Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013
Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013
Επιστροφή, λάθος εαυτός
δεν θα καταλαβω ποτε ουτε εγω ποσο σιχαινομαι ο,τι περιβαλλει τη σταση σου. Τα εχω μελετησει ολα. Αυτοτιμωρια, πληρης αποδομηση καθε μικρης κινησης που κανω οσο καθομαι και προσπαθω να βγαλω ακρη με τα χαρτινα και τα ψηφιακα, δεν καταλαβαινω τιποτα. Εισαι βαρος για τον εαυτο σου μου ειπα προχθες, ανοιγουν ολα σπανε κοκαλα στραβωνουν και ποναω. Καθε στιγμη κανω κατι κακο και κατι καλο και κατι ουδετερο. Καθε στιγμη κανω κατι κακο. Που ειναι οι νομοι του Νευτωνα? Ε? Που πηγατε? Γιατι με αφησατε μονη μου μετα απο τρεις φορες? Δεν περιγραφεται το ποσος χρονος καταστρεφεται. Εχουν διαλυθει ολα, εχω αποκτηνωθει. Τιποτα δεν ειναι αποτελεσματικο αλλα δεν ειμαι λυπημενη. Δεν ειμαι τιποτα και εκει εμπιπτει η αποκτηνωση. Η ψυχραιμια μου ειναι μεγαλειωδης. ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ. Μια φορα το χρονο ομως νιωθω τα χερια να μου σφιγγουν το λαιμο, σας θυμαμαι και τα ματια αντιστρεφονται, βλεπω ο,τι χειροτερο εχω σκεφτει σαν καθρεφτης και ακουγονται τα σκυλια μεσα στο κεφαλι μου απο εδω μεχρι τη θαλασσα. Εχουμε αφομοιωσει ο,τι μπορει να μας κανει να φαινομαστε αδιαφοροι. Το εχω καταλαβει απο εκει που γεννηθηκε μεχρι εκει που ειναι τωρα. Αλλα το τι φαινομαστε ειναι κατι πολυ διαφορετικο γιατι ετσι επιβιωνεις. Ας σταματουσα να προσπαθω να με κανω να γελασω. Ειμαι σε μια μαυρη τρυπα και θα θελω να τα παρω ολα πισω οσο δεν θα μπορω, οταν θα μπορεσω δεν θα θελω πια.
Εσυ εφυγες. Εσυ επελεξες. Τρια χρονια, καλως ηρθες πισω. Δεν σε περιμενα, δεν θα σε περιμενω, πρεπει να ασχοληθω με το πως θα καταστρεψω τον υπολοιπο χρονο που απομενει.
Δεν μπορω να ελεγξω το πως και σε τι μπορει να γινομαι εσυ. Αυτο ειναι προβλημα
Εσυ εφυγες. Εσυ επελεξες. Τρια χρονια, καλως ηρθες πισω. Δεν σε περιμενα, δεν θα σε περιμενω, πρεπει να ασχοληθω με το πως θα καταστρεψω τον υπολοιπο χρονο που απομενει.
Δεν μπορω να ελεγξω το πως και σε τι μπορει να γινομαι εσυ. Αυτο ειναι προβλημα
Τρίτη 25 Ιουνίου 2013
Δημόσια υποχρέωση
Ξυπνησα,ετρεξα,πηγα,εφτασα,εφυγα πάλι και να'μαι.Αι ρεντ δε νιουζ τουντει οου μποι.
'τίποτα κορίτσι μου,όλα καλά'.Να σαι καλά γέρο.
εκστομιστηκε με αγενεια!εκσφενδονίστηκε
Λεφτά πεταμένα,στους κάμπους,στα πεζοδρόμια...οι φτέρνες μου γδαρμένες για λόγους "στενό παπούτσι",εφτά εφτά σαρανταεννιά,συνολικά μεγάλη απόκλιση αλλά πάμε.Πηγαίνουμε!
Μεταμορφώνεστε όλοι σε όλους,τα πρόσωπα αυτή τη στιγμή δεν έχουν καμία σημασία,σημασία έχει ο ιδρώτας πάνω στο μαξιλάρι που πέφτει κι όλο πέφτει,γιατί το ερκοντίσιον είναι κλειστό.
΄εχετε δει ποτέ κατσαρίδες να ζευγαρώνουν;
πάνω στον τοίχο;
είναι το απόλυτο σύμβολο της μεταλλαγμένης υγείας,το αειθαλές πλάσμα κάνει σεξ με ένα άλλο,σχεδόν ολόιδιο,αειθαλές πλάσμα,μία ομορφιά,μία οπτασία,τα έντερά μου προσπαθούν να βγουν έξω από το στόμα μου
και τις σκοτώνω.
πάνω στην μεγαλειώδη τους στιγμή,ήρθε η παντόφλα και τις έκανε ένα τη μία με την άλλη και επίπεδες.και νεκρές.
ρομαντισμός!
εμετός.
αηδία.
ζέστη.
μια σκηνή που σημαδεύει.
'τίποτα κορίτσι μου,όλα καλά'.Να σαι καλά γέρο.
εκστομιστηκε με αγενεια!εκσφενδονίστηκε
Λεφτά πεταμένα,στους κάμπους,στα πεζοδρόμια...οι φτέρνες μου γδαρμένες για λόγους "στενό παπούτσι",εφτά εφτά σαρανταεννιά,συνολικά μεγάλη απόκλιση αλλά πάμε.Πηγαίνουμε!
Μεταμορφώνεστε όλοι σε όλους,τα πρόσωπα αυτή τη στιγμή δεν έχουν καμία σημασία,σημασία έχει ο ιδρώτας πάνω στο μαξιλάρι που πέφτει κι όλο πέφτει,γιατί το ερκοντίσιον είναι κλειστό.
΄εχετε δει ποτέ κατσαρίδες να ζευγαρώνουν;
πάνω στον τοίχο;
είναι το απόλυτο σύμβολο της μεταλλαγμένης υγείας,το αειθαλές πλάσμα κάνει σεξ με ένα άλλο,σχεδόν ολόιδιο,αειθαλές πλάσμα,μία ομορφιά,μία οπτασία,τα έντερά μου προσπαθούν να βγουν έξω από το στόμα μου
και τις σκοτώνω.
πάνω στην μεγαλειώδη τους στιγμή,ήρθε η παντόφλα και τις έκανε ένα τη μία με την άλλη και επίπεδες.και νεκρές.
