Απόψεις για τα μήλα

I know who I am, do you know who you are? Apples and oranges.
Χαρτακια και αποχαρτακια και ξεχαρτακια. Απειρες ηλιθιες λεξεις εχω γραψει για αλλους και τις διαβαζω μετα απο καιρο και μαθαινω τον εαυτουλη μου καλυτερα. Χθες με πηρε ο υπνος την ωρα που σκεφτομουν οτι τα μηλα ειναι σχεδον αδιαφορα και αν μπορουσα να πω οτι ειναι κατι, θα ελεγα οτι ειναι πορτοκαλια και μπανανες μαζι αν και αυτο ειναι ΨΕΜΑ. Επισης η λεξη που τα οριζει, εκφραζεται τις περισσοτερες φορες με μια πολυ αηδιαστικη αρθρωση. Και μαζι με αυτη τη λεξη τρεφω απεχθεια και για τη λεξη λευκο. Ασπρο ειναι. Αν πινεις ο,τι πινεις τις σωστες ωρες βγαινουν τερατα. Και αν ειχα τεραστια πορτοκαλια με μεγαλυτερα πραγματα συγκρατημενα απο μεμβρανες θα τα ετρωγα και αυτα.
Με ανατριχιαζει το ποσο γνωριμα ειναι. Και αυτα που ηξερα τα ξεχασα. Και αυτα που θεωρησα αλλαξαν μια μερα που εβρεξε πολυ. Και τα λαδια ξεπλαινονται δυσκολα απο τα πατωματα. Και επισης τα πορτοκαλια ειναι πετρες. Αεροβικες πετρες εισαι εσυ. Πιο αεροβικο ομως ειναι αυτο που ακουω, γιατι ειναι μετρημενο και σταματαει αποτομα αλλα απο μεσα σου το συνεχιζεις.
Για να καθαρισω το πατωμα καλα θα πρεπει να γονατισω κατω και να τριβω με μανια*(θα επανελθω σε λιγο εδω).
Και εχω μια μανια με το να μη μου πειραζουν τα πραγματα, οσο διαλυμενα και αν μπορει να τα εχω κανει. Γιατι θυμαμαι οτι ο αδερφος μου θυμωνε οταν πειραζα τα δικα του. Και δεν αφηνω κανεναν να μου πλυνει τα τηγανια. Γιατι μια φορα καποιος ανελαβε την πρωτοβουλια και χρησιμοποιησε συρμα. Και πολλα πραγματα μπορει να αχρηστευθουν. Και δεν μου αρεσει να εκνευριzομαι με τους ανθρωπους. Προτιμω να εκνευριζομαι με εμενα.
* Και καθως επανερχομαι, το νιωθω να ποναει και προσπαθω να ειμαι φυσιολογικος αλλα με τρωει απο μεσα. Δεν εχει στραβωσει κατι, δεν εχει τοποθετηθει λαθος τιποτα, ολα ειναι στη σωστη θεση αλλα μια καινουργια βιδα δημιουργειται σιγα σιγα με τη μαγεια του χρονου και της τασης των πραγματων να συσσωρευονται μαζι σε ενα σημειο και να γινονται ενιαια. και οπως οταν ζεις καπου, η κινηση σου κανει τη σκονη να μαζευεται εκει και να γινεται ενας ανθρωπακος, MY KNEE IS BEING DUSTED AWAY. It's not something that can be fixed. It can only be held together, until it falls apart. And when that sunshine hits, I'll have to get a new one
fuck off
geisha