Αγαπώ την ποίηση

με δυναμη και αριθμους
μικρους χαρταετους
σ'αγαπησα και μου'ριξες
μια μπουφλα στον αερα
και σε ρωτω,
πες μου γιατι
να ειναι ολοι φυσικοι?
το κλωτσησα και εφυγε
μα γυρισε και πισω
απ'της αλασκας τα βουνα
στα αποκρυμνα σοκακια
αποξενος
αποκρυμνος
ο θειος μου ο μπαμπης
μου'πε να φερω το αρνι
να βρασω και πατατες
και πηρα το περιστροφο
και εφυγα στα ξενα
ειναι βαρια η μοναξια-τα τζαμια μου σπασμενα
κρυος μπαινει ο βορειας
ο σκυλος ροχαλιζει
και απ'τα βαθια τα ξαστερα
τα ασπρα τα μπουλονια
πλεκονται καργιολουλουδα
βαρανε τα κανονια
της εξοριας τον σκοπο
να εχεις μαυρα σεντονια
που δεν λερωνουν ευκολα
μα πνιγουν και το κρυο!
ησουν καλη ησουν χρυση
ειχες τις χαρες ολες
με πηρες απο το χερι
μου εφαγες και το δαχτυλο
και σ'επνιξε το νυχι
σου'κατσε στο λαιμο
και πεθανες