ρομαντισμός!
εμετός.
αηδία.
ζέστη.
μια σκηνή που σημαδεύει.
Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013
ΠΑΡΑΔΙΝΟΜΑΙ
ΚΑΝΤΕ ΜΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΤΕ. πεταξτε με στις υαινες. Χεστηκα δε με νοιαζει τιποτα. Τα εχω κανει τοσο πουτανα ολα που νομιζω πως απλως θα παραδωθω στο ποσο αχρηστη εχω υπαρξει για την παρτη μου.
ΑΝΤΙΟ ΡΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕ ΑΙ ΣΤΟΝ ΔΙΑΟΛΟ ΡΕ.
Μου ειναι πολυ δυσκολο να διαχειριστω την απολυτη αποτυχια. Γιατι δεν περιμενα ρε πουστη να μου ξανασυμβει γαμω τον τιτανα. ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ. Αληθεια.
Kαι τωρα κλαιω γιατι ειμαι βλαμμενη. Αν ημουν μαγκας δεν θα ειχε χρειαστει ποτε να κλαιω. Και κλαιω παντα! Γιατιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι
Καλα τα ελεγε η κικο οτι πρεπει να αλλαξω, καλα τα ελεγεεεεεε παρ'τα τωρα μωρη ηλιθια παρ΄ταααααααα ΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΑΝΤΙΟ ΡΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕ ΑΙ ΣΤΟΝ ΔΙΑΟΛΟ ΡΕ.
Μου ειναι πολυ δυσκολο να διαχειριστω την απολυτη αποτυχια. Γιατι δεν περιμενα ρε πουστη να μου ξανασυμβει γαμω τον τιτανα. ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ. Αληθεια.
Kαι τωρα κλαιω γιατι ειμαι βλαμμενη. Αν ημουν μαγκας δεν θα ειχε χρειαστει ποτε να κλαιω. Και κλαιω παντα! Γιατιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι
Καλα τα ελεγε η κικο οτι πρεπει να αλλαξω, καλα τα ελεγεεεεεε παρ'τα τωρα μωρη ηλιθια παρ΄ταααααααα ΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Τρίτη 18 Ιουνίου 2013
Εντελώς τίποτα δεν έχω
Μου τη σπανε τα φαρμακεια της ζωης. Οι δρομοι ειναι γαμημενα αδειοι και δεν το θελω αυτο αλλα τα φαρμακεια πρεπει να ειναι γεματα. "Καημενο, πονας πολυ,ε?" Εσυ τι νομιζεις? Ηρθα και σου ζητησα 3 διαφορετικα ηλιθια ανωμαλα σκευασματα για να γινω καλα. Ξεσκιζομαι στον πονο η αληθεια ειναι, αλλα δεν μπορεις να κανεις κατι για αυτο. Τα φαρμακεια αδειασαν και μετα εκλεισαν, σαν τις καρδιες των γατιων μας. Σαν τις νυχτεριδες των ματιων μας. Σαν τις κατεστραμενες φυσουνες των χωριων μας. Σαν τα ματια της γροθιας. Σαν τα ψευτικα. Σαν τα ψεματα που φτυνω στον απο κατω. Δεν υπαρχουν ανοιχτες ευθειες, η οδηγηση δεν εχει πλακα εδω και το σωμα μου εχει μεγαλωσει για να ευχαριστιεμαι σε μικροτερα δοχεια. Ολα ειναι δυσκολα εκτος απο τα μαθηματικα αυτους τους καιρους. Τα μαθηματικα μπορουν να γινουν, εσυ? Τι στον πουτσο θα κανεις για αυτο? Εισαι μια ελκυστικη ουρα απο συνεπειες.
Αυριο θα εχω στο στηθος μου το πιο επικινδυνο αυτοκινητο. Γινομαι γρανιτης, εκπεμπω ραδιενεργεια. Θα δοκιμασω να ακροαστω το γονατο μου με στηθοσκοπιο και αν ακουσω κατι θα τρομαξω. Μπορει να ζει ενας μικρος οντιν εκει και πεντε πρασινες τιγρεις για τα θεληματα. Θα σε φανε ζωντανο μικρε μου φιλε γιατι εχεις υπερεκτιμισει τη θεση σου.
Γιατι δεν συνεννοουμαστε ποτε? Γιατι δεν συνεννοουμαστε ποτε. Και αυτο μας κραταει ψοφιους. Η ακινησια μου ριχνει μικρες κλωτσιες στο στομαχι, η ζεστη με μαστιγωνει. Ειναι για ολος σας ετσι και ολοι μαζι θα κλαιμε ο ενας στον ωμο του αλλου. Ο τυφλος θα ερθει να μας σκουπισει τα δακρυα. Τα γνωριζε και τα γνωριζει ολα εξ'αρχης γιατι οταν κρυβομαι νιωθω πιο ασφαλης απο ποτε.
Τι ειπες? Τι ειπα? Δεν το εννοουσα ετσι, ξερεις τι θελω να πω. Φφφφ να πατε να γαμηθειτε ολα, σας βαρεθηκα, με κουρασα.
ΚΑΙΓΟΜΑΙ
Αυριο θα εχω στο στηθος μου το πιο επικινδυνο αυτοκινητο. Γινομαι γρανιτης, εκπεμπω ραδιενεργεια. Θα δοκιμασω να ακροαστω το γονατο μου με στηθοσκοπιο και αν ακουσω κατι θα τρομαξω. Μπορει να ζει ενας μικρος οντιν εκει και πεντε πρασινες τιγρεις για τα θεληματα. Θα σε φανε ζωντανο μικρε μου φιλε γιατι εχεις υπερεκτιμισει τη θεση σου.
Γιατι δεν συνεννοουμαστε ποτε? Γιατι δεν συνεννοουμαστε ποτε. Και αυτο μας κραταει ψοφιους. Η ακινησια μου ριχνει μικρες κλωτσιες στο στομαχι, η ζεστη με μαστιγωνει. Ειναι για ολος σας ετσι και ολοι μαζι θα κλαιμε ο ενας στον ωμο του αλλου. Ο τυφλος θα ερθει να μας σκουπισει τα δακρυα. Τα γνωριζε και τα γνωριζει ολα εξ'αρχης γιατι οταν κρυβομαι νιωθω πιο ασφαλης απο ποτε.
Τι ειπες? Τι ειπα? Δεν το εννοουσα ετσι, ξερεις τι θελω να πω. Φφφφ να πατε να γαμηθειτε ολα, σας βαρεθηκα, με κουρασα.
