Μου τη σπανε τα φαρμακεια της ζωης. Οι δρομοι ειναι γαμημενα αδειοι και δεν το θελω αυτο αλλα τα φαρμακεια πρεπει να ειναι γεματα. "Καημενο, πονας πολυ,ε?" Εσυ τι νομιζεις? Ηρθα και σου ζητησα 3 διαφορετικα ηλιθια ανωμαλα σκευασματα για να γινω καλα. Ξεσκιζομαι στον πονο η αληθεια ειναι, αλλα δεν μπορεις να κανεις κατι για αυτο. Τα φαρμακεια αδειασαν και μετα εκλεισαν, σαν τις καρδιες των γατιων μας. Σαν τις νυχτεριδες των ματιων μας. Σαν τις κατεστραμενες φυσουνες των χωριων μας. Σαν τα ματια της γροθιας. Σαν τα ψευτικα. Σαν τα ψεματα που φτυνω στον απο κατω. Δεν υπαρχουν ανοιχτες ευθειες, η οδηγηση δεν εχει πλακα εδω και το σωμα μου εχει μεγαλωσει για να ευχαριστιεμαι σε μικροτερα δοχεια. Ολα ειναι δυσκολα εκτος απο τα μαθηματικα αυτους τους καιρους. Τα μαθηματικα μπορουν να γινουν, εσυ? Τι στον πουτσο θα κανεις για αυτο? Εισαι μια ελκυστικη ουρα απο συνεπειες.
Αυριο θα εχω στο στηθος μου το πιο επικινδυνο αυτοκινητο. Γινομαι γρανιτης, εκπεμπω ραδιενεργεια. Θα δοκιμασω να ακροαστω το γονατο μου με στηθοσκοπιο και αν ακουσω κατι θα τρομαξω. Μπορει να ζει ενας μικρος οντιν εκει και πεντε πρασινες τιγρεις για τα θεληματα. Θα σε φανε ζωντανο μικρε μου φιλε γιατι εχεις υπερεκτιμισει τη θεση σου.
Γιατι δεν συνεννοουμαστε ποτε? Γιατι δεν συνεννοουμαστε ποτε. Και αυτο μας κραταει ψοφιους. Η ακινησια μου ριχνει μικρες κλωτσιες στο στομαχι, η ζεστη με μαστιγωνει. Ειναι για ολος σας ετσι και ολοι μαζι θα κλαιμε ο ενας στον ωμο του αλλου. Ο τυφλος θα ερθει να μας σκουπισει τα δακρυα. Τα γνωριζε και τα γνωριζει ολα εξ'αρχης γιατι οταν κρυβομαι νιωθω πιο ασφαλης απο ποτε.
Τι ειπες? Τι ειπα? Δεν το εννοουσα ετσι, ξερεις τι θελω να πω. Φφφφ να πατε να γαμηθειτε ολα, σας βαρεθηκα, με κουρασα.
ΚΑΙΓΟΜΑΙ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου