Γραμματα για γυναικες με θεληση

Dear sir/madame,
θα ηθελα να σας κοινοποιησω το ενδιαφερον μου να φοιτησω στο κωλοπανεπιστημιο σας.Ειναι μεγαλο το ενδιαφερον μου και οι προθεσεις σοβαρες!οπως και οι προυποθεσεις.we are human after all.
Σας μιλω απο καρδιας οταν λεω human human human human human human human human after all.
και γι αυτον ακριβως το λογο (αν οχι για πολλους αλλους)ΟΦΕΙΛΕΤΕ να μου πειτε:γυναικα ελα οπως εισαι.Διοτι το να παιζετε με τα νευρα μου ειναι εκτος απο άδικο,πιθανοτατα και επικινδυνο για σας.θα σας παραπεμψω σε προηγουμενες εκθεσεις ον λαιν αντιθεσης που αναγραφονται σε αυτη τη σελιδα και αποδεικνυουν το γεγονος οτι οι δυσκολιες μου στην επικοινωνια ειναι μεγαλες και παπαγαλες.
Η αληθεια ειναι μια:μου αρεσατε απο την πρωτη ματια.ακουσα το ονομα σας και ανατριχιασα.Ο κουβας στον οποιο ζω σταματησε να με χωραει.Τα ματια μου εβλεπαν παντου τις προσοψεις σας.Γιατι με απορριπτετε ετσι?Γιατι με αφηνετε να ζω στην αγνοια?Προς θεου μεχρι και πρωθυπουργος ορκιστηκε μεχρι να μου απαντησετε!
Οι δρομοι εχουν αρχισει να μου φαινονται παραξενοι κυριε μου.Αλλαζουν οπτικη γωνια απο μόνοι τους κι εκει που τους βλεπω απο ψηλα με ελικοπτερο τα αυτοκινητα ερχονται καταπανω μου στο πενιχρο εδαφος.Η παραλια χανεται σιγα σιγα απο το πλανο και ειναι προφανες οτι εχουμε χαθει,ειμαστε μεσα στο δασος και πλησιαζουμε τα βουνα.γιατι δεν κανουμε μεταβολη?αφου βλεπουμε οτι παμε αναποδα.Αλλα οταν κοιταω πισω το πισω γινεται μπροστα και ειναι ξανα το δασος με το βουνο,η θαλασσα δεν φαινεται πουθενα και πρεπει να περπατησω γρηγορα γιατι οι δρομοι ξανα ερχονται κατα πανω μου.
ειμαι παγιδευμενη σε αυτη τη διαδρομη τουλαχιστον μεχρι να χτυπησει το τηλεφωνο και το ξερω,και ξερω οτι ολα αυτα θα σταματησουν αλλα δεν μπορω να κουνηθω ουτε ναβγω απ'αυτο ουτε καν να αλλαξω το τοπιο και να γινει ξανα νερο!γιατι προσπαθω με ολη μου τη συγκεντρωση να μην εμφανιστει ξανα κατι που θα ειναι μισο και που δεν θα μπορω να το κοιταω η να σφιξω το κομματιασμενο χερι του.
Και μετα αντε πες οτι χτυπαει το τηλεφωνο.Το ξεχνας για λιγο,περναει η μερα,οι δρομοι καθονται κανονικα στη θεση τους και οι ανθρωποι ειναι οι περισσοτεροι ολοκληροι και δεν ψαχνουν τη θαλασσα.πινεις και καμια βοτκιτσα και εισαι κυριος.οπως εσεις κυριος.Αλλα μετα παλι τα ιδια καθε φορα,και αν δεν αλλαζουν οι δρομοι θα αλλαζει κατι αλλο και θα ειναι πιθανοτατα το ιδιο ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ με τα προηγουμενα.
απολυεσαι ψαρουκλα απολυεσαι