ΚΑΙΓΟΜΑΙ
Σάββατο 15 Ιουνίου 2013
ρημάζω
αφρολεξ σε πόρτες και παράθυρα,παρωπίδες,γυαλιά πρεσβυωπίας,παραβάν,ωτοασπίδες,αγχολυτικά και μερικά κρουασάν.
Στ' άλογα
Γαυβγιζω και γω με τα σκυλια της γειτονιας.Στα μπαλκονια εχουμε βγει κ κανουμε χορωδια.
Μια μερα καλοκαιρινη ,πριριριρι πιριριριρι.
θέλω να κλαδέψω ορισμένα τμήματα της μέρας
οι καλτσες με πνιγουν
δεν θυμαμαι πολυ καλα τι συνεβαινε γενικοτερα
αλλα νομιζω οτι ξερω οτι δεν υπαρχει θεση για εμενα εδω
φωτια στα σαλια τα φτυσια
τωρα θελω κ ενα σκουτεεεεεεεεεεεεερ
Στ' άλογα
Γαυβγιζω και γω με τα σκυλια της γειτονιας.Στα μπαλκονια εχουμε βγει κ κανουμε χορωδια.
Μια μερα καλοκαιρινη ,πριριριρι πιριριριρι.
θέλω να κλαδέψω ορισμένα τμήματα της μέρας
οι καλτσες με πνιγουν
δεν θυμαμαι πολυ καλα τι συνεβαινε γενικοτερα
αλλα νομιζω οτι ξερω οτι δεν υπαρχει θεση για εμενα εδω
φωτια στα σαλια τα φτυσια
τωρα θελω κ ενα σκουτεεεεεεεεεεεεερ
Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013
Άσπρη βοήθεια
Σημερα κατι ακομη θα τελειωσει απο αυτα που κρεμονται απο το λαιμο μου
Τα εχεις φτιάξει όλα σωστά στο μυαλό σου, ετσι? Ξερεις τι θελεις να γίνεις και να είσαι. Ξερεις ποια θεια σου θα σε βοηθησει να κανεις ολα τα πανηγυρια. Καθεσαι στο χαριτωμενο σπιτακι σου με ολον τον κοσμο και κοροιδευεις τον εαυτο σου και οποιον περναει απο εκει κοντα. Θα μπορουσαμε να σε κουβαλαμε στις πλατες μας για μια αιωνιοτητα, χαλί να πατας πανω οποτε εχεις νευρα. Εκει ησουν, του κρατησες το χερι και τον εκανες καλα. Γιατι δεν ηταν καλα? Τελεια ειναι οποιοσδηποτε χαιρεται τις δοξες του. Οχι. Ναι Δημητρα ναι.
Οποιος και αν εισαι οχι. Δεν ξερεις, δεν ξερω τιποτα. Ειμαι ο πιο απολυτος ανθρωπος που εχεις συναντησει θα μου πεις μια μερα γιατι η αυστηροτητα θα σε κανει να καταλαβεις οτι οντως τοσο καιρο δεν ηξερες τιποτα παρα μονο πραγματα που κανουμε οταν ειμαστε χαλαροι.
Εχω προβλημα με τις ιδεολογιες που εκφραζονται για να δικαιολογησουν προσωπικες βεντετες. Εχω προβλημα με το οτι δεν καταλαβαινει κανεις το προβλημα του. Εχω προβλημα με το οτι παραλογιζεσαι μεσα στα μουτρα μου και δε ζητας συγγνωμη. Εχω προβλημα με οποιον με κοιταει μεσα στα ματια και προσπαθει να καλυψει τις προθεσεις του. Εχω προβλημα με τον εαυτο μου γιατι του δινω αυτο που θελει την ωρα που το θελει. Εχω προβλημα με οποιον νομιζει οτι εχω προβλημα μαζι του. Εχω προβλημα με την προσπαθεια να δικαιολογηθουν αδικαιολογητα πραγματα, το εκανα καθε μερα. Εχω προβλημα οταν υπαρχει προβλημα και θεωρεις οτι το προβλημα ειναι με εσενα και οχι με τον πετροπολεμο που σε χτυπαει στα μουτρα καθε στιγμη. Εχω προβλημα που παραπονιεσαι αλλα το γουσταρεις. Εχω προβλημα με την ταση σου να γινεσαι το θυμα σε καθε κατασταση. Εγω φταιω θα πεις και θα το πιστεψεις αλλα εχεις ενα μικρο εντομο μεσα στο μυαλο σου που θα γελαει. Μολις ακουσεις αυτο που θελεις να ακουσεις απο εμενα και απο ολους μας θα αλλαξεις πολη και ονομα γιατι βαριεσαι. Αυτο ειναι το προβλημα σου. Παρακαλαω να μη βαριομαστε καθε στιγμη που φευγει αερας απο τους πνευμονες μου. Ακομη και αν αυτο σημαινει οτι θα τα χασεις ολα.
Εχω προβλημα με οποιον μου λεει πραγματα που κατα βαθος ξερει οτι εχω ακουσει. Εχω προβλημα με τον τροπο που μιλαω. Εχω προβλημα με ο,τι ειναι χιλιοειπωμενο. Nα μη μιλαμε. Να ειναι πιο αργα. Δεν το χρειαζομαι.
Ετσι λες καθε φορα και ο αερας της αποτυχιας φυσαει και ξαναφυσαει
Δεν μπορω να υποσχεθω τιποτα, εχω σπασει τα σημαντικοτερα. Χτυπα το κεφαλι σου στον τοιχο ομως, θα βγω απο αυτη την ηλιθιοτητα
Τα εχεις φτιάξει όλα σωστά στο μυαλό σου, ετσι? Ξερεις τι θελεις να γίνεις και να είσαι. Ξερεις ποια θεια σου θα σε βοηθησει να κανεις ολα τα πανηγυρια. Καθεσαι στο χαριτωμενο σπιτακι σου με ολον τον κοσμο και κοροιδευεις τον εαυτο σου και οποιον περναει απο εκει κοντα. Θα μπορουσαμε να σε κουβαλαμε στις πλατες μας για μια αιωνιοτητα, χαλί να πατας πανω οποτε εχεις νευρα. Εκει ησουν, του κρατησες το χερι και τον εκανες καλα. Γιατι δεν ηταν καλα? Τελεια ειναι οποιοσδηποτε χαιρεται τις δοξες του. Οχι. Ναι Δημητρα ναι.
