Γάμα τον καφέ, γάμα τις μπύρες

Σκέτη θέλω να είμαι. Θέλω να με κάνει σκέτη.
Μάζεψε μου το γραφείο και κανε τα ολα καθαρα γιατι δεν αντεχω να βλεπω τριμπουρδελα εκει που καθομαι. Μας εχουν περικυκλωσει οι αραχνες. Αυτο βεβαια ειναι καλο, γιατι ειναι ομορφο να γυρνας στο σπιτι σου και να μη βλεπεις κατι αηδιαστικο να σερνεται, αλλα κατι που τρωει αηδιαστικα πραγματα. Βεβαια, ενας ανθρωπος τον οποιο μαλλον εκτιμω περισσοτερο απο ολους τους ανθρωπους στον πλανητη -μαζι με αλλους 3- μου ειπε οτι οι αραχνες ειναι σημαδι εγκαταλλειψης. Κι ειναι οντως, αλλα ουτε αυτο ειναι κακο, ειναι απλως ενα γεγονος απο αυτα που σου συμβαινουν κατα καιρους.
Η ξανθια πρωην ουαου κοπελα πλεον βαδιζει πανω στις δυσκολιες με τις οποιες ειναι στρωμενη η πορεια ενος επιστημονα. Καθως ομως ειναι ασοβαρη και καργια, δεν μπορει να αντιμετωπισει τιποτα και αναπτυσσει εναν φθονο προς τους ανδρες, και ιδιαιτερα ενα μισος προς τον συζυγο της ο οποιος γνωριζει περισσοτερα για τον Κοντρερας και την εθνικη ομαδα της Χιλης παρα για οτιδηποτε σχετικο με το αντικειμενο του. Αυτα που λεω ομως δεν ειναι αληθειες οποτε να μην τα πιστευετε.
Το καπνισμα παλια ηταν παρανομο.
Τα μυαλα μου και μια λιρα. Σε ακολουθω, με ακολουθεις, εχουμε χασει ολο μας τον χρονο και ο φοβος τρωει απο ολους τους ανθρωπους λιγο εγκεφαλο. Φοβαμαι και παντα θα φοβαμαι και ολοι θα φοβομαστε παντα. Ετσι γενιουνται τα μεγαλα αστερια και οι καταστροφεις και η αλικη βουγιουκλακη. Φοβηθειτε αφοβα γαμω τα σπιτια, κανει καλο. Θα μπορεσουμε να καψουμε ολη την πολη, να μαχαιρωσουμε οποιον μας κοιταζει στο δρομο, και να απλωσουμε τραχανα πανω σε δισκους των led zeppelin.
Αν μου τραβηξεις το χερι δυνατα, αν μου τραβηξεις τα μαλλια, αν μου τραβηξεις τη μπλουζα για να με φερεις πιο κοντα, θα σου δαγκωσω το μαγουλο και θα το φτυσω στο παρμπριζ. Θα σου ανοιξω τον θωρακα και θα αφησω δυο δοντια στην καρδια σου. Οποιος ενοχλει τον πρωτο, τα βαζει με τον τριτο. Ο τριτος ειναι παντα ο τρελος. Εκει εχουμε καταληξει ολοι και δεν το ξερουμε.
Αφου λοιπον με κλωτσησει ο ελεφαντας και αφου κλωτσησω το σκαμπο θα μεταφερθουμε αυτοματα σχεδον στο μελλον το οποιο μελλεται να ειναι ενδοξο και σπαρμενο με μπλε εσκιμωους που με βοηθησαν καποτε να φτιαξουμε βαρκες για να παμε να χαιδεψουμε τις φωκιες.
Βρισκομουν σε ενα αεροπλανο οταν μου ηρθε το εγκεφαλικο και ο φοβος οτι ολα ειναι γκριζομπλε και θα πηδηξουμε και θα μας πηδηξουν οι χελωνες.
Δεν εισαι αθωος, δεν εισαι ενοχος δεν εισαι ο Τζακ, ουτε ο Σλαϊ. Εισαι ματαιοδοξος και θα καταστρεψεις πολυ κοσμακη ακομη. Μακαρι να καταλαβαιναμε ολοι οτι ολα αυτα τα πραγματα που μας κανουν, και ολες αυτες οι περιεργες καταστασεις με διαφορους υποτυπους δεν σημαινουν τιποτα για εμας. Ανουσιες βλακειες, ανουσιες ωρες, ανουσιος κοπος, ανουσια φτιαξιματα και μπερδεματα και της παναγιας τα κερατα.
Να μην βγαινεις απο το σπιτι σου αν δεν εισαι σιγουρος οτι εισαι δυνατος. Να μη με σκεφτεσαι και να μη μου μιλας και να μην ερχεσαι κοντα μου.
Σε κοροιδευουν οταν υποφερεις γιατι σου εκαψαν τα χερια αλλα αυτα τα χερια ειναι μαχαιρια και θα μου βγαλουν τα ματια σαν καπακια μπυρας. Ετσι πανικοβαλομαι εγω, και ετσι πανικοβαλεται η θεια σου και ετσι χαιρομαστε που θα μας φανε τα κυκλωματα ελ σε και οι βατραχοι που γεννανε αμετρητα μικρα επιδοξα βατραχουλινια μεσα σε διαφανη κολλωδη πραγματα.
Δωσ'τε του λεφτα για να αυτοσκοτωθει αργα και νομιμα στην χαλαροτητα και την ψευτικη μαγκια
Geisha