ο σουρεαλισμός με πλημμυρίζει

έχω έναν κόμπο στο στομάχι από αυτούς που δημιουργούνται όταν έχεις καπνίσει πολύ το προηγούμενο βράδυ,έχεις κοιμηθεί λίγο,διανύσει μεγάλες αποστάσεις και δεν έχεις φάει.Κ όταν περιμένεις αποτελέσματα εξετάσεων,που υποψιάζεσαι ότι δεν έχουν πάει καλα.Και που όσο περνάει η ώρα σιγουρεύεσαι ότι δεν έχουν πάει τόσο καλά,επειδή ξεκαθαρίζει η ανάμνησή τους μέσα σου : δεν απάντησες τόσες ερωτήσεις όσες νόμιζες,ξέχασες να αναφέρεις διάφορα πράγματα και ,μην κοροιδευόμαστε τώρα,δεν ήταν διάβασμα αυτο.ένα κακομοίρικο πασάλειμμα ήτανε.Τώρα που το σκέφτομαι μήπως δεν είχα πάει καν να γράψω?
Παραδόξως δεν περιμένω κανένα αποτέλεσμα.Αλλά τα συμπτώματα το υποδεικνύουν για κάποιο λόγο.
Για την ακρίβεια η κατάστασή μου είναι εντελώς παθητική αυτή τη στιγμή.δεν περιμένω τα αποτελέσματα από κάτι που δεν ξέρω πως έχει πάει,ξέρω ότι έχει πάει κατα διαολου και απλώς κάθομαι στην καρέκλα μου κ περιμένω να δω πόσο ικανοποιητικό και αντίστοιχο της αποτυχίας θα είναι το θέαμα που θα ακολουθήσει.
Δεν μπορώ να κάνω πια τίποτα για αυτό.Έχω προσπαθήσει μάταια και όσο το σκέφτομαι τόσο πιο τρελό βρίσκω το εγχείρημά μου και τόσο πιο άσκοπο.Συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο την έκταση του παραλογισμού μου και εκπλήσσομαι με τον εαυτό μου.
Η προσπάθειά μου ισοδυναμεί με τεχνητή αναπνοή σε ένα άδειο κουτί από χυμό.
Και τώρα περιμένω να δω αν θα έχει ξαναγεμίσει.