παρε παρε

Ολα ξεκινανε απο την ασυνεπεια. Δεν ξεκινανε ολα απο εκει, αλλα αυτη ειναι η αφορμη. Ξεκινας να λες ψεματα γιατι αργησες να πας στο σχολειο, γιατι δεν μαζεψες το πλυντηριο της καρδιας σου, γιατι εισαι τεμπελης οταν αφηνεσαι στη μαλακια της καθημερινοτητας, γιατι οτι στοχους ειχες σιγα σιγα τους ξεχνας, η τηλεοραση ηταν πιο ευχαριστη απο τη γεωμετρια (ο χαμηλοτερος βαθμος που ειχα παρει ποτε ηταν στο αγαπημενο μου μαθημα). Θελεις να ξερεις λιγο απο ολα αλλα βαριεσαι καπως και η τηλεοραση εξακολουθει να υπαρχει και να ειναι ανοιχτη. Μετα μπορει να κανεις μαλακιες και λες ψεματα και για αυτες. Για να μην το κανω δοκιμιο αυτο εδω, ολοι ξερουμε που καταληγει αυτο, σιγα σιγα γινεται εθισμος λες ψεματα για τα παντα χωρις λογο, λες ψεματα για αυτο που θες, λες ψεματα για αυτο που εισαι γιατι θα ηθελες να εισαι κατι αλλο, λες ψεματα για τις αναγκες σου λες λες λες γενικοτερα και το πιο κουλο ειναι οτι μεσα απο αυτη τη διαδικασια νομιζεις οτι εισαι ενταξει γιατι πιστευεις οτι κατα βαθος πιεστηκες και εκανες πραγματα που σε οδηγησαν να πεις ψεματα αλλα δεν εισαι ετσι πραγματικα και ακομη και αν δεν εισαι ετσι, μετα απο την πρωτη τεραστια μαλακια εχουν περασει 3 χρονια οπου με καποιον τροπο επρεπε να διαχειριστεις αυτο που εκανες και ξαφνικα συνειδητοποιεις οτι φιλε μου τι δεν ειμαι ετσι, τα τελευταια τρια χρονια ειμαι ετσι. Ειναι προβλημα ολο αυτο. Ο ταδε και ο δεινα μου ειπαν οτι η κατασταση εκεινη μου δημιουργησε προβλημα και οτι θα το χτυπησω πανω σε αλλους γιατι ετσι γινεται, ναι το βλεπω αλλα ποτε δεν εβλεπα οτι θα μπορουσα να το κανω. Και ακομη και στην περιπτωση που δεν λες ψεματα στον εαυτο σου, βρισκεις μονιμως δικαιολογιες η προσπαθεις να βρεις ομοιοτητες για να κατηγορισεις αλλους η να παρομοιασεις μια κατασταση με μια αλλη κατασταση για να δειξεις οτι η καημενη η μοιρα με οδηγησε και παντα εχεις την τακτικη του να κανεις την πιο σκληρη αυτοκριτικη στην αρχη και μετα να βρεις εναν λογο να βγεις λιγο απ'εξω με βλεμμα σαν να κοιταζεις καποιον που σου σκοτωσε κατι. Κανεις δεν σου σκοτωσε τιποτα, μονος σου τα σκοτωνεις. Και ακομη και αν θελεις και αγαπας κατι περισσοτερο απο το να εισαι χαρουμενος, οταν σε βρισκει σε αυτη την κατασταση προσπαθεις να τα χωρεσεις ολα αλλα δεν χωρανε ολα, εχω μια ιδεα για τον εαυτο μου οτι θα κανει τα πραγματα διαφορετικα αλλα καποιοι κανονες εχουν ακραιους λογους που υπαρχουν και μετα μπλεκονται οι ιστοριες και το ενα και το αλλο και το εδω και το εκει και το παρελθον και το παρον και το μελον και στο τελος ερχεται μια νταλικα, μπουκαρει μεσα στο σπιτι σου καταστρεφοντας της παναγιας τα κερατα και ξερναει ολες τις μαλακιες που εχεις πει πανω σου. Πολυ ωραια ειναι αλλα να μην το δοκιμασετε ποτε γιατι δεν ειναι πολυ ωραια. Μπορεις να επανελθεις γιατι το εχεις ξανακανει αλλα εισαι σιγουρος οτι μπορεις να επανελθεις τελειως? Και ποιος παιρνει το ρισκο να σε εμπιστευθει? Ειπα οτι ερχομαι και αργησα 2 ωρες. Γιατι ειπα οτι ερχομαι αφου ηξερα οτι θα αργησω 2 ωρες? Τα τελευταια χρονια φοβηθηκα τοσο πολυ οτι με καποιον τροπο μεσα στο αιμα υπαρχει αυτο το σφαλμα που τελικα δεν υπηρχε τιποτα και το εφτιαξα απο την αρχη στην προσομοιωμενη μου βερζιον. Προσπαθω να καταλαβω τι θα μπορουσε να με οδηγησει στο να ειμαι κωλοπαιδο και δεν βλεπω οτι γινομαι κωλοπαιδο γιατι το επιλεγω καθε φορα, χωρις δικαιολογιες. Και ξερω οτι εχω αποθημενα και εχω τυπωμενα μεσα μου πραγματα αλλων που συνεβησαν ανα τα χρονια και δεν μπορουσα να καταλαβω γιατι και πως και μου εμειναν αλυτα και ανεπεξεργαστα αλλα γαμω δεν υπαρχει καμια δικαιολογια. Και ετσι καπως καταλαβαινεις καλυτερα τον κοσμο και το ποδοσφαιρο. Και αυτα που ακουγες απο διαφορους ανθρωπους ναουμε που σου ερχονται μπουμερανγκ ναουμε. Πως σκατα διορθωνεις ο,τι δεν υπαρχει πια δεν ξερω αλλα σιγουρα υπαρχει καποιος ανθρωπος που αν ηξερε ολες τις μαλακιες θα σε κλειδωνε σε ενα πηγαδι και δεν θα σε αφηνε να ξαναβγεις. Και αυτον τον ανθρωπο θα πρεπει να ευχαριστεις για καθε μερα που δεν εισαι χειροτερα απο οτι ηδη εχεις γινει γιο.
I wanna go because blablabla
Ok, then go if you are sure.
Yes, but blablabla
Then don't go
But bla bla bla
Then go.
You're really helpful, aren't ya?