαλου τη θεια, ουτε πουθενα.
Arbeit και τα μυαλα στο ενα και μοναδικο σκουτερ για το οποιο μιλαει το σκαμπο απο το ξεκινημα.
Αυτος ειναι ο διαχωρισμος των πραγματων σε υποπραγματα. Εισαι το ενα και το 4 ετσι οπως μπορω να σε δω, ειμαι το 2 και το 3 οπως μπορεις να με δεις. Δεν εχουμε τιποτα, καλα ειμαστε αλλα απαγορευεται.
Τί απαγορευεται? Η νυχτα απαγορευεται, θα φυγεις, θα με αφησω μονο μου ενα βραδυ και θα φυγω και θα αφησω και ο,τι εχω. Ιδιοκτησιες και περιουσιες και λαχανακια βρυξελων θα τα καψουμε ολα για να μην κρυωνουμε. Δεν θελω
Θα γυρισουμε πισω στα σπιτια μας μια μερα και ολα θα ειναι ιδια? Εκεινο το απογευμα το καλοκαιρι με ανοιχτα τα παραθυρα ειχε mundial και ετοιμαζομουν να παω στο indian να βρω τον παναγιωτη να μου δωσει κατι. μπηκα μεσα, δεν μπορουσα να περασω μου επεσαν κατι κερματα, καποιος τα μαζεψε και μου τα εδωσε και κατι μου ειπε. Δεν ακουγα. Βρηκα τον Παναγιωτη, μου εδωσε μια βλακεια και εφυγα και γυρισα πισω στα πευκα και στα ανοιχτα παραθυρα και ηξερα οτι δεν θα ξεχνουσα ποτε οτι οταν θα κοιταζω εξω θα κλαιω. Ποτε να την κανουμε?
Δεν θελησα τιποτα. Δεν θελω τιποτα, η φιλοσοφιες δεν θα μας σωσουν αρκουδες αλλα αν πιασεις λιγο την πραγματικοτητα θα ξερεις τι πρεπει να κανεις. Δεν εβαλα ξυπνητηρι. Δηλωσεις του παρελθοντος: δεν εβαλα ξυπνητηρι και αφου χρονικα αυτο δεν συνεβη γνωριζω πολυ καλα γιατι δεν εβαλα ξυπνητηρι. Μου λεει τα παντα το οτι δεν εβαλα ξυπνητηρι. Σε αλλες περιπτωσεις μπορει να μη σημαινε τιποτα απολυτως. Αλλα οσοι ξερουν, ξερουν οτι ο υπνος μου ειναι δυσκολος απο οταν με χτυπησε η παγοκολωνα και ξυπναω ιδρωμενη πολυ συχνα αυτονανε τον καιρο και τον αλλο. Ετσι λοιπον, χωρις να ξυπνησω και χωρις να θελω να σηκωθω απο το κρεβατι μου (γιατι παγωσαν τα κοκκινα συννεφα) καταλαβα πως νιωθω και τί θα πρεπει να κανω μετα απο δυο εβδομαδες και κατι. Σημερα το καταλαβα. Θα επρεπε να με στειλει καποιος στην απομονωση? Συνελθετε? Δημητρα, συνελθε
Οταν το ακουω αυτο μου κοβεται η αναπνοη. Μαζι με το "πρεπει να κανουμε μια σοβαρη συζητηση".
Αφου ειμαι τελειως ασοβαρη και κλαιω πριν ερθω στον χωρο της συνεδριασης, πως θα κανουμε μια σοβαρη συζητηση?
Εν πασει περιπτωσει. Μπορω να πω με σιγουρια οτι σιχαινομαι κατι στα βραδια που βλεπω θολα ματια αλλων και δικα μου, στα βραδια που ειμαι μονη μου στον θρονο μου και μπορω να τα κανω ολα (γιατι μπορω), στα βραδια που αν λειτουργουσε η τηλεοραση μου, θα εβλεπα τηλεοραση, στα βραδια μου βιαζομαι να ξεκινησω να περναω καλα και τραβαω μεγαλα παιδακια παρα τη θεληση τους, στα βραδια που καλοκαγαθα προσπαθω να κοιμηθω σαν τον μικρο χριστουλη. Τα καλυτερα βραδια ηταν αυτα που με μετεφερες απο τον καναπε στο κρεβατι.
Δεν ξηγιομαστε καλαχα, κανεις μας.