Οποιος και αν εισαι οχι. Δεν ξερεις, δεν ξερω τιποτα. Ειμαι ο πιο απολυτος ανθρωπος που εχεις συναντησει θα μου πεις μια μερα γιατι η αυστηροτητα θα σε κανει να καταλαβεις οτι οντως τοσο καιρο δεν ηξερες τιποτα παρα μονο πραγματα που κανουμε οταν ειμαστε χαλαροι.
Εχω προβλημα με τις ιδεολογιες που εκφραζονται για να δικαιολογησουν προσωπικες βεντετες. Εχω προβλημα με το οτι δεν καταλαβαινει κανεις το προβλημα του. Εχω προβλημα με το οτι παραλογιζεσαι μεσα στα μουτρα μου και δε ζητας συγγνωμη. Εχω προβλημα με οποιον με κοιταει μεσα στα ματια και προσπαθει να καλυψει τις προθεσεις του. Εχω προβλημα με τον εαυτο μου γιατι του δινω αυτο που θελει την ωρα που το θελει. Εχω προβλημα με οποιον νομιζει οτι εχω προβλημα μαζι του. Εχω προβλημα με την προσπαθεια να δικαιολογηθουν αδικαιολογητα πραγματα, το εκανα καθε μερα. Εχω προβλημα οταν υπαρχει προβλημα και θεωρεις οτι το προβλημα ειναι με εσενα και οχι με τον πετροπολεμο που σε χτυπαει στα μουτρα καθε στιγμη. Εχω προβλημα που παραπονιεσαι αλλα το γουσταρεις. Εχω προβλημα με την ταση σου να γινεσαι το θυμα σε καθε κατασταση. Εγω φταιω θα πεις και θα το πιστεψεις αλλα εχεις ενα μικρο εντομο μεσα στο μυαλο σου που θα γελαει. Μολις ακουσεις αυτο που θελεις να ακουσεις απο εμενα και απο ολους μας θα αλλαξεις πολη και ονομα γιατι βαριεσαι. Αυτο ειναι το προβλημα σου. Παρακαλαω να μη βαριομαστε καθε στιγμη που φευγει αερας απο τους πνευμονες μου. Ακομη και αν αυτο σημαινει οτι θα τα χασεις ολα.
Εχω προβλημα με οποιον μου λεει πραγματα που κατα βαθος ξερει οτι εχω ακουσει. Εχω προβλημα με τον τροπο που μιλαω. Εχω προβλημα με ο,τι ειναι χιλιοειπωμενο. Nα μη μιλαμε. Να ειναι πιο αργα. Δεν το χρειαζομαι.
Ετσι λες καθε φορα και ο αερας της αποτυχιας φυσαει και ξαναφυσαει
Δεν μπορω να υποσχεθω τιποτα, εχω σπασει τα σημαντικοτερα. Χτυπα το κεφαλι σου στον τοιχο ομως, θα βγω απο αυτη την ηλιθιοτητα
αιτιλξ
Θα καθισεις στην πολυθρονα με τον καφε που εφερες απο καπου εξω και εγω θα καθισω στον καναπε, 6 μετρα απεναντι γιατι σε φοβαμαι? 5 χρονια, ποσοι ρινοκεροι θα εχουν υπαρξει εστω και για λιγο εδω. Συλλεγω την αδυναμια μου με μανια και τα βραδια δεν μπορω να κοιμηθω, γιατι ειναι δυσκολο κυριοι και κυριες να πεινας και να μη θελεις να φας.
Κανεις δεν κατοικει. Κανενας. Ειμαι πιο αδικος απο ποτε.
Εισαι πιο αδικος απο ποτε. Σε πληγωσαν τα ζωακια που χορευουν μεσα στην κοιλια μου. Εγω δεν ηθελα ποτε, με συγχωρεις. Τι λες κυρα μου που θα σε συγχωρησουμε? Πες μου, ποσα θελεις? Θελω χιλιαδες γιατι ειναι ολα δικα μου. Σας πουλαω και σας αγοραζω, δεν κανω τιποτα, καιω χρονο μεχρι να ερθει η σωτηρια ή να γινει ό,τι κάνω τόσο ανυπόφορο και μίζερο που θα διαγράψω τον εαυτο μου σε αυτη τη μορφη. Βουτια στα βαθια σε απευθειας μεταδοση απο την Αλασκα. Για την Αλασκα ρε κακοι ανθρωποι. Για ο,τι παιρνετε και για ο,τι παιρνω χωρις να το ξερω.
Δωστε του λιγο ακομη του παιδιου, το αντεχει. Εσυ φταις, το ξερω οτι εγω φταιω δεν χρειαζεται να ουρλιαζουμε, μπορουμε να κανουμε μια ηρεμη συζητηση για αυτο, να γραψουμε μια μαντιναδα ή ενα κειμενο σαν αυτο εδω που γραφω τωρα.
χα?
ΣΚΟΥΤΕΡ
Κανεις δεν κατοικει. Κανενας. Ειμαι πιο αδικος απο ποτε.
Εισαι πιο αδικος απο ποτε. Σε πληγωσαν τα ζωακια που χορευουν μεσα στην κοιλια μου. Εγω δεν ηθελα ποτε, με συγχωρεις. Τι λες κυρα μου που θα σε συγχωρησουμε? Πες μου, ποσα θελεις? Θελω χιλιαδες γιατι ειναι ολα δικα μου. Σας πουλαω και σας αγοραζω, δεν κανω τιποτα, καιω χρονο μεχρι να ερθει η σωτηρια ή να γινει ό,τι κάνω τόσο ανυπόφορο και μίζερο που θα διαγράψω τον εαυτο μου σε αυτη τη μορφη. Βουτια στα βαθια σε απευθειας μεταδοση απο την Αλασκα. Για την Αλασκα ρε κακοι ανθρωποι. Για ο,τι παιρνετε και για ο,τι παιρνω χωρις να το ξερω.
Δωστε του λιγο ακομη του παιδιου, το αντεχει. Εσυ φταις, το ξερω οτι εγω φταιω δεν χρειαζεται να ουρλιαζουμε, μπορουμε να κανουμε μια ηρεμη συζητηση για αυτο, να γραψουμε μια μαντιναδα ή ενα κειμενο σαν αυτο εδω που γραφω τωρα.
χα?
