Ψάξιμο, φτιάξιμο, ουγκ

Φτιάχνω διαγραμματα με κοκκινες κλωστες και καρφιτσες στους τοιχους σε μια υπερπροσπαθεια να γινω stalker πρωτης κατηγοριας. Με παρακολουθω Μαρια. Με παρακολουθω πολυ προσεχτικα γιατι το νυχι σου εσπασε και το ταβανι επεσε και μας πλακωσε τους τρεις και τον κανεναν. Γελας και κλαις για τις νυχαρες σου τη στιγμη που ξερεις πως καποιος εκει εξω ψαχνει καποιον που να θελει να παραχωρησει τις γαμπες του στον σκυλο του για να κανουν προωρο και πρωιμο σεξ. Και εισαι ωραια ρε φιλε. Εισαι πολυ ωραια. Εγω ομως γιατι κανω ετσι?
Αυριο θα το ξενυχτισουμε το θεμα για την κατασκευη ιπποκαμπων με συνδρομο αμφιταλαντευσης και διεισδυσης στον υποθαλαμιο απαυτονα. Τι στον διαολο κανουμε εδω περα? Γιατι σε καλω στο σπιτι μου αφου δεν θελεις ποτε να ερθεις? Ξερω οτι δεν θα ερθεις και δεν θελω να ερθεις ποτε αλλα μια στιγμη τον μηνα σκεφτομαι οτι ηταν ωραια οταν μεναμε ολοι μαζι και μετα πεταω τον καυτο καφε στη μαπα ενος μικρου παιδιου κατα λαθος. Ηταν αντανακλαστικο χρυσουλακι μου, δεν το εκανα επιτηδες απλως ηρθες απειλητικα με το σπρευ πανω μου και επρεπε να προστατευσω το πολυτιμο δερμα μου που το εσφαξα με τα χερια μου μονο και το εφαγα με τα χερια μου μονο και μετα το χρησιμοποιησα για το κρυο οταν σχεδιαζα τον χειμωνα στο δρομο και γυρνουσα απο τα Δωδωναια με τα ποδια και εβρεχε και χιονιζε και φυσουσε λυσσασμενα αλλα με μια ειλικρινεια και ενα φιλοτιμο που το μονο που σου αφηνε περιθωριο να κανεις ηταν το να ανοιξεις τους πνευμονες σου και να υποδεχτεις με ηπια χαρα την ατμοσφαιρα.
Περα απο τα αστεια πραγματα τωρα, πειραματιζομαστε ψυχικα πανω στους εαυτους μας. Θελουμε να δουμε ποση μαλακια μπορουμε να βγαλουμε και να δουμε ολη αυτη η μαλακια τι μπορει να μας κανει και πως μπορει να μας επηρεασει. Και το τραβας το γαμημενο το σκοινι και το ηλιθιο δεν σπαει ποτε. Δεν σπαει ποτε το γαμημενο το σκοινι και θα μενεις για παντα στο λιγο μπροστα λιγο πισω και θα κανεις μια παλινδρομικη κινηση σαν να εισαι το δερμα στο εργαλειο καποιου που τον παιζει απελπιστικα αργα για παρα πολλα χρονια. Εγω δεν θελω να ειμαι το δερμα κανενος εργαλειου κανενος μαλακα που τον παιζει για παρα πολλα χρονια. Να πας να γαμηθεις μαλακα που τον παιζεις ετσι γιατι δεν θα χυσεις ποτε ρε και θα πεθανεις πνιγμενος απο το σπερμα και το τερμα του δειλου σαγονοβγαλτη. Ποτε θα τελειωσει αυτη η ηλιθιοτητα Δημητρα? Ποτέ φιλτατε, εμεις εδω στο κεντρο αποδεσμευτικης ψυχοβγαλσιας ζουμε για να απομυζουμε το τελευταιο σημειο ηλιθιοτητας απο οτιδηποτε υπαρχει και "δημιουργειται" στον αστικο και μη περιβαλλοντα χωρο.
Ηρθε η ωρα να σοβαρευτεις μωρη καμηλοπαρδαλη. Θελω να μας δειρω τρεις. Γιατι δεν ηρεμουμε λιγο?
Ισως αυτη η ωρα να μην ερθει ποτε. Παντως, ηρθε η ωρα να σωθεις, πιστεψε και θα χαθεις.
Ειναι μια ωραια μερα να ξεκινας ξανα απο την αρχη αλλα καθε μερα μου, ανατελει με τον πιο θυμωμενο τροπο και οταν εχει συννεφα δεν βλεπω τιποτα γιατι ειναι σκοτεινα και φοραω και γυαλια ηλιου. Ποιος? Πες μου ποιος ειναι για εσενα
Ο ενας, οι δυο, οι απειροι, τα παντα, κανεις, αλλα αυτος ναι
Ειναι πολυ μεγαλη μαλακια το να εισαι ευπροσαρμοστος αν δεν εχεις τα αρχιδια, την αποφασιστικοτητα και τη γαληνη του τιτανα. Εμενα με εχει διαλυσει