Ημουν ετοιμος ανθρωπος, συνειδητοποιημενος, να ειναι χαλαρα τιποτα το τωρα. Με αυτο το τωρα ομως Δημητρακη φιλοι-φιλοι αλλα μας το γαμησες το καντηλι στις εκλογες. Και δεν ειναι οτι δεν τα ειχα ακουσει ολα αυτα ξανα. Δεν ειναι οτι δεν υποτιμουσα ο,τι ακουω. Δεν ειναι καν το οτι δεν μου το ειπε καποιος. Μου το ειπε ο ψυχολογικος μου μπραβος-μανατζερ, η δολοφονια. Μου το ειπε και το ακουσα και το καταλαβα και συμφωνησα και ειπα "χαχα ναι, δικιο εχεις! Τί κουλαμαρες ειναι αυτες!" γιατι τετοιες μπαρουφες λεω συγκαταβατικα παντα. Χαμηλοφωνα και χαζογελωντας στο τηλεφωνο. Και ξερεις οτι οταν συμβαινει αυτο κατι δεν παει καλα και αποζητουμε και οι 3 απεγνωσμενα εγκριση γιατι εχουμε μπερδευτει, απο τί ακριβώς δεν ειμαι σιγουρη ουτε εγω η ιδια. Δεν με καταλαβες ομως. Εχω ολη την αντιληψη που χρειαζεται καποιος για να ξερει τις μαλακιες. Αλλα οχι. Ειμαι μαγκας και μου αξιζει να περασω γαματα. Γαμα τα.
Περιμενω με ανυπομονησια τη μερα που θα με παιρνουν τηλεφωνο και δεν θα με ρωτανε τα ιδια πραγματα. Τη μερα του υπνου, τη μερα που θα ξυπνησω ησυχη και μονη μου και θα παω να βρω τους φιλους μου με καθαρο μυαλο και θα γελαμε. Δεν χρειαζομαι καμια αλλη μερα. Απο αυτες που μου δινω καθε μερα και απο αυτες που μου δινει η ρημαδα η τυχη.
Ειναι κατανοητο και το ξερετε, προσπαθω πολυ σκληρα να με φερω σε δυσκολη θεση.
geisha
Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013
σταθερη αναπνοη τεχνητη
Τί μπορεί να έκανα βρε παιδιά? Δεν μου αξιζει να γινομαι φλωρος. Και γιατι ακουω ξανα και ξανα τα ιδια πραγματα που με κανουν φλωρο? Και τί? Ειμαι κακια? Ειμαι καλη? Ποιος ειμαι τελος παντωνε και τι κακο εκανα για να θελουν οι ρινοκεροι να ειμαι φλωρος? Και τί λεω?
Αυτα τα ξεχαρβαλωμενα πραγματα προκαλουν υπνηλια. Αν με κοψω και με βαλω σε διαφορετικα κουτια θα ειναι πιο ευκολο να μην κοιμασαι. Ας εχουν τα κουτια κοινο εμενα το μικρο παιδι. Θα εκνευριστω και θα κουνησω τα χερια μου αν σε ξερω πολυ καλα. Και ακουω ηρεμα και γαληνια ο,τι μου πεταει. Αυτο ειναι τρομαχτικο. Με ενοχλει. Αυτη η ψυχραιμια με ενοχλει αλλα ειναι ο,τι εχω στο τελος για να μπορω να με μαζευω οταν με αποσυναρμολογω στα χερια της χαζης σου της θειας.
Μου τους πηρες γερε χρονε φυγε τωρα τους δυο καλυτερους μηνες. Και μηπως δεν φταινε τα χαρτινα που προσπαθεις να δωσεις αλλα τα κοκκινα τα πρασινα τα θαλασσια τα- σε ευχαριστω πολυ που μου αφαιρεσες το δικαιωμα να ασχοληθω με αυτο το πραγμα γιατι ειναι το τελευταιο πραγμα που ηθελα να κανω ακομη και αν το ειχα ηδη κανει αλλα δεν ηθελα να σου το δωσω ποτε γιατι ας ειμαστε ειλικρινεις, υπαρχει πολυ καιρο κατι λυγισμενο στον τροπο που χαμογελαμε τυπικα και δεν με ξερεις και δεν σε ξερω και ειμαστε μεταξυ μας τιποτα και ο,τι κανουμε ειναι το μελλον, ενα βραδυ μετα απο 3 χρονια που θα δυσκολευεται να κοιμηθει και θα σκεφτει κατι ευκολο για να βυθιστει το μυαλο μας και τωρα εχω μπερδεψει σε μια προταση 5 διαφορετικες ιστοριες απο την κρυπτη και απο το ψυγειο και απο τα φρεσκα χωραφια.
Παρε το command line σου και δρομο Δημητρελα, ειχα μαθει να μην παιρνω τοις μετρητοις τους ατμους που μου δινει καθε κουλη λατερνα ειτε ειναι ασπροι, ειτε ειναι μπλε ειτε ειναι κοκκινοι, ειτε ειναι ολοκληρη η σημαια της Γαλλιας. Γιατι οι ανθρωποι κανουν λαθη και συμπεριφερονται λαθος? Επιλεγω πολυ προσεκτικα τι λεω γενικα,(δεν βρισκω την ανω τελεια) σπανια αυτον τον καιρο. Μου φευγουν ασυγκρατητα λεξεις που ειναι οι λαθος λεξεις. Και ξερουν ολοι να μην παιρνουν τοις μετρητοις τους καπνους (τωρα εγιναν καπνοι, ναι) κανενος ανθρωπου αλλα εγω για τον εαυτο μου τι να πω? Οτι λεω μαλακιες? Στον εαυτο μου? Και ενταξει, οι αλλοι ας μην με πιστευουν γιατι βλεπουν ξεκαθαρα με καποιον τροπο οτι λεω πραγματα που δεν ειναι αληθη. Εγω γιατι δεν το ξερω αφου εγω τα λεω? Ποτς γιενεν? Τι συμβαινει?