ΣΚΟΥΤΕΡ
Κυριακή 9 Ιουνίου 2013
Huge time
Καθε μερα νομιζεις οτι τα χειροτερα εχουν περασει.
Πηγαινοερχομαι καθιστη τυχαια πανω σε ενα ασπρο ταψι που γλυστραει και κουνιεται λιγακι απο τα πλαγια. Δεν ξερω πως ακουγεται αυτο, το ειδα στον υπνο μου. Ζεσταινομαι αρκετα. Τυχαιοι ανθρωποι τυχαια μερη, τυχαιες κουβεντες και τυχαια αδιαφορια. Προσπαθω να πιασω μια συζητηση, ειμαι πολυ σοβαρη ξαφνικα και βαριεσαι να μου μιλησεις-Οποιεδηποτε. Μπαινω μονη μου στον ρολο, το εχω πιασει απο την αρχη. Δεν θα σου μιλησω ποτε μαλλον. Βαριεμαι παρα πολυ ουτως η αλλως και ξερω οτι βαριεσαι και εσυ. Και θελεις να μη μιλαμε, εκτος αν πω κατι αστειο. Δεν μου βγαινει να πω τιποτα αστειο με την τυχη μου. Μαλλον αυτη τη στιγμη θα επρεπε να φυγω αλλα περιμενω λιγο μηπως αλλαξει κατι σε αυτην την αποτυχημενη αποπειρα να γινουμε φιλεναδες. Αυτα τα πραγματα δεν συμβαινουν σχεδον ποτε, καταλαβε το μητσαρα. Θελεις να με βλεπεις καπως και εγω θελω να με βλεπεις οπως σε βολευει να με βλεπεις για να μην σε απογοητευσω,. Δεν θελω να απογοητευσω κανεναν και ας το κανω καθε μερα, γιατι αργω παντα. Αυτοματα λοιπον γινομαι αυτο γιατι αυτο θελουμε ολοι και ξανα θελω να φαω τα χερια μου ενω η αμηχανια γινεται ενα τερας που μου αναλυει καθε στιγμη στο αυτι το τι θα μπορουσα να σας πω και τι θα μπορουσα να μη σας πω. Τα λεω ολα λαθος τελικα. Δευτερα παρασκευη και ποδοσφαιρο, δεν ενιωσα ανετα ποτε για αυτο φοβαμαι να βγω εξω απο το σπιτι μου. Τα παντα πρεπει να ειναι προμελετημενα. Το αλκοολ θα με κανει να πω κατι που θα μετανιωσω την επομενη μερα ενω θα ξερω οτι δεν ηταν κακο. Ολοι σπευδουν να με δικαιολογησουν σαν συγκαταβατικες ψυχολογες. Ειναι λογικο. οΟυαου. Μονο λογικο δεν ειναι φιλε μου. Εχω εκπλαγει απο την ηλιθιοτητα μου πολλες φορες. 28 μηνες. Καταλαβαινει κανεις τι ειναι 28 μηνες? Προκαλω την τυχη μου, γιατι? αναρωτιεμαι και εγω. Φυλακη. Εκει θα παμε. Μπορω να ειμαι ξαπλωμενη ολη τη μερα και να διαβαζω βιβλια για ζωα, για χρονια για μηνες για χιλιετιες. Ειναι αληθινο. Το κραταω αληθινο. οπως το χιπ χοπ που μου ανελυε χθες ενας οδηγος ταξι. Τον ειχε πιασει ενα παραπονο για τις φτωχογειτονιες της αμερικης και την κοινωνικη τους δομη. Τα ματια σου ειναι ασπρα απο κατω Μαριορη.
Εκει στη φυλακη
Σε γνωρισα πρωι (βραδυ ηταν)
Ελαμπες πολυ και γιναμε και φιλοι (ανθρωποι)
Τριχωμα ειχες πολυ γιατι ησουν και σκυλι
Ασπρο με ξανθο ησουν πολυ καλη
Εισαι ακομη εκει
Και εγινες ανθρωπί
Με κοιταξες στα ματια και μου χαμογελασες
Χαρηκα πολυ γιατι εισαι η καλυτερη και καταλαβες την ειρωνια
καθε φορα που με εβλεπες να χαμογελαω και να λεω "ενταξει" ησουν εκει και μου ελεγες να μην ανησυχω. Και σε κρατουσα απο το λαιμο τα βραδια του καλοκαιριου, αγκαλια να αγναντευουμε τη λιμνη και τις γατες και τα αστερια. Προστατη του σπιτιου, αγαπημενη μου joujou.
Χαριζω τα ματια μου που φαινονται καλοσυνατα και ανησυχα. Να με πιστευεις μονο οταν δεν χαμογελαω. Το κανω για να μη μιλαω. Αν σταματουσες και εσυ να μιλας για λιγο θα καταλαβαινες. Ολα τα υπολοιπα ειναι βλακειες που κανουμε για να συμπαθουμε ο ενας κουλος τον αλλο. Ή μηπως οχι?
