γυναικουλί το ονειρο για μια φορα

Το θυμαμαι πολυ καλα γιατι σημερα δεν χτυπησε ουτε το ξυπνητηρι ουτε το τηλεφωνο,σημερα ανοιξα μονο το ενα ματι γιατι δεν μπορουσα να αναπνευσω.
Πηγα μια βολτα εξω και συναντησα εκεινο το μαγαζι με την ωραια ταμπελα που εχει επανω ραφτο και φωτακια και μπηκα μεσα,περιμενοντας την γκεισα.
Ηταν ολο γκρι και εμοιαζε αρχιτεκτονικα με το σκηνικο του μπλακ μπουκς,ειχε πισω πορτα με κουρτινα και ηξερα οτι επανω εμενε μια γυναικα με την κορη της.Και οι δυο ηταν μεγαλες σε ηλικια αλλα οταν ηρθε να με βοηθησει η κορη ειχε γινει πιο νεα,για τους πελατες.
Ενιωσα ασχημα να της πω οτι περιμενω απλως τη γκεισα και τη ρωτησα αν εχει παπουτσια που να ταιριαζουν με τα βαρια χειμωνιατικα μπουφαν.
 μου εφερε ενα ζευγαρι μπαλαρινες και δεν ηξερα πως να τις απορριψω ευγενικα,ευτυχως ομως για μενα ειδα σε μια γωνια τα πιο κοκκινα παπουτσια στον κοσμο και της ζητησα να μου τα φερει να τα δοκιμασω.
Τα παπουτσια ειχαν πανω παρα πολλα μικρα τριανταφυλλα και η κοπελα μου εξηγησε οτι το σχεδιο τους ηταν κινεζικο,γι αυτο και λιγο υπερβολικο.Εγω ομως τα ειχα ερωτευτει και δεν με ενοιαζε καθολου.Στεναχωριομουν μονο επειδη θα κρυωνα πολυ αν τα φορουσα,γιατι εκεινη τη στιγμη συνειδητοποιησα οτι βρισκομαι στο Ελσινκι και αυτη η γυναικα προσπαθει να με κοροιδεψει.
" ειναι 1 το μεσημερι η ωρα,μην ξεγελιεσαι" μου ειπε και μου εδειξε εξω απο το παραθυρο που ηταν ΝΥΧΤΑ με χιονι,αλλα με τοσο χιονι που ξαφνικα ολα αρχισαν να μοιαζουν τρομακτικα.
Πριν προλαβω να φοβηθω για τη ζωη μου και τα λογικα μου,η Γκεισα μπηκε μεσα στο μαγαζι μαζι με τις υπολοιπες τρελες και με ρωτησε με μια δυνατη γκαρα τι σκατα κανω εκει περα.
Της εδειξα τα παπουτσια και μου ειπε οτι καταλαβαινει οτι ειναι ωραια,αλλα πρεπει να φυγουμε γιατι εχει παει 1 η ωρα και δυσανασχετωντας αφησα τα παπουτσια ,που ηταν ακομα πιο κοκκινα για να γοητευσουν και την γκεισα,κατω.Η κοπελα δεν μπορουσε να καταλαβει ποιο ακριβως ηταν το προβλημα μας και εγω ενιωσα την αναγκη να περιηγησω την γκεισα στο μαγαζι,αφου εβλεπα τις υπολοιπες να εχουν ηδη γοητευτει απο τσαντες που κρεμοντουσαν  στο μεσα δωματιο και που αλλαζαν μορφη μονες τους.
Σιγα σιγα γεμισαμε το χωρο και περιεργαζομασταν τα παντα,η γκεισα ομως δεν ειχε τσιμπησει και μαλιστα ειχε αρχισει να γινεται ανυπομονη και να προσπαθει να με βγαλει απο κει με αγενεια προς τις ιδιοκτητριες αυτου του καταπληκτικου καταναλωτικου παραδεισου.
"Μα ειναι τα πιο κοκκινα που εχω δει ποτε" της ειπα
Και με εσπρωξε εξω.
Και τοτε δεν ημασταν πια στο ελσινκι.
Ειχαμε παει καπου που ο δρομος ηταν καθαρος και στεγνος και ηταν μερα.
Και αμεσως ηρεμησα.κοιταξα την γκεισα με ευγνωμοσυνη και αποφασισα να ξυπνησω.

Ψάξιμο, φτιάξιμο, ουγκ

Φτιάχνω διαγραμματα με κοκκινες κλωστες και καρφιτσες στους τοιχους σε μια υπερπροσπαθεια να γινω stalker πρωτης κατηγοριας. Με παρακολουθω Μαρια. Με παρακολουθω πολυ προσεχτικα γιατι το νυχι σου εσπασε και το ταβανι επεσε και μας πλακωσε τους τρεις και τον κανεναν. Γελας και κλαις για τις νυχαρες σου τη στιγμη που ξερεις πως καποιος εκει εξω ψαχνει καποιον που να θελει να παραχωρησει τις γαμπες του στον σκυλο του για να κανουν προωρο και πρωιμο σεξ. Και εισαι ωραια ρε φιλε. Εισαι πολυ ωραια. Εγω ομως γιατι κανω ετσι?
Αυριο θα το ξενυχτισουμε το θεμα για την κατασκευη ιπποκαμπων με συνδρομο αμφιταλαντευσης και διεισδυσης στον υποθαλαμιο απαυτονα. Τι στον διαολο κανουμε εδω περα? Γιατι σε καλω στο σπιτι μου αφου δεν θελεις ποτε να ερθεις? Ξερω οτι δεν θα ερθεις και δεν θελω να ερθεις ποτε αλλα μια στιγμη τον μηνα σκεφτομαι οτι ηταν ωραια οταν μεναμε ολοι μαζι και μετα πεταω τον καυτο καφε στη μαπα ενος μικρου παιδιου κατα λαθος. Ηταν αντανακλαστικο χρυσουλακι μου, δεν το εκανα επιτηδες απλως ηρθες απειλητικα με το σπρευ πανω μου και επρεπε να προστατευσω το πολυτιμο δερμα μου που το εσφαξα με τα χερια μου μονο και το εφαγα με τα χερια μου μονο και μετα το χρησιμοποιησα για το κρυο οταν σχεδιαζα τον χειμωνα στο δρομο και γυρνουσα απο τα Δωδωναια με τα ποδια και εβρεχε και χιονιζε και φυσουσε λυσσασμενα αλλα με μια ειλικρινεια και ενα φιλοτιμο που το μονο που σου αφηνε περιθωριο να κανεις ηταν το να ανοιξεις τους πνευμονες σου και να υποδεχτεις με ηπια χαρα την ατμοσφαιρα.
Περα απο τα αστεια πραγματα τωρα, πειραματιζομαστε ψυχικα πανω στους εαυτους μας. Θελουμε να δουμε ποση μαλακια μπορουμε να βγαλουμε και να δουμε ολη αυτη η μαλακια τι μπορει να μας κανει και πως μπορει να μας επηρεασει. Και το τραβας το γαμημενο το σκοινι και το ηλιθιο δεν σπαει ποτε. Δεν σπαει ποτε το γαμημενο το σκοινι και θα μενεις για παντα στο λιγο μπροστα λιγο πισω και θα κανεις μια παλινδρομικη κινηση σαν να εισαι το δερμα στο εργαλειο καποιου που τον παιζει απελπιστικα αργα για παρα πολλα χρονια. Εγω δεν θελω να ειμαι το δερμα κανενος εργαλειου κανενος μαλακα που τον παιζει για παρα πολλα χρονια. Να πας να γαμηθεις μαλακα που τον παιζεις ετσι γιατι δεν θα χυσεις ποτε ρε και θα πεθανεις πνιγμενος απο το σπερμα και το τερμα του δειλου σαγονοβγαλτη. Ποτε θα τελειωσει αυτη η ηλιθιοτητα Δημητρα? Ποτέ φιλτατε, εμεις εδω στο κεντρο αποδεσμευτικης ψυχοβγαλσιας ζουμε για να απομυζουμε το τελευταιο σημειο ηλιθιοτητας απο οτιδηποτε υπαρχει και "δημιουργειται" στον αστικο και μη περιβαλλοντα χωρο.
Ηρθε η ωρα να σοβαρευτεις μωρη καμηλοπαρδαλη. Θελω να μας δειρω τρεις. Γιατι δεν ηρεμουμε λιγο?
Ισως αυτη η ωρα να μην ερθει ποτε. Παντως, ηρθε η ωρα να σωθεις, πιστεψε και θα χαθεις.
Ειναι μια ωραια μερα να ξεκινας ξανα απο την αρχη αλλα καθε μερα μου, ανατελει με τον πιο θυμωμενο τροπο και οταν εχει συννεφα δεν βλεπω τιποτα γιατι ειναι σκοτεινα και φοραω και γυαλια ηλιου. Ποιος? Πες μου ποιος ειναι για εσενα
Ο ενας, οι δυο, οι απειροι, τα παντα, κανεις, αλλα αυτος ναι
Ειναι πολυ μεγαλη μαλακια το να εισαι ευπροσαρμοστος αν δεν εχεις τα αρχιδια, την αποφασιστικοτητα και τη γαληνη του τιτανα. Εμενα με εχει διαλυσει