τα μηνυματα ηλεκτρονικου ταχυδρομειου του κλωτσατοσκαμποακαουντ που μου ερχονται στο κινητο με κανουν να θελω να πεταξω το κινητο στο κεφαλι του απεναντι. ΕΙΜΑΙ ΤΕΡΑΣ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑΣ οταν θελω να ειμαι τερας ψυχραιμιας. το εχουν δει ολοι
φρρρρρρρρρρ αντε γεια μας
υστερογραφο ναουμε, μπερδευομαι με αυτα που γραφω πολλες φορες. Αν τα βαζαμε με χρονολογικη σειρα ολα σε ενα διαγραμμα θα ηταν μια πυκνη μουντζουρα. μπλιαχ
Αυτα τα ξεχαρβαλωμενα πραγματα προκαλουν υπνηλια. Αν με κοψω και με βαλω σε διαφορετικα κουτια θα ειναι πιο ευκολο να μην κοιμασαι. Ας εχουν τα κουτια κοινο εμενα το μικρο παιδι. Θα εκνευριστω και θα κουνησω τα χερια μου αν σε ξερω πολυ καλα. Και ακουω ηρεμα και γαληνια ο,τι μου πεταει. Αυτο ειναι τρομαχτικο. Με ενοχλει. Αυτη η ψυχραιμια με ενοχλει αλλα ειναι ο,τι εχω στο τελος για να μπορω να με μαζευω οταν με αποσυναρμολογω στα χερια της χαζης σου της θειας.
Μου τους πηρες γερε χρονε φυγε τωρα τους δυο καλυτερους μηνες. Και μηπως δεν φταινε τα χαρτινα που προσπαθεις να δωσεις αλλα τα κοκκινα τα πρασινα τα θαλασσια τα- σε ευχαριστω πολυ που μου αφαιρεσες το δικαιωμα να ασχοληθω με αυτο το πραγμα γιατι ειναι το τελευταιο πραγμα που ηθελα να κανω ακομη και αν το ειχα ηδη κανει αλλα δεν ηθελα να σου το δωσω ποτε γιατι ας ειμαστε ειλικρινεις, υπαρχει πολυ καιρο κατι λυγισμενο στον τροπο που χαμογελαμε τυπικα και δεν με ξερεις και δεν σε ξερω και ειμαστε μεταξυ μας τιποτα και ο,τι κανουμε ειναι το μελλον, ενα βραδυ μετα απο 3 χρονια που θα δυσκολευεται να κοιμηθει και θα σκεφτει κατι ευκολο για να βυθιστει το μυαλο μας και τωρα εχω μπερδεψει σε μια προταση 5 διαφορετικες ιστοριες απο την κρυπτη και απο το ψυγειο και απο τα φρεσκα χωραφια.
Παρε το command line σου και δρομο Δημητρελα, ειχα μαθει να μην παιρνω τοις μετρητοις τους ατμους που μου δινει καθε κουλη λατερνα ειτε ειναι ασπροι, ειτε ειναι μπλε ειτε ειναι κοκκινοι, ειτε ειναι ολοκληρη η σημαια της Γαλλιας. Γιατι οι ανθρωποι κανουν λαθη και συμπεριφερονται λαθος? Επιλεγω πολυ προσεκτικα τι λεω γενικα,(δεν βρισκω την ανω τελεια) σπανια αυτον τον καιρο. Μου φευγουν ασυγκρατητα λεξεις που ειναι οι λαθος λεξεις. Και ξερουν ολοι να μην παιρνουν τοις μετρητοις τους καπνους (τωρα εγιναν καπνοι, ναι) κανενος ανθρωπου αλλα εγω για τον εαυτο μου τι να πω? Οτι λεω μαλακιες? Στον εαυτο μου? Και ενταξει, οι αλλοι ας μην με πιστευουν γιατι βλεπουν ξεκαθαρα με καποιον τροπο οτι λεω πραγματα που δεν ειναι αληθη. Εγω γιατι δεν το ξερω αφου εγω τα λεω? Ποτς γιενεν? Τι συμβαινει?
τα μηνυματα ηλεκτρονικου ταχυδρομειου του κλωτσατοσκαμποακαουντ που μου ερχονται στο κινητο με κανουν να θελω να πεταξω το κινητο στο κεφαλι του απεναντι. ΕΙΜΑΙ ΤΕΡΑΣ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑΣ οταν θελω να ειμαι τερας ψυχραιμιας. το εχουν δει ολοι
φρρρρρρρρρρ αντε γεια μας
υστερογραφο ναουμε, μπερδευομαι με αυτα που γραφω πολλες φορες. Αν τα βαζαμε με χρονολογικη σειρα ολα σε ενα διαγραμμα θα ηταν μια πυκνη μουντζουρα. μπλιαχ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