Πηγαινοερχομαι καθιστη τυχαια πανω σε ενα ασπρο ταψι που γλυστραει και κουνιεται λιγακι απο τα πλαγια. Δεν ξερω πως ακουγεται αυτο, το ειδα στον υπνο μου. Ζεσταινομαι αρκετα. Τυχαιοι ανθρωποι τυχαια μερη, τυχαιες κουβεντες και τυχαια αδιαφορια. Προσπαθω να πιασω μια συζητηση, ειμαι πολυ σοβαρη ξαφνικα και βαριεσαι να μου μιλησεις-Οποιεδηποτε. Μπαινω μονη μου στον ρολο, το εχω πιασει απο την αρχη. Δεν θα σου μιλησω ποτε μαλλον. Βαριεμαι παρα πολυ ουτως η αλλως και ξερω οτι βαριεσαι και εσυ. Και θελεις να μη μιλαμε, εκτος αν πω κατι αστειο. Δεν μου βγαινει να πω τιποτα αστειο με την τυχη μου. Μαλλον αυτη τη στιγμη θα επρεπε να φυγω αλλα περιμενω λιγο μηπως αλλαξει κατι σε αυτην την αποτυχημενη αποπειρα να γινουμε φιλεναδες. Αυτα τα πραγματα δεν συμβαινουν σχεδον ποτε, καταλαβε το μητσαρα. Θελεις να με βλεπεις καπως και εγω θελω να με βλεπεις οπως σε βολευει να με βλεπεις για να μην σε απογοητευσω,. Δεν θελω να απογοητευσω κανεναν και ας το κανω καθε μερα, γιατι αργω παντα. Αυτοματα λοιπον γινομαι αυτο γιατι αυτο θελουμε ολοι και ξανα θελω να φαω τα χερια μου ενω η αμηχανια γινεται ενα τερας που μου αναλυει καθε στιγμη στο αυτι το τι θα μπορουσα να σας πω και τι θα μπορουσα να μη σας πω. Τα λεω ολα λαθος τελικα. Δευτερα παρασκευη και ποδοσφαιρο, δεν ενιωσα ανετα ποτε για αυτο φοβαμαι να βγω εξω απο το σπιτι μου. Τα παντα πρεπει να ειναι προμελετημενα. Το αλκοολ θα με κανει να πω κατι που θα μετανιωσω την επομενη μερα ενω θα ξερω οτι δεν ηταν κακο. Ολοι σπευδουν να με δικαιολογησουν σαν συγκαταβατικες ψυχολογες. Ειναι λογικο. οΟυαου. Μονο λογικο δεν ειναι φιλε μου. Εχω εκπλαγει απο την ηλιθιοτητα μου πολλες φορες. 28 μηνες. Καταλαβαινει κανεις τι ειναι 28 μηνες? Προκαλω την τυχη μου, γιατι? αναρωτιεμαι και εγω. Φυλακη. Εκει θα παμε. Μπορω να ειμαι ξαπλωμενη ολη τη μερα και να διαβαζω βιβλια για ζωα, για χρονια για μηνες για χιλιετιες. Ειναι αληθινο. Το κραταω αληθινο. οπως το χιπ χοπ που μου ανελυε χθες ενας οδηγος ταξι. Τον ειχε πιασει ενα παραπονο για τις φτωχογειτονιες της αμερικης και την κοινωνικη τους δομη. Τα ματια σου ειναι ασπρα απο κατω Μαριορη.
Εκει στη φυλακη
Σε γνωρισα πρωι (βραδυ ηταν)
Ελαμπες πολυ και γιναμε και φιλοι (ανθρωποι)
Τριχωμα ειχες πολυ γιατι ησουν και σκυλι
Ασπρο με ξανθο ησουν πολυ καλη
Εισαι ακομη εκει
Και εγινες ανθρωπί
Με κοιταξες στα ματια και μου χαμογελασες
Χαρηκα πολυ γιατι εισαι η καλυτερη και καταλαβες την ειρωνια
καθε φορα που με εβλεπες να χαμογελαω και να λεω "ενταξει" ησουν εκει και μου ελεγες να μην ανησυχω. Και σε κρατουσα απο το λαιμο τα βραδια του καλοκαιριου, αγκαλια να αγναντευουμε τη λιμνη και τις γατες και τα αστερια. Προστατη του σπιτιου, αγαπημενη μου joujou.
Χαριζω τα ματια μου που φαινονται καλοσυνατα και ανησυχα. Να με πιστευεις μονο οταν δεν χαμογελαω. Το κανω για να μη μιλαω. Αν σταματουσες και εσυ να μιλας για λιγο θα καταλαβαινες. Ολα τα υπολοιπα ειναι βλακειες που κανουμε για να συμπαθουμε ο ενας κουλος τον αλλο. Ή μηπως οχι?
Κυριακή 2 Ιουνίου 2013
Kυριακές
Μαρίνες. Ε?
χα!χου! Κανεις δεν καταλαβαινει κυ-μα κιμα. χαχαχα
Οι κυριακές είναι οι χειρότερες μέρες, το έχω πει πολλες φορες. Ειναι οι μερες που σε κανουν να μισεις τον εαυτο σου. Η κυριακη ειναι η μερα της ενοχης, η μερα που βλεπεις τι εκανες και τι δε εκανες και τι θα κανεις και τι δεν θα καταφερεις ποτε να κανεις. Ειχα βγει εξω μια φορα με την καινουργια μου φιλη κυριακη, πριν 4 χρονια. Εβρεχε ψιλα και δεν υπηρχαν φωτα στην πολη και κανεις δεν κυκλοφορουσε και ηταν μια πολυ λαθος επιλογη το να βγεις εξω μια τετοια μερα αλλα ολα αυτα ειναι ζητηματα επιβιωσης. Το να νιωσεις οτι και καποιον αλλον τον τρωει μεσα του κατι στη ζωη του και τον βασανιζει αυτο που ζει και μετα βυθιζεστε μαζι στη μιζερια του κιτρινου φωτος που εχει μια μικρη αυρα ομιχλης γυρω του απο την υγρασια. Η υγρασια που σου κοβει την ανασα και κανει το κρυο γυαλι να σε σφαζει ανα τρια βηματα. Περπατας σφιγμενος και πονανε τα πλευρα σου γιατι νυσταζεις και δεν θελεις να εισαι ξυπνιος για να βιωνεις το οτιδηποτε. Καπου υπαρχει μια καλυτερη μερα που αυτοι που ειναι γυρω σου ειναι πιο χαρουμενοι και δεν χρειαζεται να καθεστε μαζι σιωπηλα παρηγορωντας ο ενας το βαλτωμα του αλλου. Ετσι ηταν καθε μερα. Δεν εχω τιποτα για να παω στον δουναβη. Δεν εχω απολυτως τιποτα.αυτα που πιανω λιωνουν σαν χιονακι στα χερια μου και εξαφανιζονται και μετα ξεχναω οτι υπηρξαν. Δεν ειναι αυτες οι εποχες που μπορω να θυμαμαι και να συγκρατω πραγματα και ανθρωπους και στιγμες και μου μενουν τοσα λιγα. Θυμαμαι μια βροχη ξανα πριν εναν χρονο που φορουσα κοντομανικο και βγηκα απο το πολυτεχνειο και εβρεχε με λυσσα και καθομουν στο πεζοδρομιο ακαλυπτη περιμενοντας και ειχα γινει μουσκεμα. Αυτο θυμηθηκα σημερα το πρωι που ξυπνησα. Φοραω ενα καρο πουκαμισο ανοιχτο γιατι εχω μεγαλη πλατη και με εμποδιζει οταν θελω να γινομαι τερας. Αυτα για τις ασχημες κυριακες. Και αλλα πολλα. Ποτε δεν θα σταματησω να ασχολουμαι με το ποσο γαμημενη μπορει να ειναι μια κυριακη και ποσο μπορει να σου καταστρεψει τη ζωη αυτη η μερα. Τα μεγαλυτερα λαθη τα εχω κανει τις κυριακες. Για να μη σκεφτομαι. Τι αλλα νεα? Καλα μωρε, καθισε.
Θα επρεπε να σου σπασω τα δαχτυλα ενα ενα, και να σου ραγισω 5 πλευρα. Αυτο θα ηταν σωστο και δικαιο. Οριακα δεν διελυσες και τη συγνωμη σου δεν την πιστευουμε γιατι καθε φορα που την πεταω ετσι, εχω πληρη γνωση του τι ακριβως κανει το προσωπο μου. Μπορω να καταλαβω.
Οπως και να εχει, συνεχιζω γραφοντας για τις ομορφες κυριακες. Σημερα ειναι μια ομορφη κυριακη. Θα βρεξει αλλα δεν με πειραζει καθολου. Ερχεται, πηγαινω και τον βλεπω για λιγο. Πινουμε καφε ή πηγαινουμε να φάμε ή πηγαινουμε στο γήπεδο ή μου φερνει κατι στο σπιτι και καθόμαστε και λέμε βλακείες. Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα αλλα μου δινει την αισθηση οτι θα τα καταφερω και ολα θα πανε καλα. Αυτο ειναι ασφαλεια και σιγουρια και ο,τι καλυτερο μπορει να γινει γιατι δεν νιωθεις μονος σου. Αυτο που εισαι ειναι εκει και σε στηριζει. Ειμαστε σκυλακια και γελανε τα μουστακια μας και σας ευχαριστω.
geisha ha ha ha ha
χα!χου! Κανεις δεν καταλαβαινει κυ-μα κιμα. χαχαχα
Οι κυριακές είναι οι χειρότερες μέρες, το έχω πει πολλες φορες. Ειναι οι μερες που σε κανουν να μισεις τον εαυτο σου. Η κυριακη ειναι η μερα της ενοχης, η μερα που βλεπεις τι εκανες και τι δε εκανες και τι θα κανεις και τι δεν θα καταφερεις ποτε να κανεις. Ειχα βγει εξω μια φορα με την καινουργια μου φιλη κυριακη, πριν 4 χρονια. Εβρεχε ψιλα και δεν υπηρχαν φωτα στην πολη και κανεις δεν κυκλοφορουσε και ηταν μια πολυ λαθος επιλογη το να βγεις εξω μια τετοια μερα αλλα ολα αυτα ειναι ζητηματα επιβιωσης. Το να νιωσεις οτι και καποιον αλλον τον τρωει μεσα του κατι στη ζωη του και τον βασανιζει αυτο που ζει και μετα βυθιζεστε μαζι στη μιζερια του κιτρινου φωτος που εχει μια μικρη αυρα ομιχλης γυρω του απο την υγρασια. Η υγρασια που σου κοβει την ανασα και κανει το κρυο γυαλι να σε σφαζει ανα τρια βηματα. Περπατας σφιγμενος και πονανε τα πλευρα σου γιατι νυσταζεις και δεν θελεις να εισαι ξυπνιος για να βιωνεις το οτιδηποτε. Καπου υπαρχει μια καλυτερη μερα που αυτοι που ειναι γυρω σου ειναι πιο χαρουμενοι και δεν χρειαζεται να καθεστε μαζι σιωπηλα παρηγορωντας ο ενας το βαλτωμα του αλλου. Ετσι ηταν καθε μερα. Δεν εχω τιποτα για να παω στον δουναβη. Δεν εχω απολυτως τιποτα.αυτα που πιανω λιωνουν σαν χιονακι στα χερια μου και εξαφανιζονται και μετα ξεχναω οτι υπηρξαν. Δεν ειναι αυτες οι εποχες που μπορω να θυμαμαι και να συγκρατω πραγματα και ανθρωπους και στιγμες και μου μενουν τοσα λιγα. Θυμαμαι μια βροχη ξανα πριν εναν χρονο που φορουσα κοντομανικο και βγηκα απο το πολυτεχνειο και εβρεχε με λυσσα και καθομουν στο πεζοδρομιο ακαλυπτη περιμενοντας και ειχα γινει μουσκεμα. Αυτο θυμηθηκα σημερα το πρωι που ξυπνησα. Φοραω ενα καρο πουκαμισο ανοιχτο γιατι εχω μεγαλη πλατη και με εμποδιζει οταν θελω να γινομαι τερας. Αυτα για τις ασχημες κυριακες. Και αλλα πολλα. Ποτε δεν θα σταματησω να ασχολουμαι με το ποσο γαμημενη μπορει να ειναι μια κυριακη και ποσο μπορει να σου καταστρεψει τη ζωη αυτη η μερα. Τα μεγαλυτερα λαθη τα εχω κανει τις κυριακες. Για να μη σκεφτομαι. Τι αλλα νεα? Καλα μωρε, καθισε.
Θα επρεπε να σου σπασω τα δαχτυλα ενα ενα, και να σου ραγισω 5 πλευρα. Αυτο θα ηταν σωστο και δικαιο. Οριακα δεν διελυσες και τη συγνωμη σου δεν την πιστευουμε γιατι καθε φορα που την πεταω ετσι, εχω πληρη γνωση του τι ακριβως κανει το προσωπο μου. Μπορω να καταλαβω.
Οπως και να εχει, συνεχιζω γραφοντας για τις ομορφες κυριακες. Σημερα ειναι μια ομορφη κυριακη. Θα βρεξει αλλα δεν με πειραζει καθολου. Ερχεται, πηγαινω και τον βλεπω για λιγο. Πινουμε καφε ή πηγαινουμε να φάμε ή πηγαινουμε στο γήπεδο ή μου φερνει κατι στο σπιτι και καθόμαστε και λέμε βλακείες. Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα αλλα μου δινει την αισθηση οτι θα τα καταφερω και ολα θα πανε καλα. Αυτο ειναι ασφαλεια και σιγουρια και ο,τι καλυτερο μπορει να γινει γιατι δεν νιωθεις μονος σου. Αυτο που εισαι ειναι εκει και σε στηριζει. Ειμαστε σκυλακια και γελανε τα μουστακια μας και σας ευχαριστω.
geisha ha ha ha ha
Σάββατο 1 Ιουνίου 2013
Υποκρισάρα
Πολυ αργά θυμήθηκα κοιμήθηκα, άργησα, αγχώθηκα και ακόμη δεν έγινε τίποτα.
