Ρίξτε αλάτι ΚΑΛΑΣ στις πληγές σας μπάσταρδες σαπιοτενεκεδιτσες.
Εχω ορεξη για να σας φαω τα μαλλια σημερα και θα το κανω αργα και βασανιστικα.
Ηταν οι μερες μου γεματες αυτον τον τρελαμενο καιρο, και ως αλτικος τυπος τα εμποδια τα προσπερασα χωρις να μαγκωσω πουθενα. Με αηδια και χαρα στα μυαλα και στα χερια εκαψα τους αποστολους, ηπια το τσαγακι μου, εφαγα το αυγο μου και κανιβαλιστηκα ιδιαιτερως. Η απορια ειναι η εξης: Καταλαβες φιλε μου ποσο ασχημα περασα?
Δεν πειραζει, να 'ναι καλα τα παιδια να εχουνε να λενε
Να τα πουμε?
Οχι
Να τα πω εγω?
Ναι
Αν τα πω και εγω τοτε θα τα εχουμε πει πολλοι και θα γινει μακελειο. Οπως το μακελειο που συμβαινει μεσα μου καθε στιγμη που μου ερχεται να ξερασω οταν σκεφτομαι τις στιγμες του τραυματισμου. Του αυτο-τραυματισμου με ροπαλα με καρφια. Τοτε που ειχα πεσει κατω και με κυνηγουσε ενας με μια μπαλα του μπασκετ και μου ελεγε οτι δεν σουταρω καλα. Και εγω γελουσα και πονουσα γιατι δεν ηθελα να τον θιξω τον ανθρωπο. Τι ανθρωπος, φλωρικο φιδι ηταν. Εμενα μου αρεσουν οι αρκουδες. Και ο κοπος γινεται πολυ μεγαλος οταν χαμογελας και κουραζομαι και βαριεμαι πολυ γρηγορα τις ψευτιες. Και μετα χαμογελουσα και αλλο και αυτο εγινε καταρα. Με εφαγαν οι ευγενειες με την κουλ αργοσχολια και αντιδρω και αντιδρας και αντιδρουμε ολοι εκτος απο εμενα που νομιζω οτι αντιδρω.
Καποιες φορες μου ερχεται να χτυπησω το χερι μου τοσο δυνατα πανω στο τραπεζι που να γινει χιλια κομματια (το χερι μου). Δεν το κανω ποτε γιατι σου αρεσει 3ε να ανεχεσαι το υφακι του καθε σαπιου και της καθε σαπιας που νομιζει πως μεγαλουργει ξερνωντας σε κουβαδες και γλειφοντας τις σφουγγαριστρες της ζωης. Σου δινει τροφη για να εισαι θυμωμενος.
Φαε λιγη αμμο να ισιωσει ο χαρακτηρας σου. Ελα να παιξουμε ξυλο να το ευχαριστηθουμε. Ελα να κυλιστουμε στο αιμα. Πηγαινε με στο πιο ψηλο βουνο και σπρωξε με απο κατω για να μαθω
Με παιρνεις απο εδω και με πηγαινεις καπου ομορφα να παιζουμε baseball με μηλα και να ακουμε τους λυκους να ουρλιαζουν.
Θελεις και εσυ, αφου σου αρεσει. Εισαι ο εξολοθρευτης.
Εισαι ο νικητης και κανεις βολτες μεσα στο μαγκικο υπερωκαιανειο σου.
Κατεβαινεις στα 9.500 μετρα και φερνεις δωρα απο τον υποκοσμο
Θελεις να με φας οπως τα λιονταρια τις ζεβρες. Δεν ειμαι ζεβρα ομως. Αλλα φαε με ολοκληρη και μετα φτυσε με και αφησε με να κολυμπισω. Ειμαι παιδι του νησιου εγω. Εκανα παρεα με υποβρυχια οταν ημουν μικρη. Τα πλοια ηταν πολυ μεηνστρημ. Δεσε τον κακοποιο σε μια κολωνα της ΔΕΗ και λουσε τον με βενζινη και βαλτου φωτια.
Ησαια χορευε λαλαλαλα λαλαλαλα
Λοιπον, κομμενες οι μαλακιες, βαλε μου ενα σφηνακι τζακ και ευχαριστησε που σου εβαψα τη μουρη κοκκινη γιατι μια ζωη την εχουμε η και δεν την εχουμε η και την εχουμε δεν ξερω τι μας συμβαινει. Παντως περναμε πολυ καλα ξεθαβοντας το καλο και το κακο του ταρζαν που ειναι φιλος μου απο τα παλια και οι μερες μας ειναι γεματες με ηθηκη ικανοποιηση και με τρελη ορεξη για πορωμενο κολυμπι στον ειρηνικο. Κολυμπα πορωμενα! Πεσε μεσα στο νερο και κολυμπα σαν την τιγρη του μαικ ταισον. Ρίξε τη θεια σου απο το κρουαζιεροπλοιο για να μαθει και αυτη. Χτισε τρικεφαλους τετρακεφαλους δεκαεξακεφαλους και της μαριμαρ τους κεφαλους! Βγαλε νοκαουτ το σφυροκεφαλο! Φαε κανενα ψαρι που θα εχεις πιασει με τα γυμνα σου χερια γιατι εισαι ο φλας γκορντον. Σε γουσταρω γιατι εισαι πανεξυπνος και σωστος. Και ολα ειναι σωστα και εγω ειμαι περηφανη. Για τη δοξα ρε γαμωτο!
υγ. Αν μου ξανακλεισετε τα φωτα την ωρα που παω να τρεξω στη μπλε γηπεδαρα θα σας φαω τα λαρυγκια και θα τα φτυσω στον περιφερειακο για να γινουν λιπασμα της τσιμεντοκονιας και του ασφαλτοπανου
Τρίτη 27 Μαρτίου 2012
Χτυπημένη ευγένεια και champions league
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου