Kυριακές

Μαρίνες. Ε?
χα!χου! Κανεις δεν καταλαβαινει κυ-μα κιμα. χαχαχα
Οι κυριακές είναι οι χειρότερες μέρες, το έχω πει πολλες φορες. Ειναι οι μερες που σε κανουν να μισεις τον εαυτο σου. Η κυριακη ειναι η μερα της ενοχης, η μερα που βλεπεις τι εκανες και τι δε εκανες και τι θα κανεις και τι δεν θα καταφερεις ποτε να κανεις. Ειχα βγει εξω μια φορα με την καινουργια μου φιλη κυριακη, πριν 4 χρονια. Εβρεχε ψιλα και δεν υπηρχαν φωτα στην πολη και κανεις δεν κυκλοφορουσε και ηταν μια πολυ λαθος επιλογη το να βγεις εξω μια τετοια μερα αλλα ολα αυτα ειναι ζητηματα επιβιωσης. Το να νιωσεις οτι και καποιον αλλον τον τρωει μεσα του κατι στη ζωη του και τον βασανιζει αυτο που ζει και μετα βυθιζεστε μαζι στη μιζερια του κιτρινου φωτος που εχει μια μικρη αυρα ομιχλης γυρω του απο την υγρασια. Η υγρασια που σου κοβει την ανασα και κανει το κρυο γυαλι να σε σφαζει ανα τρια βηματα. Περπατας σφιγμενος και πονανε τα πλευρα σου γιατι νυσταζεις και δεν θελεις να εισαι ξυπνιος για να βιωνεις το οτιδηποτε. Καπου υπαρχει μια καλυτερη μερα που αυτοι που ειναι γυρω σου ειναι πιο χαρουμενοι και δεν χρειαζεται να καθεστε μαζι σιωπηλα παρηγορωντας ο ενας το βαλτωμα του αλλου. Ετσι ηταν καθε μερα. Δεν εχω τιποτα για να παω στον δουναβη. Δεν εχω απολυτως τιποτα.αυτα που πιανω λιωνουν σαν χιονακι στα χερια μου και εξαφανιζονται και μετα ξεχναω οτι υπηρξαν. Δεν ειναι αυτες οι εποχες που μπορω να θυμαμαι και να συγκρατω πραγματα και ανθρωπους και στιγμες και μου μενουν τοσα λιγα. Θυμαμαι μια βροχη ξανα πριν εναν χρονο που φορουσα κοντομανικο και βγηκα απο το πολυτεχνειο και εβρεχε με λυσσα και καθομουν στο πεζοδρομιο ακαλυπτη περιμενοντας και ειχα γινει μουσκεμα. Αυτο θυμηθηκα σημερα το πρωι που ξυπνησα. Φοραω ενα καρο πουκαμισο ανοιχτο γιατι εχω μεγαλη πλατη και με εμποδιζει οταν θελω να γινομαι τερας. Αυτα για τις ασχημες κυριακες. Και αλλα πολλα. Ποτε δεν θα σταματησω να ασχολουμαι με το ποσο γαμημενη μπορει να ειναι μια κυριακη και ποσο μπορει να σου καταστρεψει τη ζωη αυτη η μερα. Τα μεγαλυτερα λαθη τα εχω κανει τις κυριακες. Για να μη σκεφτομαι. Τι αλλα νεα? Καλα μωρε, καθισε.
Θα επρεπε να σου σπασω τα δαχτυλα ενα ενα, και να σου ραγισω 5 πλευρα. Αυτο θα ηταν σωστο και δικαιο. Οριακα δεν διελυσες και τη συγνωμη σου δεν την πιστευουμε γιατι καθε φορα που την πεταω ετσι, εχω πληρη γνωση του τι ακριβως κανει το προσωπο μου. Μπορω να καταλαβω.
Οπως και να εχει, συνεχιζω γραφοντας για τις ομορφες κυριακες. Σημερα ειναι μια ομορφη κυριακη. Θα βρεξει αλλα δεν με πειραζει καθολου. Ερχεται, πηγαινω και τον βλεπω για λιγο. Πινουμε καφε ή πηγαινουμε να φάμε ή πηγαινουμε στο γήπεδο ή μου φερνει κατι στο σπιτι και καθόμαστε και λέμε βλακείες. Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα αλλα μου δινει την αισθηση οτι θα τα καταφερω και ολα θα πανε καλα. Αυτο ειναι ασφαλεια και σιγουρια και ο,τι καλυτερο μπορει να γινει γιατι δεν νιωθεις μονος σου. Αυτο που εισαι ειναι εκει και σε στηριζει. Ειμαστε σκυλακια και γελανε τα μουστακια μας και σας ευχαριστω.
geisha ha ha ha ha