Τα έχεις πιάσει όλα σωστά από την αρχη. Έχω έναν φίλο που ειναι πολυ διασημος και τον θαυμαζουν ολοι γιατι κανει τριπλη ζωη. Κανεις δεν ξερει οτι αυτος ο φιλος ψαχνει παρηγορια στην αγκαλια μιας ντουζινας κοκκινων αυγων τα βραδια. Η κακη αισθητικη δεν κρυβεται ποτε καλα πισω απο τα πουπουλα. Πρεπει να το κανεις για να καταλαβεις τι σημαινει και τι συμβαινει μεσα και εξω απο τις ακρες.
Υπαρχουν παντου ματια και με κοιταζουν, πανω απο το κεφαλι μου δεκα εικοσι εβδομηντα ματια, βγαινουν το πρωι εξαφανιζονται το βραδυ ξαναεμφανιζονται αργα τη νυχτα και με σημαδευουν με τα μικρα νυχια τους. Δοκιμασα να τα ψεκασω, πεθαναν, ηρθαν αλλα, δεν ξερω τι συμβαινει. Συνεχιζουν να μου λενε οτι δεν θα καταφερω να τα ξεχασω αυτα που ξερω και μετα με ρωτανε συνεχεια τι εχω και τι νιωθω για εσενα και για εμενα και για τον γειτονα και για τη θεια του και πως αισθανομαι οταν σας βλεπω και μας βλεπω και τι πιστευω για την κατασταση και απο που πηγαζουν ολα αυτα και κανεις δεν ξερει οτι εχω σιχαθει να ρωταω τον εαυτο μου τις ιδιες ηλιθιοτητες απο την πρωτη στιγμη που χτυπησα το κεφαλι μου πανω στο τραπεζι και η απαντηση δεν υπαρχει πια. Εχουν μπερδευτει ολες οι λεξεις και ολα τα συναισθηματα και δεν υπαρχει χρονος. Εχω δωσει ολο μου το χρονο σε μικρα ψευτικα σκυλακια και αυτο που με εκνευριζει ειναι οτι αυτον τον χρονο μονο εγω ξερω γιατι τον εδωσα και δεν θα τον παρω ποτε πισω. Γαμημενα αυτοκινητα και γαμημενος χρονος που εφυγε και δεν θα ξαναερθει ποτε. Αλαζονικα λεωφορεια πηγαινοερχονται χαρουμενα με τον ογκο τους και με τρωνε στον υπνο μου.
Τιποτα δεν ειναι τρομαχτικο οταν σου εχουν ριξει νιτρικο στο προσωπο.
Τι νιτρικο?
Νιτρικο σκετο. Χαιρομαι που φεραμε εις περας αυτη τη συνεννοηση. Οταν κατεβαζω το χερι μου νιωθω 2. Υπαρχω σαν να ειμαι κωλοπαιδο και βασιλιας ταυτοχρονα. Οταν ανεβαζω το χερι μου νιωθω ενα και τρια και αυτο ειναι πολυ απελευθερωτικο γιατι το κωλοπαιδο φευγει και δεν ειμαι βασιλιας πια αλλα ειμαι σκλαβος του καλου εαυτου μου. Τί τίτλος!
geisha
Τα έχεις πιάσει όλα σωστά από την αρχη. Έχω έναν φίλο που ειναι πολυ διασημος και τον θαυμαζουν ολοι γιατι κανει τριπλη ζωη. Κανεις δεν ξερει οτι αυτος ο φιλος ψαχνει παρηγορια στην αγκαλια μιας ντουζινας κοκκινων αυγων τα βραδια. Η κακη αισθητικη δεν κρυβεται ποτε καλα πισω απο τα πουπουλα. Πρεπει να το κανεις για να καταλαβεις τι σημαινει και τι συμβαινει μεσα και εξω απο τις ακρες.
Υπαρχουν παντου ματια και με κοιταζουν, πανω απο το κεφαλι μου δεκα εικοσι εβδομηντα ματια, βγαινουν το πρωι εξαφανιζονται το βραδυ ξαναεμφανιζονται αργα τη νυχτα και με σημαδευουν με τα μικρα νυχια τους. Δοκιμασα να τα ψεκασω, πεθαναν, ηρθαν αλλα, δεν ξερω τι συμβαινει. Συνεχιζουν να μου λενε οτι δεν θα καταφερω να τα ξεχασω αυτα που ξερω και μετα με ρωτανε συνεχεια τι εχω και τι νιωθω για εσενα και για εμενα και για τον γειτονα και για τη θεια του και πως αισθανομαι οταν σας βλεπω και μας βλεπω και τι πιστευω για την κατασταση και απο που πηγαζουν ολα αυτα και κανεις δεν ξερει οτι εχω σιχαθει να ρωταω τον εαυτο μου τις ιδιες ηλιθιοτητες απο την πρωτη στιγμη που χτυπησα το κεφαλι μου πανω στο τραπεζι και η απαντηση δεν υπαρχει πια. Εχουν μπερδευτει ολες οι λεξεις και ολα τα συναισθηματα και δεν υπαρχει χρονος. Εχω δωσει ολο μου το χρονο σε μικρα ψευτικα σκυλακια και αυτο που με εκνευριζει ειναι οτι αυτον τον χρονο μονο εγω ξερω γιατι τον εδωσα και δεν θα τον παρω ποτε πισω. Γαμημενα αυτοκινητα και γαμημενος χρονος που εφυγε και δεν θα ξαναερθει ποτε. Αλαζονικα λεωφορεια πηγαινοερχονται χαρουμενα με τον ογκο τους και με τρωνε στον υπνο μου.
Τιποτα δεν ειναι τρομαχτικο οταν σου εχουν ριξει νιτρικο στο προσωπο.
Τι νιτρικο?
Νιτρικο σκετο. Χαιρομαι που φεραμε εις περας αυτη τη συνεννοηση. Οταν κατεβαζω το χερι μου νιωθω 2. Υπαρχω σαν να ειμαι κωλοπαιδο και βασιλιας ταυτοχρονα. Οταν ανεβαζω το χερι μου νιωθω ενα και τρια και αυτο ειναι πολυ απελευθερωτικο γιατι το κωλοπαιδο φευγει και δεν ειμαι βασιλιας πια αλλα ειμαι σκλαβος του καλου εαυτου μου. Τί τίτλος!
geisha
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
